Skip to main content

Βαρτζόπουλος: Κινδυνεύουν τα Ευρωπαϊκά Λαϊκά Κόμματα;

Άρθρο στη Voria.gr του Δημήτρη Βαρτζόπουλου, πρώην γενικού γραμματέα Συντονισμού της κυβέρνησης Σαμαρά και πρώην προέδρου της ΝΔ Θεσσαλονίκης

του Δημήτρη Βαρτζόπουλου*

Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα είναι ο πολιτικός φορέας, που συνενώνει στους κόλπους του τα κόμματα της ευρωπαϊκής Χριστιανοδημοκρατίας και του φιλελεύθερου συντηρητισμού. Εν ολίγοις είναι η ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά. Ο ουσιαστικός αντίπαλος του Σοσιαλισμού, ασυμβίβαστος εχθρός του Κομμουνισμού, δικαιώθηκε σε όλες τις βασικές ιδεολογικές και πολιτικές του επιλογές.

Διαφέρει από την Σοσιαλδημοκρατία στην έμφαση, που δίδει στην ελεύθερη αγορά και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.  Από τους κλασσικούς Φιλελευθέρους στην πρόταξη του Νόμου και της Τάξης αφενός και στην υπεράσπιση του κοινωνικού ρόλου του Κράτους, αφετέρου. Είναι δηλαδή η Παράταξη , που οικοδόμησε την σημερινή Ευρώπη. Αυτή, που δημιούργησε το σύστημα εκείνο οργάνωσης της ανθρώπινης κοινωνίας, που επέτυχε απαράμιλλους δείκτες βιολογικής υγείας και ποιότητος ζωής από καταγραφής Ιστορίας.

Ο καθείς μπορεί, να διαμαρτύρεται για ο,τιδήποτε. Μπορεί, να ισχυρίζεται, ότι τα πράγματα, θα μπορούσαν να είναι λίγο ή πολύ καλύτερα. Κανείς όμως δεν μπορεί, να αποδείξει , ότι υπήρξε οιαδήποτε περίοδος της ιστορίας, οπουδήποτε, όπου ο άνθρωπος ζούσε πιό πολύ και πιό καλά. Ποτέ και πουθενά. Και αυτό οφείλεται αποκλειστικώς στις πολιτικές, που πρεσβεύει και εφαρμόζει το ΕΛΚ.

Παρ´ όλα αυτά, τα πράγματα για  την ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά δεν πάνε  καλά! Έξω είναι από μέτρια, έως πολύ χάλια, στα καθ´ ημάς εμφανίζονται πιό αισιόδοξα, με σημεία όμως, που χρήζουν κι εδώ μεγάλης προσοχής.

Έξω κατ´ αρχάς:

Η Γερμανική Χριστιανοδημοκρατία ευρίσκεται ενώπιον μιας των μεγαλυτέρων κρίσεων και προκλήσεων της. Προηγείται ελάχιστα των Σοσιαλδημοκρατών και απώλεσε 10% προς το νέο δεξιό κόμμα  "Εναλλακτική για την Γερμανία". Είναι απίθανο, να χάσει, αλλά θα εξέλθει των εκλογών του Σεπτεμβρίου στην χειροτέρα κατάστασή της από δεκαετιών. Ο Σουλτς θα είναι όχι απλώς Αντικαγκελάριος.

Στην Γαλλία οι Ρεπουμπλικανοί δεν μπόρεσαν, να χειριστούν την απερισκεψία του Φιγιόν. Θα είναι θαύμα, αν ανακάμψουν. Ο Μακρόν είναι η κλασσική περίπτωση του οπορτουνιστή Κεντρώου, που λέει εύηχες κοινοτυπίες, χωρίς να έχει ουσιαστικώς καμμία απολύτως δική του θέση. Οι Γάλλοι επιλέγουν από το κακό στο χειρότερο. Το τέλος της δεκαετίας θα τους βρει και πάλι ακέφαλους.

