Skip to main content

Ταχιάος: Ο Μπουτάρης κάνει τον πεφωτισμένο σε μια... σκοτεινή Dogville

Ο αν. γραμματέας Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας της ΝΔ αποκαλύπτεται στην πρώτη του συνέντευξη με τη νέα κομματική ιδιότητά του

 

«Αν εφεξής διαπιστώσετε ότι ο λόγος μου είναι λίγο πιο formal απ' όσο έχετε συνηθίσει, τώρα πια καταλαβαίνετε την αιτία», έλεγε ο Νίκος Ταχιάος όταν ανέλαβε τη θέση του αναπληρωτή γραμματέα Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας της Νέας Δημοκρατίας, πριν από περίπου ένα μήνα.

Θέση, η οποία σηματοδότησε και την ουσιαστική κομματική επανενεργοποίησή του, ύστερα από αρκετά χρόνια. Στην πρώτη συνέντευξή του με τη νέα ιδιότητά του στη Voria.gr, πάντως, μόνο formal δεν είναι ο λόγος του. Αντιθέτως, δεν απέχει καθόλου από τον Νίκο Ταχιάο του facebook, όπου συνηθίζει να τα... χώνει και να είναι όσο λαϊκός μπορεί να γίνει ένας αστός τεχνοκράτης (για το βάπτισμα αναλαμβάνω την ευθύνη).

Τι εννοώ θα το καταλάβετε διαβάζοντας τις απαντήσεις του στις ερωτήσεις της Voria.gr, για την απόφασή του να κάνει το κομματικό comeback, για τον «στιγματισμό» του εξαιτίας των εσωκομματικών επιλογών του (γενικώς το «Μητσοτακαίικο»), για τα νέα του καθήκοντα, για τη νέα παραλία της Θεσσαλονίκης και το project για την ενοποίηση και αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου, ακόμη και για την αδελφή του, συνάδελφο, Χριστίνα Ταχιάου.

Περισσότερο όμως θα το καταλάβετε στην κριτική του για τη διοίκηση Μπουτάρη, όπου μας αφήνει ένα απόφθεγμα, ένα τσιτάτο, που πιθανώς θα συζητείται για καιρό. Μιλώντας για την ανάγκη να αποκτήσει νέα ταυτότητα η Θεσσαλονίκη, ο Νίκος Ταχιάος λέει: «Ο Μπουτάρης δεν το πέτυχε, προτίμησε να παίξει μόνο με τα φαντάσματα της πόλης, όπως αυτά τον βολεύει να την στοιχειώνουν για να ξεχωρίζει ως ένας πεφωτισμένος σε μία σκοτεινή και δακτυλοδεικτούμενη Dogville». Τη δηκτική κριτική του πάντως στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, τη συνοδεύει και η έμμεση αναγνώριση της εξωστρέφειας που προσέδωσε η παρουσία του στην πόλη. Κατά τα άλλα... ρεσιτάλ αποδόμησης.

Ζήτησα από τον Νίκο Ταχιάο να μου δώσει τη συνέντευξη όταν ανακοινώθηκε η νέα κομματική του θέση. Ευγενικά αρνήθηκε, ζητώντας χρόνο για να ενημερωθεί, να προσαρμοστεί, να έχει κάτι να πει. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι ήταν έτοιμος από την πρώτη στιγμή. Ο ίδιος φαντάζομαι σκέφτηκε κάτι που εγώ δεν είχα σκεφτεί, ότι θα ήταν άκομψο να το κάνει. Ο ένας μήνας νομίζω άξιζε τον κόπο:

- Έπειτα από τόσα χρόνια αποστασιοποίησης από τα κομματικά όργανα της ΝΔ γιατί αποφασίσατε να επιστρέψετε και μάλιστα σε μια θέση, που έχει άμεση σχέση με τον πρόεδρο του κόμματος;

