του Γιώργου Δώρα
Στην Ελλάδα του 2016 όλες οι επιχειρήσεις που παραμένουν εν λειτουργία είναι πολύτιμες. Από την πιο μεγάλη μέχρι την πιο μικρή. Ακόμη και ο κάθε αυτοαπασχολούμενος προσφέρει στην οικονομία μέσω του κύκλου εργασιών και χρήματος που δημιουργεί. Μέσω των φόρων και των εισφορών που πληρώνει.
Κατά μείζονα λόγο αφορούν τόσο την τοπική, όσο και την εθνική οικονομία οι μεγάλες επιχειρήσεις, που έχουν πολλούς εργαζομένους, μεγάλο κύκλο εργασιών και πολλές άλλες μικρότερες, συνδεδεμένες επιχειρήσεις. Γι’ αυτό και συχνά, όταν κάτι δεν πάει καλά σε κάποιαν από αυτές, το ενδιαφέρον είναι μεγάλο. Αφορά στην ουσία ολόκληρη την κοινωνία και πάντως έναν πολύ μεγαλύτερο κύκλο από αυτόν των άμεσα εμπλεκομένων.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκει για τη Β. Ελλάδα –και ειδικότερα για την Κεντρική Μακεδονία- η περίπτωση της ΜΕΒΓΑΛ. Η μεγάλη γαλακτοβιομηχανία που βρίσκεται στην περιοχή των Κουφαλίων και τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στη δίνη περιπετειών.
Η ΜΕΒΓΑΛ δημιουργήθηκε το 1950 από τον Κωνσταντίνο Χατζάκο και τον Χρήστο Χατζηθεοδώρου. Οι δυο τους ήταν φίλοι και είχαν συμπληρωματικές ικανότητες. Ο Χατζάκος ήταν περισσότερο επιχειρηματίας και ο Χατζηθεοδώρου κυρίως άνθρωπος της παραγωγής. Μετά από αγώνα δεκαετιών η ΜΕΒΓΑΛ έγινε η μεγαλύτερη γαλακτοβιομηχανία της Β. Ελλάδος, αξιοποιώντας –μεταξύ άλλων- τη στρατηγική της θέση στο κέντρο της μεγαλύτερης ζώνης γάλακτος της χώρας. Έφτασε να είναι ο μεγαλύτερο εργοδότης της περιοχής με περισσότερους από 100 εργαζομένους και 3000 παραγωγούς γάλακτος, ενώ οι πωλήσεις της ξεπέρασαν σε ετήσια βάση τα 180 εκατ. ευρώ.
Τα τελευταία χρόνια οι περιπέτειες της ΜΕΒΓΑΛ ξεκίνησαν από την συνεχή εναλλαγή στις συμμαχίες των μετόχων, στους οποίους πέρα από τις δύο οικογένειες των ιδρυτών συμπεριλαμβάνεται και η ΔΕΛΤΑ, ενώ το πρόβλημα εκφράζεται κυρίως στον υψηλό τραπεζικό δανεισμό της εταιρίας και στην έλλειψη ρευστότητας. Την προσεχή Τετάρτη 1 Ιουνίου αναμένεται να πραγματοποιηθεί η γενική συνέλευση των μετόχων της ΜΕΒΓΑΛ, που αναβλήθηκε δύο φορές το τελευταίο δεκαήμερο. Αφορά την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, ώστε η εταιρία να καταφέρει να προχωρήσει. Στο κάδρο υπάρχουν ακόμη δύο παράγοντες, που ενδέχεται να παίξουν ρόλο στις εξελίξεις: Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες της χώρας, που ως πιστωτές θέλουν να διασφαλίσουν τα δανεικά που έδωσαν και είναι πιθανό να πάρουν πρωτοβουλίες, αλλά και το αμερικανοβρετανικό fund Sankaty, που φέρεται διατεθειμένο να χρηματοδοτήσει την εταιρεία έναντι της κερδοφορίας της για τα επόμενα επτά χρόνια.
Η ΜΕΒΓΑΛ απασχολεί σήμερα πάνω από 700 εργαζομένους, συνεργάζεται με περισσότερους από 1500 παραγωγούς γάλακτος, ενώ το 2015 οι πωλήσεις της ξεπέρασαν τα 120 εκατ. ευρώ. Τα νούμερα, αν και αισθητά μειωμένα σε σχέση με 10 – 15 χρόνια πριν, είναι ιλιγγιώδη για την οικονομία και την κοινωνία της Κεντρικής Μακεδονίας. Η περιοχή δεν αντέχει να τα χάσει. Επομένως η ΜΕΒΓΑΛ πρέπει να διατηρηθεί και όσο είναι δυνατό να αναπτυχθεί. Δεν υπάρχει τίποτα που να πάρει τη θέση της και να καλύψει το κενό. Η ευθύνη, λοιπόν, των εμπλεκομένων για να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί η σημαντική αυτή παραγωγική μονάδα είναι μεγάλη, καθώς η λειτουργία της αφορά ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα.