Skip to main content

Υπογραφές κατά της πρότασης Σάλλα σχεδιάζουν οι συνδικαλιστές του ΤΤ

Στη συλλογή υπογραφών από τους πολυπληθείς και πιστούς πελάτες του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, υπέρ της διατήρησης του δημόσιου και του κοινωνικού ρόλου που ασκεί, σχεδιάζουν να προχωρήσουν άμεσα οι ερ
Στη συλλογή υπογραφών από τους πολυπληθείς και πιστούς πελάτες του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, υπέρ της διατήρησης του δημόσιου και του κοινωνικού ρόλου που ασκεί, ως ένα «αντίβαρο» στις ιδιωτικές τράπεζες, σχεδιάζουν να προχωρήσουν άμεσα οι εργαζόμενοι.

Το «όπλο» αυτό το είχαν δοκιμάσει οι συνδικαλιστές και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είχε εμπλακεί και πάλι σε ανάλογα σενάρια μείωσης του ποσοστού που έχει υπό τον έλεγχό του το ελληνικό δημόσιο και όπως επισημάνθηκε στη Voria.gr, «σε λίγες ημέρες μαζεύτηκαν πάνω από 200.000 υπογραφές».

Ταυτόχρονα, στην κορυφή της συνδικαλιστικής πυραμίδας του ιδρύματος συντάχθηκε ένα υπόμνημα με τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να «πειραχθεί» το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, το οποίο (υπόμνημα) θα αποσταλεί στους βουλευτές όλων των κομμάτων, προκειμένου με αυτό τον τρόπο να ασκηθούν περαιτέρω πιέσεις στην κατεύθυνση ματαίωσης των σχεδίων πώλησης του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος σε ιδιώτη. Με τους όρους που προβλέπει η υπάρχουσα προσφορά της Πειραιώς πάντως θεωρείται μάλλον απίθανο να γίνει δεκτή. Και αυτή τη διαβεβαίωση -ότι δηλαδή δεν υπάρχει θέμα Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και πως δεν πρέπει να ανησυχούν- την έχουν λάβει οι συνδικαλιστές, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, και από κυβερνητική πηγή που κινείται στο υπουργείο Οικονομικών.

Μολονότι, πάντως, προτεραιότητα στις διεκδικήσεις των εργαζομένων στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι η διατήρηση του δημόσιο και του κοινωνικού του χαρακτήρα, εντούτοις δεν αποκλείουν και την προοπτική συμμετοχής τους σε ένα βιώσιμο και υγιές δημόσιο σχήμα, μαζί με το Παρακαταθηκών και Δανείων, την Τράπεζα Αττικής (όπου το Τ.Τ. έχει το 20% του μετοχικού κεφαλαίου) και την ΑΤΕ, υπό προϋποθέσεις. Σε ένα τραβηγμένο σενάριο, δε, θα «έβλεπαν» ακόμη και τη σύμπραξη με την Εθνική Τράπεζα. Τίποτε περισσότερο, όμως.

Η λογική ενός κρατικού πυλώνα στον τραπεζικό τομέα, άλλωστε, εκτός του ότι αποτελούσε προεκλογική δέσμευση του κυβερνώντος κόμματος, φαίνεται να βγαίνει στο προσκήνιο σήμερα και από πολλούς βουλευτές ή υπουργούς του ΠΑΣΟΚ. Ήδη με δημόσιες δηλώσεις τους τοποθετήθηκαν υπέρ αυτής της εξέλιξης τόσο ο Θανάσης Παπαγεωργίου, βουλευτής Πιερίας του ΠΑΣΟΚ και πρώην υποδιοικητής της ΑΤΕ, όσο και ο Πάρις Κουκουλόπουλος από την Κοζάνη. Πληροφορίες αναφέρουν, επίσης, πως θετικά διακείμενη στη δημιουργία ενός κρατικού πυλώνα στο χώρο των τραπεζών εμφανίστηκε και η υπουργός Οικονομίας Λούκα Κατσέλη, κατά τη συνάντησή της, προχθές την Παρασκευή, με τους συνδικαλιστές του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, η οποία φέρεται, επίσης, να είπε πως δεν γνώριζε τίποτε για την πρόταση Σάλα και πως το έμαθε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης την ίδια ημέρα που εκδηλώθηκε.

Στο ίδιο μήκος κύματος, εξάλλου, κινείται και η πρόταση που αντέτεινε ο διοικητής της ΑΤΕ, Θεόδωρος Πανταλάκης (για τετραπλή συγχώνευση των Τ.Τ., ΑΤΕ, Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων και της Τράπεζας Αττικής), εξοργίζοντας, κατά τις ίδιες πηγές, τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Για τον τελευταίο το παρασκήνιο το οποίο επικαλούνται οι συνδικαλιστές κάνει λόγο για γνώση –από κοινού με παλιό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που έχει διατελέσει στο παρελθόν υπουργός και τώρα κινείται στο χώρο των συμβούλων του προέδρου της Πειραιώς- των σχεδίων του Μιχάλη Σάλλα, τουλάχιστον δέκα ημέρες νωρίτερα από την εκδήλωσή τους.

Οι επικεφαλής του σωματείου εργαζομένων του Τ. Τ. εν τω μεταξύ χθες είχαν νέο κύκλο επαφών με τον Αλέξη Τσίπρα και πιθανότατα και με τον Σωκράτη Ξυνίδη. Στις προθέσεις τους (εάν παρά τις διαβεβαιώσεις που έχουν εισπράξει, η κυβέρνηση προχωρήσει σε εκχώρηση του ποσοστού του δημοσίου) είναι να προχωρήσουν σε ιδιαίτερα δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις. Μια πρώτη γεύση για το τι θα ακολουθήσει, όπως λένε, δόθηκε στη στάση εργασίας της Πέμπτης και την 24ωρη απεργία της Παρασκευής, όπου η συμμετοχή του προσωπικού ήταν καθολική.