Οι σχέσεις οργής του Στουρνάρα με την Ζωή, έγιναν σχέσεις στοργής με τον Τσίπρα. Θυμούνται όλοι τι έλεγε ο πρωθυπουργός για τον Στουρνάρα… Μέχρι και για εσχάτη προδοσία τον κατάγγειλε. Παρήγορο σημείο για τον Αδώνιδα και τον Μάκη, ότι μπορεί να ξαναγίνουν κολλητοί.
Πάμε για εκλογές, ή για οικουμενική κυβέρνηση στυλ Παπαδήμου; Εκτός και αν όσοι ΣΥΡΙΖΑίοι φωνάζουν άναρθρα στα τηλεπαράθυρα, δεν έχουν σκοπό να φύγουν από το μαντρί.
Εδώ δεν είμαστε σίγουροι ότι είναι γνήσια τα αποτελέσματα στις εθνικές εκλογές, περιμένει κανείς να είναι βέβαιος για την εγκυρότητα στα εσωκομματικά αποτελέσματα εκλογών της ΝΔ; [Ποτέ δεν έγινε έλεγχος σε εθνικές εκλογές, ούτε το 2000 που η μαϊμουνιά ήταν ολοφάνερη].
Αναρωτιούνται όλοι, ξένοι αναλυτές και πολίτες του Βελγίου, γιατί το Βέλγιο είναι η φωλιά των Ευρωπαίων τζιχαντιστών. Θα σας δώσω μια εικόνα των Βρυξελλών, επειδή έτυχε να βρίσκομαι εκεί δυο ημέρες (ευτυχώς) πριν από την Μαύρη Παρασκευή στο Παρίσι.
Σε κεντρικό δρόμο, προς την Μεγάλη Πλατεία, γεμάτο με διαβάτες, σπάνια έβλεπα γυναίκα χωρίς μαντίλα. Κατά τα άλλα, η γενική εικόνα όπως κι εδώ. Με παράνομους μικροπωλητές, ζητιάνους και άστεγους, σε μικρότερη βαθμό στο κέντρο, αλλά πλήθος σε συνοικίες.
Μιλάμε για ένα Βέλγιο, που οι Φλαμανδοί μισούν τους Βαλόνους, περισσότερο από ό,τι μισούνται Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί. Ένας λαός δηλαδή, χωρίς εθνική ταυτότητα και που στέκεται χάρη στο άφθονο χρήμα που αφήνει η έδρα του Ευρωκοινοβουλίου και του ΝΑΤΟ.
Και για να γίνει αντιληπτό αυτό, ξέρετε ποιος είναι ο εθνικός ήρωας των Βρυξελλών; Το… τσουτσούνι ενός πιτσιρίκου! Έτσι, το αποκαλούν οι ίδιοι. Και εφεύραν τον μύθο για να το εξηγήσουν, ότι κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο εχθρός είχε βάλει μπαρούτι παντού γύρω από τη πόλη, άναψε το φυτίλι, αλλά έτυχε ένας πιτσιρίκος να θέλει να κατουρήσει, βγήκε στην αυλή, και το κατούρημα έσβησε τη φλόγα. Από τότε, έχουν εθνικό ήρωα ένα… τσουτσούνι. [Για να καταλάβουμε και ποιοι μας κουνάνε το δάχτυλο].
Γλυπτό με το παιδάκι γυμνό να ουρεί βρίσκεται βέβαια σε κεντρική πλατεία, αλλά και παντού στα αναμνηστικά του Βελγίου, όπως και σε αφίσες.
Κάθε μέρα και για άλλον καταζητούμενο τζιχαντιστή μαθαίνουμε ότι έμενε στην Ελλάδα, χωρίς να ενοχληθεί στις προετοιμασίες και τις εντολές για το θεάρεστο έργο του. Δεν φταίει η κυρα-Τασία. Ο άτιμος ο ήλιος φταίει, που είναι μπόλικος εδώ, και μαζεύονται οι τζιχαντιστές για να λιάζονται.
Πάση θυσία να μη μείνει ΣΥΡΙΖΑίος αδιόριστος. Το είδαμε κι αυτό. Υπουργός -ο Σπίρτζης- μη γνωρίζοντας ότι ψήφισε νόμο που δεν επιτρέπει να χωρίσει την ηγεσία του ΟΑΣΑ σε πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο, έφερε διάταξη στην Βουλή για διορισμό δυο στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτές τις θέσεις. Τον ξεφώνισαν βέβαια, αλλά επειδή τα παιδιά πρέπει να διοριστούν, θα φέρει τροπολογία για να αλλάξει το νόμο. Δείγμα κι αυτό του νέου ήθους [πάντως ο Σπίρτζης δεν κινδυνεύει, αφού το κύριο πολιτικό προσόν του είναι η φωτογραφία του Βελουχιώτη που έχει στο γραφείο του. Λίγο είναι;].
Καλλισθένης