Skip to main content

Χριστίνα Ταχιάου: Ας μην κλείνουμε τα μάτια στην Ειδομένη

Η υποψήφια βουλευτής του Ποταμιού βρέθηκε στον μεθοριακό σταθμό της Ειδομένης, όπου καθημερινά καταφτάνουν χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες.

Στο μεθοριακό σταθμό της Ειδομένης του Κιλκίς, εκεί όπου καθημερινά καταφτάνουν χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες επιδιώκοντας να περάσουν τα σύνορα και να συνεχίσουν το ταξίδι τους για τις χώρες της Ευρώπης, βρέθηκε σήμερα η υποψήφια βουλευτής του Ποταμιού Χριστίνα Ταχιάου.

Η κ. Ταχιάου πέρασε στην ουδέτερη ζώνη μεταξύ της Ελλάδας και της πΓΔΜ και παρακολούθησε τις προσπάθειες των ελάχιστων αστυνομικών που έχουν κληθεί να ελέγξουν την ροή και την προώθηση των μεταναστών, αλλά και το τεράστιο έργο που προσφέρουν οι εθελοντές Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων για να βοηθήσουν τους κακοπαθημένους πρόσφυγες μεταξύ των οποίων είναι εκατοντάδες παιδιά, βρέφη και εγκυμονούσες γυναίκες.

Η Ειδομένη είναι για τους μετανάστες πύλη εξόδου από την Ελλάδα και μια ακόμη στάση στην μεγάλη πορεία τους προς την Κεντρική Ευρώπη. Στην περιοχή δεν υπάρχει καμία υγειονομική υποδομή και καμία πρόβλεψη για το πώς θ' αντιμετωπιστεί η κατάσταση ειδικά τώρα που η θερμοκρασία πέφτει και οι βροχές έχουν αρχίσει.

«Η προηγούμενη κυβέρνηση έκλεινε τα μάτια μπροστά στα κύματα των μεταναστών που καταφτάνουν στην χώρα μας και προσποιούνταν ότι το πρόβλημα δεν υπάρχει. Το πρόβλημα σαφώς υπάρχει, καθημερινά διογκώνεται και πρέπει ν' αντιμετωπιστεί. Αποτελεί πλέον κοινή ευρωπαϊκή παραδοχή ότι χρειάζεται αλλαγή μεταναστευτικής πολιτικής. Ένα πρώτο μέτρο θα μπορούσε να είναι η καταγραφή και απ' ευθείας μεταφορά των προσφύγων από τους πρώτους καταυλισμούς υποδοχής που βρίσκονται στην Τουρκία, στις χώρες τις Ευρώπης που είναι πρόθυμες να τους υποδεχθούν. Έτσι θα παρακαμπτόταν το κύκλωμα των δουλεμπόρων, αλλά κυρίως θα  μηδένιζε ο κίνδυνος που διατρέχουν οι ζωές αυτών των ανθρώπων» τόνισε η υποψήφια βουλευτής του Ποταμιού και υπογράμμισε πως το ότι «η Μεσόγειος τα τελευταία χρόνια αποτελεί τον "υγρό τάφο"  χιλιάδων προσφύγων, δεν είναι δυστυχώς μια έκφραση κλισέ αλλά πραγματικό γεγονός».