Είναι αλήθεια ότι πρακτικά, μετά την αποχώρησή μου από την προεδρία της ΟΝΝΕΔ, το 1990, με την εξαίρεση δύο θητειών μου στην πολυμελή Κεντρική Επιτροπή, δεν είχα ανάμειξη στην κομματική ζωή, όπως επίσης και ότι για ένα διάστημα από το 2009 και μετά βρέθηκα οικειοθελώς εκτός κόμματος, τυπικά μέχρι το 2015, πρακτικά μέχρι το 2012. Πολιτικά ενεργός ήμουν όμως για πάρα πολλά χρόνια, με ρόλους και στην τοπική αυτοδιοίκηση και στον επιστημονικό φορέα των μηχανικών, το ΤΕΕ και στην κυβέρνηση. Ε, η πολιτική όπως θα σας έχουν πει κι άλλοι είναι σαράκι που δεν εξαφανίζεται κι ούτε καταστέλλεται με την καταφυγή στα social media, μην ψάχνετε πως κολλάει. Απλώς τρυπώνει και μένει. Κι έτσι καθώς οι επαγγελματικές δεσμεύσεις μου, μετά από πέντε χρόνια σε ένα διεθνές τεχνικό έργο έγιναν πιο χαλαρές, η δική μου διαθεσιμότητα και κυρίως ο ενθουσιασμός μου για τη σημερινή Νέα Δημοκρατία συνέπεσαν με την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να προσθέσει κι άλλους ανθρώπους στο παιχνίδι. Δεν ήθελε και πολύ λοιπόν, αν και μεταξύ μας, μετά το comeback νιώθω σαν νεοσύλλεκτος που πρέπει να πείσει τον ανώτερό του. Η μακρά αποχή με άφησε απροπόνητο, αυτό που επισημαίνετε ότι θα είχα να κάνω με τον πρόεδρο του κόμματος δεν το είχα καλοσκεφτεί (γέλια).

Από «ντορικός», ο Νίκος Ταχιάος γίνεται «μητσοτακικός», με διαχρονική αναγνώριση στους «καραμανλικούς». Ο πρόεδρος του κόμματος όμως είπε ότι θέλει να βάλει τέλος στους «-ικούς». Μπορεί να το πετύχει;

Πονηρή ερώτηση (γέλια), αλλά θα επιλέξω να σας απαντήσω με απόλυτη ειλικρίνεια. Μια ολόκληρη ζωή, με κατατάσσουν και όχι μόνο γιατί η προεδρία μου στην ΟΝΝΕΔ ταυτίστηκε με εκείνη την περίοδο, στους «μητσοτακικούς» της Νέας Δημοκρατίας, άλλοι μας λένε «φιλελεύθερους», άλλοι «πιο κεντρώους», δεν μπαίνω στην ουσία. Δεν το έχω κρύψει ότι εμένα με ενοχλεί πως έχει γίνει κανόνας σε ένα μεγάλο κόμμα που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήθελε να αφήσει πίσω του ως ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα αρχών, να ευθυγραμμίζουμε τις αποχρώσεις που κάθε στέλεχος ή μέλος ή ψηφοφόρος του επιλέγει για τον εαυτό του με πολιτικές οικογένειες. Αυτός ήταν και ο προσωπικός ενδοιασμός μου όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε την υποψηφιότητά του για την προεδρία. Αισθάνθηκα ότι με ενοχλούσε και τον ίδιο η εκ νέου δημόσια στοίχιση πίσω από έναν φαινομενικά παράλληλο οικογενειακό κλάδο, πως θα έδινε λάθος εντύπωση για ένα πολιτικό ον με ισχυρή άποψη, όπως η αφεντιά μου (γέλια). Σκεπτόμουν, να πω φωναχτά την επιλογή μου ή όχι; Θα με ρωτήσετε, σου το ζήτησε κανείς; Όχι, αλλά το σαράκι που σας έλεγα προηγουμένως με έτρωγε. Για να πω την αλήθεια, ξεπέρασα γρήγορα τις αμφιβολίες και έκανα το κέφι μου, γούσταρα αυτό «με τον Κυριάκο» και τον ψήφισα με όλη μου την καρδιά αφού ήμουν ταυτισμένος με την ανατροπή στην Νέα Δημοκρατία που εκπροσωπούσε εκείνη την ώρα. Πάντως, όλα αυτά τα συγκεκριμένα –ικός είναι στην πράξη απαξιωτικά της ουσίας της πολιτικής, κατάλοιπα άλλων καιρών. Αν λοιπόν πετύχει κοντά στ' άλλα να εξαφανίσει το φαινόμενο, θα είμαι ο πρώτος που θα πανηγυρίσει. Νομίζω όμως ότι και η πολιτεία του στα δύο αυτά χρόνια της προεδρίας του, δείχνει ότι αυτόν τον δρόμο ακολουθεί, είναι ανοιχτός, δεν κάνει εσωκομματικές διακρίσεις, δεν έχει ούτε αυλή, ούτε κύκλους και σε ό,τι κάνει είναι πολύ επίμονος, έχει μια μεγάλη εικόνα στο μυαλό του και σχέδιο και το δείχνει. Θα τα καταφέρει σε ό,τι τον αφορά. Είμαι πεπεισμένος από την πρώτη στιγμή ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι η αλλαγή που αναζητούσε η Νέα Δημοκρατία και πως θα αποδειχθεί ο πρωθυπουργός που χρειάζεται ο τόπος για να ανακτήσει την θέση του στον κόσμο μετά την περιπέτεια του μορφώματος ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Ως αναπληρωτής γραμματέας Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας ποιος είναι ο ρόλος σας; Σε τοπικό επίπεδο τι σχεδιάζετε να κάνετε; Συσχετίζονται τα κομματικά καθήκοντά σας με εκείνα της Διοικούσας Επιτροπής; Και το ρωτώ επειδή είχε ακουστεί το όνομά σας για την προεδρία του συγκεκριμένου οργάνου...

