Πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι δεν μπορούμε -ως Έλληνες- να συνεννοηθούμε και σε απλά θέματα. Δεν κατόρθωσαν να συμφωνήσουν Πολιτεία και Αγιορείτες για την θέση που θα έπρεπε να δοθεί στον Παυλόπουλο, αφού στον Πούτιν, ως επίσημος προσκεκλημένος, δόθηκε ο θρόνος του Πρωτάτου.
Δεν μπορούσε φυσικά να βρίσκεται στον θρόνο ο Ρώσος και δίπλα του σε στασίδι ο Έλληνας πρόεδρος, πιο χαμηλά, υποβαθμιζόμενος. Την πρόταση να μη καθίσει κανείς σε θρόνο, αλλά να τοποθετήσουν δυο πολυθρόνες όμοιες, ώστε να καθίσουν και οι δυο ισότιμα, δεν τον δέχθηκαν οι Αγιορείτες, και ο Παυλόπουλος ετά από αυτό δεν μπήκε καθόλου στην Εκκλησία, και δεν προσευχήθηκε για συγχώρεση των αμαρτιών του.
Και φαίνεται πως έγινε γερός καβγάς, τον οποίο πλήρωσε ο Ειδικός Γραμματέας σε θέματα θρησκευτικής διπλωματίας του ΥΠΕΞ, Στάθης Λιάντας, τον οποίο η Ιερά Κοινότητα, κήρυξε persona non grata στον Άγιον Όρος.
Ποια ανάγκη υπάρχει ώστε να επιτρέπεται σε πολιτικούς η ίδρυση οφ σορ εταιριών, εκτός από το ότι κάποιοι καινούργιοι απέκτησαν πολλά λεφτά αιφνιδίως, και κάπου πρέπει να τα κρύψουν; Είναι περίεργο να το υποθέσουμε;
Η δε δικαιολογία του υπουργού, ότι αυτό επιτρέπεται και σε άλλες χώρες, μάλλον είναι παιδιάστικη. Και η αξιοκρατία είναι επιβεβλημένη σε άλλες χώρες, αλλά η εδώ κυβέρνηση ενεργεί «ελληνικά». Να μη πω ότι και η κτηνοβασία επιτρέπεται δια νόμου στην Γερμανία. Πρέπει -για να εξελιχθούμε- να την επιτρέπουμε κι εμείς; Με την περίεργη κυβερνητική απόφαση δίνει το δικαίωμα στους πολίτες να αναρωτιούνται, ποιοι απέκτησαν χρήματα τελευταία και θέλουν να τα τοποθετήσουν σε οφσορ εταιρίες;
Όπως κάθε αποτυχημένος που δεν θέλει να παραδεχθεί τα λάθη του, και εφευρίσκει «σκοτεινά σενάρια εναντίον του», έτσι και ο Μαδούρο, ίνδαλμα και χρηματοδότης αριστερών ευρωπαϊκών κομμάτων, εκτόξευσε κατηγορίες κατά του Ισπανού πρωθυπουργού, μετά την αποκάλυψη της χρηματοδότησης των Podemos [μόνον αυτών;] από την Βενεζουέλα [όταν είχε λεφτά, με το πετρέλαιο στα πάνω του].
Δήλωσε για τον Ραχόι ο Μαδούρο, με το «ηθικό πλεονέκτημα» του Αριστερού: «Έχουν ξεπεράσει τα όρια της γελοιότητας. Το λέω ακόμη κι αν λογοκριθώ. Κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους. Αν θέλουν ας έρθουν εδώ να αντιπαρατεθούμε. Ραχόι δειλέ, έλα στη Βενεζουέλα να κάνουμε ένα προεδρικό ντιμπέιτ και θα συμμετάσχω. Ίσως να κατέβω στις προεδρικές εκλογές της Ισπανίας και να τις κερδίσω», τόνισε.
[Δεν μας είπε όμως, σε ποια θέση υπηρετεί ο σεξομανής πρεσβευτής του, του οποίου οι βρομιές δεν έγιναν γνωστές στην Ελλάδα, «για να μη τρωθεί το κύρος (;) της Αριστεράς, έγραψε ο Τσίπρας].
Πώς κατάφεραν κάποιοι κυβερνητικοί, μέσα σε λίγο διάστημα, από εκεί που έδιναν την εικόνα του νουνεχή, να τους πάρει στο ψιλό το twitter, και να αρχίσει το «δούλεμα»; Είναι κατόρθωμα. Βαγενά, Κυρίτσης, Χριστοδουλοπούλου, Φίλης (καλά, για Καμμένο δεν γίνεται λόγος, είναι άνευ συναγωνισμού). Κι αν προσθέσεις συμβούλους και κομματικούς, συμπληρώνεται ένας θίασος δυναμικός.
Δεν γνωρίζω ποια είναι η αντιληπτική ικανότητα του Κυρίτση, αλλά μάλλον ο πρωθυπουργός πρέπει να αρχίσει να διαλέγει κυβερνητικά στελέχη, εκτός των συντρόφων του στις καταλήψεις και διαδηλώσεις. Επειδή ο ίδιος και ο Παππάς, μπορεί να «ανένηψαν», αλλά οι άλλοι διατηρούν τις εφηβικές συνήθειες.