Οι Ιταλοί του Λαϊκού Κόμματος, για να φανταστείτε, είναι η Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι και το μικρό απόκομμα του τέως υπαρχηγού του Αλφόνσο. Ο Θεός να σε φυλάει δηλαδή. Δεδομένου, ότι ο γελοίος Γκρίλλο δημοσκοπικώς είναι περί το 30% και ο Ρέντζι απεδείχθη πλέον υπερφίαλος και αυτού του Τσίπρα, οι εξελίξεις στην Ιταλία θα αποτελέσουν το ευρωπαϊκό διακύβευμα per se των επομένων ετών.

Στην Φινλανδία οι δικοί μας χάσανε και είναι πλέον τρίτοι, το ίδιο στην Πολωνία (ο Τουσκ έξω πάει καλά, μέσα όχι), υποδεέστερος ο ρόλος μας στην Ολλανδία και το Βέλγιο (ο Ρούτε και ο Μισέλ είναι Φιλελεύθεροι),  στην Αυστρία μας συνέθλιψαν οι Ακροδεξιοί και καταντήσαμε ουρά των Πρασίνων, στην Πορτογαλία οι δικοί μας την πατήσανε, όπως περίπου και ο Σαμαράς. Μένουν μόνο η Ισπανία, η Ιρλανδία να δίνουν το παράδειγμα, ενώ και στον Όμπαν της  Ουγγαρίας οφείλουμε την διάσωση της τιμής της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς στο Προσφυγικό.

Πού οφείλεται αυτή η εικόνα της καταστροφής;

Οι πολυσυζητημένες αιτίες, πέραν των ειδικών εθνικών θεμάτων, είναι βέβαια η αποξένωση των λαών από την γραφειοκρατία των Βρυξελλών, η αίσθηση , ότι η Ευρώπη λειτουργεί χωρίς πολιτικό λαϊκό έλεγχο χειραγωγούμενη από λομπίστες και φυσικά η κατάσταση, που δημιούργησε στο προσφυγικό η συνέργεια Μέρκελ-Τσίπρα και η κατάρρευση του μοντέλου της πολυπολιτισμικής κοινωνίας.

Υπάρχει και κάτι πολύ χειρότερο: η έλλειψη της αίσθησης της κοινότητος(όχι της αλληλεγγύης, της κοινότητος) όσον αφορά οφέλη και θυσίες, έτσι όπως προέκυψαν και προκύπτουν από την πολιτική των ευρωπαϊκών κεντροδεξιών ηγεσιών.

Οι ψηφοφόροι των ευρωπαϊκών λαϊκών κομμάτων είναι, κατά κύριον λόγον, συντηρητικοί εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και επιχειρηματίες, μικρομεσαίοι αστοί και αγρότες, που έχουν βαθεία αίσθηση και κατανόηση της ανάγκης εφαρμογής εννοιών ως η δημοσιονομική πειθαρχία, η ανάπτυξη χωρίς δανεικά, οι μεταρρυθμίσεις προς ενίσχυση της κρατικής αποτελεσματικότητας και επιχειρηματικότητας. Δεν τους ξενίζουν αυτές οι πολιτικές. Εκείνο το οποίο τους απογοητεύει, είναι, ότι αυτές οι πολιτικές δεν συνοδεύονται -σε ευρωπαϊκό και όχι εθνικό επίπεδο- από την ενίσχυση της τραπεζιτικής επέκτασης, τις στοχευμένες επενδύσεις σε υποδομές, την ανάπτυξη υπηρεσιών προνοίας και δεύτερων ευκαιριών, την ιδιωτική ανάπτυξη  δηλαδή. Ιδίως, όταν βλέπουν πως οι πολιτικές αυτές απέδωσαν στην ενσωμάτωση της Ανατολικής Γερμανίας και την ανάπτυξη της οικονομίας των κρατών, που γειτνιάζουν με τον γερμανικό πυρήνα.

Είναι προφανές λοιπόν, ότι της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς ηγούνται ελίτ, που πλέον κλείνουν τον κύκλο τους.

*Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος διετέλεσε γενικός γραμματέας Συντονισμού της κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, υφυπουργός Υγείας και πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής στη ΝΔ Θεσσαλονίκης.