Δύο, άσχετα μεταξύ τους, γεγονότα τα οποία συνέβησαν τις προηγούμενες ημέρες δείχνουν ότι «κάτι τρέχει» μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της «Πρωτοβουλίας» του Γιάννη Μπουτάρη.
Το πρώτο γεγονός ήταν η διχοτόμηση της παράταξης της πλειοψηφίας στο δήμο Θεσσαλονίκης, κατά τη συζήτηση την περασμένη Δευτέρα στο δημοτικό συμβούλιο για το νομοσχέδιο «Κλεισθένης 1». Εκεί συνέβη το, σπάνιο για τα δημοτικά πράγματα της πόλης, η πλειοψηφία να κατεβάζει δύο διαφορετικές προτάσεις, παρότι είχε προηγηθεί συνεδρίαση της δημοτικής παράταξης στην οποία, απ’ ότι φάνηκε στη συνέχεια, δεν κατέστη δυνατόν να υπάρξουν συγκλίσεις.
Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ των δύο προτάσεων ήταν ότι η πρώτη, η «αντικυβερνητική» την οποία εισηγήθηκε ο δημοτικός σύμβουλος Χρήστος Παπαστεργίου ζητούσε να αποσυρθεί ο «Κλεισθένης 1» και να ακολουθήσει διάλογος από μηδενική βάση, ενώ η δεύτερη, η «φιλοκυβερνητική» την οποία εισηγήθηκε ο αντιδήμαρχος Νίκος Φωτίου δεχόταν ως βάση συζήτησης το νομοσχέδιο του Πάνου Σκουρλέτη.
Οι δύο προτάσεις ισοψήφησαν λαμβάνοντας από 17 ψήφους. Με την πρόταση του κ. Παπαστεργίου συντάχθηκαν μεταξύ άλλων και οι σύμβουλοι της μείζονος αντιπολίτευσης του Σταύρου Καλαφάτη, ενώ με αυτήν του κ. Φωτίου οι σύμβουλοι της προσκείμενης στον ΣΥΡΙΖΑ δημοτικής παράταξης. Την υποστήριξε όμως και ο Γιάννης Μπουτάρης.
Τρεις ημέρες αργότερα, κατά τη συνάντηση των στελεχών της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ με δημοσιογράφους, ερωτηθείς σχετικά ο συντονιστής Χρήστος Δουΐτσης για το ενδεχόμενο στήριξης μιας πιθανής νέας υποψηφιότητας του κ. Μπουτάρη, ουσιαστικά το άφησε ορθάνοιχτο. Είπε ότι «η δημαρχία του αποτιμάται ως μια περίοδος που και έγιναν και δεν έγιναν πράγματα», επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι στόχος του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοτικές εκλογές θα είναι «να επιτευχθεί η πιο ευρεία και μέγιστη δυνατή σύγκλιση προοδευτικών δυνάμεων ανά δήμο».
Είναι προφανές ότι στο κυβερνών κόμμα έχουν συνειδητοποιήσει πως η στρατηγική της αυτόνομης καθόδου την οποία ακολούθησαν στις δημοτικές εκλογές του 2014 τους οδήγησε σε πολιτικό απομονωτισμό στην αυτοδιοίκηση και πλέον φαίνεται να προσανατολίζονται σε αλλαγή πορείας. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τον δήμο Θεσσαλονίκης, η περίπτωση Μπουτάρη θα ήταν μια λύση για τον ΣΥΡΙΖΑ ειδικά στην περίπτωση που οι δημοσκοπήσεις θα έδειχναν ότι πρόκειται για εκλόγιμη υποψηφιότητα. Σε διαφορετική περίπτωση προφανώς θα στραφούν σε άλλες λύσεις, πιο φρέσκες και με προοπτική, όπως αυτή της Κατερίνας Νοτοπούλου.
Όμως και για τον κ. Μπουτάρη η υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου να διεκδικήσει με αξιώσεις τρίτη δημαρχιακή θητεία. Το «Κίνημα Αλλαγής» δεν αρκεί πλέον, ενώ υπάρχει και η φυσιολογική φθορά από την εννιάχρονη δημαρχιακή θητεία του.
Το εάν τελικά το πολιτικό φλερτ μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Γιάννη Μπουτάρη θα καταλήξει και σε γάμο θα εξαρτηθεί από αρκετούς παράγοντες. Όμως, το κλίμα απ’ ό,τι φαίνεται, είναι κατ’ αρχάς ευνοϊκό.