Τι ποσοστό θα πάρει το κόμμα του "ΟΧΙ" στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν; Αν στο Μέγαρο Μαξίμου μπορούσαν να δώσουν μια πειστική απάντηση σε αυτό το ερώτημα, τότε θα είχαν λύσει τα περισσότερα από τα ...υπαρξιακά τους προβλήματα. Γιατί, δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, αλλά το τελευταίο διάστημα όποια απόφαση κι αν πάρουν - για να μην πως όποια σκέψη κι αν κάνουν - έχει την ίδια αφετηρία: Πώς και πόσο θα ενισχύσει ή θα βλάψει την Αριστερή Πλατφόρμα.
Από την άλλη, τα στελέχη της τελευταίας το καταλαβαίνουν(σσ δεν θέλει άλλωστε και πολύ μυαλό), γιατί το "μυρίζουν" στην ατμόσφαιρα. Για την ακρίβεια, "μυρίζουν τον φόβο" που εκπέμπει ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ. Και θέλουν να το εκμεταλλευτούν ή τουλάχιστον πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι ενδεικτικές οι δηλώσεις του Μηλιού και άλλων συντρόφων του και τα μηνύματα που στέλνουν στον Π. Λαφαζάνη. Κι αυτός τι κάνει;
Από τη μια ετοιμάζεται, κι από την άλλη επιτίθεται. Ετοιμάζεται για το νέο κόμμα, με προεκλογικές περιοδείες σε όλη την Ελλάδα και επιτίθεται στον ...μνημονιακό Τσίπρα και τους πρώην συντρόφους του. Καταλαβαίνει ότι ενδεχόμενο να ελέγξει το επόμενο συνέδριο δεν υπάρχει, γιατί απλά όσο ο αριθμός των συνέδρων του αυξάνει τόσο οι δικές του (περιορισμένες ούτως ή άλλως) πιθανότητες, μικραίνουν. Από τη στιγμή που θα φτάσουν στις 4.000 όπως λέγεται, αντιλαμβάνεται ότι η σεμνή τελετή έχει λάβει τέλος πριν καλά - καλά ξεκινήσει.
Θα κάνει όμως κάτι άλλο: Θα χρησιμοποιήσει το βήμα του συνεδρίου για να ...ιδρύσει το δικό του κόμμα. Θα απευθυνθεί σε ένα μαζικό όργανο, πάνω στο οποίο θα είναι στραμμένα τα φώτα της δημοσιότητας. Η ευκαιρία θα είναι μοναδική! Και θα την αξιοποιήσει στο έπακρο. Ισως να είναι και η τελευταία, τόσο προνομιακή, που θα του δοθεί, μέχρι την μέρα των εκλογών. Γι αυτό και όσοι στο Μαξίμου ελπίζουν (και πιέζουν) στο να φύγει "μια ώρα αρχύτερα κι αυτός και οι δικοί του", απλώς, εκφράζουν ευσεβείς πόθους.