Κοιτάξτε, η Γραμματεία Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας έχει έναν επιτελικό ρόλο, εισηγούμενη κυρίως θέματα στρατηγικής και τακτικής στον πρόεδρο του κόμματος και παράγοντας υλικό για την άμεση, επίκαιρη και διαρκή πληροφόρηση και την επιμόρφωση του στελεχιακού δυναμικού του κόμματος. Η δραστηριότητά της είναι αφανής στον πολύ κόσμο και δεν έχει καμία ανάμειξη σε οργανωτικά θέματα. Προφανώς και στα θέματα της Θεσσαλονίκης δεν ισχύει κάτι διαφορετικό χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει συνεργασία, αντιθέτως. Έχουμε συναντηθεί ήδη και μιλήσει σχετικά με τον πρόεδρο της Διοικούσας τον Αντώνη τον Γυφτόπουλο με τον οποίον γνωριζόμαστε και συνυπάρχουμε –μέχρι και γείτονες ήμασταν- καμιά τριανταπενταριά χρόνια (γέλια), υπάρχουν πολλές ιδέες, επαρκής χρόνος φοβόμαστε και οι δύο πως δεν μένει, οι εκλογές δεν μοιάζουν μακρινές. Ευκαιρία λοιπόν να ξεκαθαρίσω ότι στα δημοσιεύματα για την προεδρία της διοικούσας, το όνομά μου δεν ενεπλάκη με δική μου υπαιτιότητα. Ποτέ δεν είχα κάνει τέτοια συζήτηση με τον Πρόεδρο, δεν νομίζω ότι το είχε καν στο μυαλό του.

Διατελέσατε επί χρόνια αντιδήμαρχος Αρχιτεκτονικού στη Θεσσαλονίκη, οπότε θα ήθελα την άποψή στις για τη διοίκηση Μπουτάρη, αλλά και ποιος θα μπορούσε να είναι κατάλληλος υποψήφιος δήμαρχος για τη ΝΔ στις επόμενες εκλογές. Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει;

Ανήκω σε αυτούς που εδώ και αρκετά χρόνια έχουν «ξεσαλώσει» στα social media και τον τύπο επικριτικά για το μοντέλο και τις επιλογές Μπουτάρη, το ξέρετε, αν και για να προλάβω τους καλοθελητές ομολογώ ότι η αρχική θεώρησή μου, στην πρώτη επιτυχημένη υποψηφιότητά του ήταν θετική, είναι γνωστό. Διαψεύστηκα πολύ σύντομα. Νομίζω ότι είναι τρομερά διχαστικός και συγκρουσιακός για να βρίσκει και να κρατά εκλογική πελατεία, ακολουθώντας μια πανάρχαια συνταγή με σαφώς πιο μοντέρνα υλικά, αν και η εμφάνισή του στην κόκκινη πολυθρόνα του μπορντέλου υπερέβη με αξιώσεις τα όρια του κιτς και όχι μόνο, πολύ νάρκισσος, αφερέγγυος και επιπόλαιος στην οπτική του, παρεξηγήσιμα δοτικός προς όποιον και ό,τι θεωρεί ότι τον υπερβαίνει ή κρίνει ότι μπορεί να του φανεί προσωπικά επικερδές και εξαιρετικά χαοτικός και ανεπαρκής στα τρέχοντα και τα καθημερινά. Αν σας πω ότι ο υποψήφιος δήμαρχος που θα υποστηρίξει η Νέα Δημοκρατία πρέπει να είναι το εντελώς αντίθετο, σας κάνει; Αστειεύομαι, δεν παίζεται έτσι το παιχνίδι. Νομίζω ότι εκείνο που έχει σημασία είναι να καταλήξουμε κατ' αρχάς σε αυτό που έχει ανάγκη η πόλη. Κρατώ λοιπόν την εξωστρέφεια ως χρήσιμη παράμετρο για το μέλλον και προσθέτω στα θεμελιώδη του αξιώματος τα οποία ο Μπουτάρης σνομπάρει ως μικροαστικές συνήθειες, την απαίτηση ο επόμενος δήμαρχος να προσδώσει μια θετική ταυτότητα στην πόλη και τον Θεσσαλονικιό. Ο Μπουτάρης δεν το πέτυχε, προτίμησε να παίξει μόνο με τα φαντάσματα της πόλης, όπως αυτά τον βολεύει να την στοιχειώνουν για να ξεχωρίζει ως ένας πεφωτισμένος σε μία σκοτεινή και δακτυλοδεικτούμενη Dogville. Το κλειδί για την πόλη όμως είναι στο μέλλον, όχι στις ιστορίες και τους μύθους της, είτε μοιάζουν ορθόδοξοι, είτε ακούγονται ανατρεπτικοί. Πως θα είναι άραγε η Θεσσαλονίκη σε δέκα, είκοσι χρόνια, τι θα σημαίνει είμαι Σαλονικιός εκτός από σαχλαμάρες για μπουγάτσες και γύρους; Βουβαμάρα στο ακροατήριο, δεν έχει εκπαιδευτεί σε τόσο απαιτητικά θεάματα.

