του Δημήτρη Βαρτζόπουλου*
Η τραγική για την Ελλάδα του σήμερα ανάλυση της Frankfurter Allgemeine Zeitung, που μας απασχόλησε την περασμένη εβδομάδα, κατέληγε στο απαισιόδοξο συμπέρασμα, ότι το μόνο που μπορεί, να περατώσει αυτό «το Δράμα των Ελλήνων», είναι η εμφάνιση ενός «νέου ανθρώπου», ζητουμένου όμως, όπως δυστυχώς εκτιμούσε, εξαιρετικά απίθανου.
Είμαι βέβαιος, ότι ο αναλυτής δεν εννοούσε κατ´αρχήν την εμφάνιση ένος νέου ηγέτη. Είναι προφανές, ότι σωτήρες αυτής της υφής υπάρχουν μόνο στα παραμύθια. Ακόμη όμως και εάν υφίστανται στην πραγματικότητα ως προσωπικότητες, είναι αδύνατον, να ηγηθούν ενός λαού, που δεν είναι εις θέση, να τους αναγνωρίσει. Άρα εκείνο, που εννοείται, είναι σίγουρα η ανάγκη εμφάνισης ενός «νέου Έλληνα», ενός πολίτη νέου τύπου, νέας νοοτροπίας, άλλης αντίληψης των πραγμάτων.
Η πλειοψηφική εμφάνιση ανθρώπων δηλαδή, που αντιλαμβάνονται και αγανακτούν, για ορισμένα και συγκεκριμένα πράγματα και καταστάσεις. Όπως ότι:
Δεν είναι δυνατόν, να υπάρξει ουσιαστική ανάπτυξη, όταν η χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρηματιών γίνεται με κόστος τριπλάσιο του μέσου ευρωπαϊκού και αφ´ ου βεβαίως υποθηκεύσουν το σπίτι τους. Όταν η αδειοδότηση, ίδιως εάν προϋποθέτει έγκριση περιβαλλοντικών όρων, παίρνει χρόνια. Όταν η ρύθμιση οφειλών σε εφορία και ταμεία, πέραν φυσικά της γελοιότητος των 12 δόσεων, προϋποθέτει λειτουργούσα επιχείρηση και δη με θετικές χρήσεις (!!), στέλλοντας τους κατεστραμμένους στον Καιάδα. Όταν οι υποχρεώσεις σε ταμεία και εφορία απαιτούν το 70% των εσόδων ενός ελεύθερου επαγγελματία, από τον οποίο μετά ζητείται φορολογική ειλικρίνεια.
Δεν είναι δυνατόν, να θεωρούμε, ότι η επιλογή του Γενικού Λυκείου και των ΑΕΙ είναι για το 75% των παιδιών μας μονόδρομος, ενώ στην Ευρώπη πάνω από το 50% των νέων ανθρώπων επιλέγουν την τεχνική Εκπαίδευση. Δεν είναι δυνατόν, οι θέσεις της μαθητείας, να καθορίζονται από αποφάσεις της διοικητικής μηχανής και όχι των επιχειρηματιών, που έχουν και την ανάγκη. Είναι πράγματι δυσνόητο, τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια της Ευρώπης να προσφέρουν θέσεις χωρίς ιδιαίτερους περιορισμούς, καθιστώντας έτσι την προετοιμασία των υποψηφίων φοιτητών τους κυριολεκτικώς ανέξοδη, ενώ η εισαγωγή στα ελληνικά ΑΕΙ να καταστρέφει την καθημερινότητα και το ταμείο της μέσης ελληνικής οικογένειας για τουλάχιστον τρία χρόνια, ανά παιδί εννοείται.
Δεν είναι δυνατόν, να θεωρείται, ότι δωρεάν υγεία είναι η παροχή υπηρεσιών από δημοσίους υπαλλήλους αποκλειστικώς, να μπερδεύουμε την έννοια του παρόχου, που μπορεί, να είναι ο οιαδήποτε ιδιώτης, με την έννοια του δημόσιου ασφαλιστικού ταμείου, που αγοράζει για μας την υπηρεσία από τον οποιονδήποτε, χωρίς άλλη επιβάρυνση. Είναι πλέον αναχρονιστικό, να διοικούνται δημόσιοι οργανισμοί παροχής οιωνδήποτε υπηρεσιών, όπως τα νοσοκομεία πχ, από πολιτικό προσωπικό και όχι από ιδιώτες και επιχειρήσεις.
Δεν είναι δυνατόν, η Ελλάς να μη διαθέτει πραγματικό δίκτυο αντιμετώπισης των προνοιακών αναγκών του πληθυσμού, ειδικούς παιδικούς σταθμούς, ειδικά σχολεία, κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης, μονάδες φύλαξης αναπήρων ενηλίκων, που να καλύπτονται από το ασφαλιστικό σύστημα.
Δεν είναι δυνατόν, να θεωρείται φυσιολογικό το μοναδικής φύσης και έμπνευσης εκλογικό σύστημα της χώρας με τις πολυεδρικές άνισες περιφέρειες, όπου ο αγώνας γίνεται κατά των υποψηφίων εκ του ιδίου κόμματος και όπου ο ένας βουλευτής, για να εκλεγεί, χρειάζεται 20000 και ο άλλος 2000 σταυρούς. Όπου η επιλογή προσωπικού και πολιτικής από την ευρεία λαϊκή αστική τάξη είναι έννοια ακατανόητος.
Πώς όμως στην ευχή είναι δυνατόν να προκύψουν, πλειοψηφικά μάλιστα τον πληθυσμό, τέτοιες -αδιανόητες μέχρι τώρα- αντιλήψεις και νοοτροπίες;
Ο Δαρβίνος είπε πως: το καινούριο προκύπτει, όταν το παλιό καταστρέφεται από τα λάθη της κατασκευής και συμπεριφοράς του. Η χρεοκοπία της χώρας τρεις φορές σε πέντε χρόνια, 2010, 2011, 2015, έχει σίγουρα καταστρέψει αρκετά μεγάλο ποσοστό των παλιών αντανακλαστικών, συμπεριφορών, επιδιώξεων και σχεδιασμών, σε προσωπικό επίπεδο εννοώ.
Εάν ο αφανισμός αυτός έχει οδηγήσει στον σωστό επαναπροσδιορισμό όλων αυτών των παραμέτρων σε σημαντικό βαθμό, σωθήκαμε.
Τούτο θα αποδειχθεί στις επόμενες εκλογές.
Εάν όχι, ως και η επιστήμη διδάσκει, η επομένη καταστροφή θα έλθει λίγο αργότερα και θα είναι βέβαια πολύ χειρότερη.
*Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος διετέλεσε γενικός γραμματέας Συντονισμού της κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, υφυπουργός Υγείας και πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής στη ΝΔ Θεσσαλονίκης.