Skip to main content

Αποκωδικοποιώντας την επίσκεψη του Ομπάμα στην Ελλάδα

Η Γερμανία είχε την ευκαιρία να αναλάβει τον ρόλο ηγέτη στην Ευρώπη, αλλά προτίμησε να «δει» το ρόλο της περισσότερο ως «λογιστή», παρά ως «στρατηγού»

Γιατί έρχεται ο Μπάρακ Ομπάμα στην Ελλάδα; Και μάλιστα λίγες μέρες μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ; Ο «Τειρεσίας» δεν διεκδικεί δάφνες διπλωματικού αναλυτή, ούτε μπορεί να επικαλεστεί ανάλογες πηγές, για να συνθέσει «χρησμό». Γι αυτό και θα σας μεταφέρει μια πολύ ενδιαφέρουσα – κατά την άποψη του – ερμηνεία, που του διατυπώθηκε από ανθρώπους που όντως είναι σε θέση να γνωρίζουν. Τι υποστηρίζει, με «δυο λόγια»;

Ότι οι ΗΠΑ αποφάσισαν να αναλάβουν δράση στην έντονα δοκιμαζόμενη περιοχή της Νότιας Ευρώπης, αφού οι Ευρωπαίοι δεν το κάνουν, την ώρα που οι εξελίξεις (κυρίως οι γεωπολιτικές) το επιβάλλουν.  Γι αυτό και:

Α) ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ επέλεξε να παραθέσει το τελευταίο επίσημο δείπνο στον Λευκό Οίκο, ως πλανητάρχης, στον πρωθυπουργό της Ιταλίας, Ματέο Ρέντσι. Ο τελευταίος, βρίσκεται στη black list της Γερμανίας, εδώ και καιρό, για την πολιτική που εφαρμόζει τόσο σε δημοσιονομικό όσο και σε χρηματοπιστωτικό επίπεδο, όμως παράλληλα βρίσκεται και επικεφαλής της ισχυρότερης ευρωπαικής δύναμης στο Νότο. Συνεπώς, πρέπει να τύχει ειδικής μεταχείρισης. Κι αυτή ακριβώς του παρείχε ο κ. Ομπάμα στην Ουάσιγκτον

Β) ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ επιλέγει την Ελλάδα ως προτελευταίο σταθμό του τελευταίου ευρωπαικού του ταξιδιού (πριν καταλήξει στο Βερολίνο), θέλοντας επίσης να στείλει ένα μήνυμα όπου δει. Ότι η Ουάσιγκτον στηρίζει μια έντονα δοκιμαζόμενη οικονομικά χώρα, η οποία ωστόσο είναι ο τελευταίος σταθερός παίκτης της Δύσης στην περιοχή. Ως γνωστόν, η Τουρκία δεν υπολογίζεται πλέον ως πιστός σύμμαχος, την ώρα που η ανατολική λεκάνη της Μεσογείου φλέγεται.

Όπως προαναφέρθηκε, μετά την Αθήνα, ο πρόεδρος Ομπάμα θα πάει στη Γερμανία. Κι εκεί, έχοντας στείλει τα μηνύματα του, θα ξεκαθαρίζει στην καγκελάριο Μέρκελ κάτι πολύ απλό:

Αφού δεν μπορεί η Γερμανία να παίξει το ρόλο του ηγέτη στην Ευρώπη, σε γεωστρατηγικό επίπεδο, αναλαμβάνει για μια ακόμα φορά η Αμερική. Το Βερολίνο είχε την ευκαιρία, αλλά προτίμησε να «δει» το ρόλο του περισσότερο ως «λογιστή», παρά ως «στρατηγού».

Ίσως τελικά, έτσι να είναι καλύτερα για όλους (μας...), αρκεί ο εκλεγμένος πρόεδρος Τραμπ να μην έχει άλλη άποψη...