- Υπάρχει πλέον στη Θεσσαλονίκη μια άτυπη συμφωνία όλων των φορέων για την ανάγκη της ενοποίησης και αναβάθμισης του παραλιακού μετώπου. Πολλοί ίσως να μην το θυμούνται, αλλά ήσασταν από εκείνους που συνέβαλαν στην έναρξη της υλοποίησης του μεγαλύτερου έργου που έχει γίνει στο παραλιακό μέτωπο, την ανάπλαση της νέας παραλίας. Πιστεύετε και ως μηχανικός ότι είναι εφικτό ένα τέτοιο project;

Αν μιλάμε για ένα project που αθροίζει επιμέρους σχέδια όλων των δήμων που εμπλέκονται, νομίζω ότι θα αδικήσουμε την ανάγκη να αξιοποιήσει η πόλη την αμεσότητα στην σχέση της με την θάλασσα. Μόνο ο μητροπολιτικός σχεδιασμός και η μητροπολιτική διοίκηση μπορούν να δικαιώσουν την κεντρική ιδέα που δεν νομίζω να βρίσκει κάποιον να διαφωνεί. Κυρίως όμως πρέπει να ξεκινήσουμε από την οικολογική αποκατάσταση του Θερμαϊκού. Και να επιλέξουμε μία ή δύο το πολύ παρεμβάσεις που θα λειτουργήσουν ως νέα τοπόσημα και ως πόλοι έλξης επισκεπτών στην πόλη. Έχουμε ξοδέψει άπειρους πόρους και ακόμα περισσότερη ενέργεια για παρεμβάσεις μικρού βεληνεκούς επειδή καθένας νοιαζόταν να κρατήσει και να δουλέψει το «μαγαζάκι» του. Σκεφθείτε για παράδειγμα, πόσα μουσεία βρέθηκε να έχει κάποια στιγμή η πόλη. Η νέα παραλία, αν και δεν αρέσει πολύ στον Μπουτάρη, όπως ομολογεί με κάθε ευκαιρία, είναι ίσως το πρώτο υλοποιημένο έργο που ανέδειξε ένα διαφορετικό μέτρο για την πλειοψηφία των Θεσσαλονικιών, που έβγαλε την πόλη στα διεθνή αρχιτεκτονικά και ταξιδιωτικά έντυπα, αλλά δεν αρκεί. Το μεγάλο στοίχημα είναι να φέρνουμε και να κρατάμε στην Θεσσαλονίκη όλους αυτούς από τις γειτονικές μας χώρες που μας ζηλεύουν για τις θάλασσές μας, όχι να έχουμε οι ίδιοι χώρους αναψυχής αποκλειστικά για τον εαυτό μας.

Να κάνω και μια ερώτηση «προβοκατόρικη»; Αφού εσείς φαντάζομαι μετά την αποδοχή της κομματικής θέσης δεν «παίζετε» για υποψήφιος βουλευτής, να ρωτήσω για ένα άλλο μέλος της οικογένειάς σας; Η αδελφή σας και καλή συνάδελφός μου, Χριστίνα Ταχιάου, έχει θέση στο ψηφοδέλτιο Α' Θεσσαλονίκης της ΝΔ;

Α, γίνεστε αδιάκριτος (γέλια). Η Χριστίνα έχει κατ' αρχάς αποδείξει ότι το πολιτικό σκουλήκι της οικογένειας ταιριάζει μια χαρά και στην Βουλή (γέλια), στάθηκε με ευπρέπεια, εργατικότητα και συνέπεια σε μία δύσκολη περίοδο, σε μια αρένα στην οποία ο ίδιος δεν έχω πετύχει να δοκιμαστώ, μολονότι το προσπάθησα, όχι πάντοτε με δική μου ευθύνη (γέλια). Νομίζω ότι έχει αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις, αυτήν την εικόνα έχω, ακόμη και από αντιπάλους της. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να απαντήσω για λογαριασμό της, εξάλλου μια υποψηφιότητα είναι ένα πολυπαραμετρικό εγχείρημα. Νομίζω πάντως ότι οι περισσότεροι από το Ποτάμι «κολλάνε» στην Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και πιστεύω ότι το ξέρουν, οι ψηφοφόροι σίγουρα.