Οι προβλέψεις του ΔΝΤ για το 2019 ψαλιδίζουν τις κυβερνητικές προσδοκίες για την περίοδο μετά το μνημόνιο - Κίνδυνος αδιεξόδου
Ως σήμα των προθέσεών του ΔΝΤ να πιέσει σκληρά την Ευρώπη για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους στις διαπραγματεύσεις που θα γίνουν τις επόμενες ώρες, στο περιθώριο της συνόδου του Ταμείου και κυρίως στο Washington Group, ερμηνεύεται από πολλούς, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στην Αθήνα, η σκληρή έκθεση του Ταμείου, αναφορικά με τους βασικούς δημοσιονομικούς στόχους της Ελλάδας φέτος και το 2019. Ειδικά η υποχώρηση για την ανάπτυξη στο 1,8% που βλέπει για την επόμενη χρονιά, ψαλιδίζει τις προσδοκίες που καλλιεργεί η κυβέρνηση για γρήγορη επιστροφή στην ευημερία μετά την έξοδο από το μνημόνιο. Και θέτει πολλαπλό θέμα, τόσο οικονομικό όσο και πολιτικό.
Διότι εκτός του ότι οδηγεί στη μείωση του αφορολογήτου μαζί με τη μείωση των συντάξεων από 1/1/2019, θα απαιτήσει να ληφθούν και τα περίφημα «αντίμετρα», δεδομένου ότι οι δυσμενέστερες προβλέψεις για την ανάπτυξη επιδεινώνουν και τις δημοσιονομικές προοπτικές.
Το Washington Group, υπενθυμίζεται, είναι η ομάδα με τους βασικούς πρωταγωνιστές του ελληνικού προγράμματος, η οποία κάθε φορά που η κατάσταση φθάνει σε οριακό σημείο συναντιέται για να λάβει σημαντικές αποφάσεις.
Η Ελλάδα, πάντως, κινδυνεύει να χάσει και τον μοναδικό σύμμαχό της – δηλαδή το ΔΝΤ - στην προσπάθεια που κάνει να διαχειριστεί το χρέος της. Υπό το φως των δυσμενέστερων προβλέψεών του για την ανάπτυξη το 2018 και το 2019, η γραμμή του πλέον είναι ότι ναι μεν χρειάζεται ελάφρυνση χρέους και «δουλεύουμε γι' αυτό», όμως χρειάζεται επίσης εφαρμογή κατάλληλων διαρθρωτικών πολιτικών. Όπερ σημαίνει νέους όρους και προϋποθέσεις, για τα οποία όμως δεν θέλει ούτε να ακούει τόσο η Αθήνα όσο και το Βερολίνο.
Συνεπώς, όλα δείχνουν ότι οδηγούμαστε σε ένα αδιέξοδο, το οποίο είναι άγνωστο πόσο μπορεί στο τέλος να κοστίσει στη χώρα, μέσα σε αυτό το περιβάλλον της γενικότερης αβεβαιότητας, στο οποίο καλείται να πορευτεί...