Ας πάρουμε υπόψη το καλό πλην απίθανο σενάριο. Κι ας υποθέσουμε ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τελικά, κάποια λύση στο ελληνικό ζήτημα θα βρεθεί, ακόμα και στο «και ένα» και το ελληνικό θρίλερ θα έχει happy end. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, το ερώτημα εξακολουθεί να παραμένει κρίσιμο:
Πόσες πιθανότητες έχει η Ελλάδα να επανέλθει στην κανονικότητα; Ελάχιστες έως καθόλου. Προσέξτε: Το καλύτερο σενάριο για τη χώρα μας θα ήταν να μπορεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις της κάνοντας στο μέλλον νέες εκδόσεις εντόκων γραμματίων (σαν τον παλιό, καλό, καιρό). Κάτι τέτοιο, όμως, ήταν πολύ δύσκολο και πριν και τώρα φαντάζει αδύνατο. Η Αθήνα, βεβαίως, πολύ θα ήθελε - ακόμα και αύριο αν είναι δυνατόν να συνεδριάσει το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και να αποφασίσει χαλάρωση του ορίου συμμετοχής των ελληνικών τραπεζών, αλλά...
Από τη στιγμή που η ΕΚΤ αρνείται ακόμα και να δώσει πράσινο φως για τον ELA θα χαλαρώσει το όριο στις εκδόσεις των εντόκων; Το παράδειγμα, αναφέρεται εδώ για να καταδείξει πόσο πολύ απομακρυνόμαστε, σιγά - σιγά από την κανονικότητα ως χώρα. Εκτός και αν ο όρος «κανονικότητα» έχει χάσει πλέον την έννοια του, κάτι που μένει να το μάθουμε και την Κυριακή στο δημοψήφισμα.