Skip to main content

Βαρτζόπουλος: Και τώρα που χάσανε τον Αμερικάνο φίλο τους τι γίνεται;

Άρθρο στη Voria.gr του Δημήτρη Βαρτζόπουλου, πρώην γενικού γραμματέα Συντονισμού της κυβέρνησης Σαμαρά και προέδρου της Διοικούσας της ΝΔ Θεσσαλονίκης

του Δημήτρη Βαρτζόπουλου*

Είναι πράγματι κωμικοτραγική η εικόνα του διεθνούς επικοινωνιακού κατεστημένου μετά την εκλογή Τραμπ. Κωμική, υπό την έννοια του γκαφατζή κλόουν του παλιού καλού τσίρκου. Τραγική στην ανεπάρκειά της να αφουγκραστεί, να κατανοήσει και να συνάγει τα δέοντα συμπεράσματα.

Δεδομένου του ελλείμματος ουσιαστικού περιεχομένου του προεκλογικού λόγου των Ρεπουμπλικανών, πλην των γνωστών αμερικανισμών τους περί μεταναστών, όπλων, αμβλώσεων κλπ , πασπαλισμένων με ολίγη κατάργηση της υποχρεωτικής ασφάλισης (Obamacare), δεδομένου ακόμη και του γεγονότος, ότι ο Τραμπ είναι ένας γνωστότατος δισεκατομυριούχος και μάλιστα δευτέρας γενεάς (τα βρήκε δηλαδή, δεν τα έφτιαξε) είναι πρόδηλο, ότι ο λαός κατεψήφισε κατ´ ουσίαν την όζουσα σήψη του διαπλεκομένου κατεστημένου, που ενσαρκώνει παραστατικότατα το ζεύγος Κλίντον. Το αμερικανικό πολιτικό σύστημα ανάδειξης ηγετών και πολιτικών θέσεων αρχίζει πλέον και σήπτεται. Εν συντομία και προς σύγκριση: την ώρα, που ο επί 16 έτη πανίσχυρος Καγκελάριος της Γερμανικής Επανένωσης, Helmut Kohl, γερνά αξιοπρεπώς στο σπίτι, που έκτισε ως δικηγόρος, στο Ludwigshafen (κλασσική γερμανική επαρχία δηλαδή), ο τέως Πρόεδρος Κλίντον διαχειρίζεται ετησίως εκατοντάδες εκατομμυρίων δωρεών του Ινστιτούτου του, εμφανίζοντας φυσικά και αδιανόητα εισοδήματα.

Η Προεδρία Τραμπ μόνον καλύτερα μπορεί να φέρει για την Ευρώπη βραχυπρόθεσμα και τον λοιπό κόσμο μεσοπρόθεσμα. Κατ´ αρχήν είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον, να είναι χειρότερη από τους προηγουμένους. Η πολιτική Μπους στην Μέση και Ομπάμα στην Εγγύς Ανατολή, η αδιανόητη στην ανοησία της πολιτική χειρισμού των Μπααθικών καθεστώτων της περιοχής και αντιμετώπισης της Αραβικής Άνοιξης είναι, τω όντι, ανεπάληπτη. Η αντίστοιχη στρατηγική του ΝΑΤΟ απόλυτα υποστηρικτική των Τουρκικών συμφερόντων.

Εάν ο νέος Πρόεδρος ακολουθήσει, έστω και ανεπαισθήτως εντονώτερα, την παραδοσιακή ρεπουμπλικανική τάση απεμπλοκής από τα εξωτερικά, η πρόκληση και ευκαιρία συγχρόνως για την Ενωμένη Ευρώπη θα είναι ιστορική. Εκ των πραγμάτων πλέον η ενίσχυση της πολιτικής και οικονομικής ένωσης και ομογενοποίησης θα είναι υπαρξιακής φύσεως. Η επανεξέταση της φύσης και δομής του ΝΑΤΟ, από ετών πολλών πλέον ή απαραίτητος, θα τεθεί εξ ανάγκης επί τάπητος. Δικαιολογίες για την αποφυγή αυξήσεως του προϋπολογισμού της Bundeswehr και επεκτάσεως του γαλλικού πυρηνικού οπλοστασίου θα ακούγονται πλέον έωλες.

Όλα αυτά πρέπει, να είναι μουσική στα αυτιά μας. Φοβούμαι βέβαια, όχι του κ Τσίπρα και των συν αυτώ. Αυτοί τώρα δυστυχώς (γι αυτούς) απώλεσαν τον υποτιθέμενο και πολυδιαφημισμένο φίλο εξ Αμερικής (ξέρετε, αυτόν, που έκανε τις βαρύγδουπες δηλώσεις για την ρύθμιση του χρέους κλπ, φυσικά με τα λεφτά των Ευρωπαίων). Για όλους τους άλλους όμως είναι μία πραγματική ευκαιρία.

Η εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης είναι δυνητική πηγή ουσιαστικού εθνικού οφέλους. Η ενίσχυση του ευρώ ως παγκόσμιου αποθετικού νομίσματος και η θωράκιση της ευρωπαϊκής οικονομίας είναι και θωράκιση κάθε μέλους, ιδίως του σκληρού πυρήνα της. Η επιχειρησιακή αναβάθμιση της ευρωπαϊκής αμυντικής δεινότητος είναι και εξασαφάλιση κάθε μέλους, ιδίως του σκληρού πυρήνα της (Ας μη λησμονούμε: τα σύνορα του ΝΑΤΟ είναι τα ανατολικά σύνορα της Τουρκίας, τα σύνορα της Ευρώπης είναι τα ανατολικά σύνορα της Ελλάδος).

Εκείνο το οποίο μένει λοιπόν είναι, να γίνουμε πραγματικά αξιόπιστο και αξιοσέβαστο μέλος του σκληρού ευρωπαϊκού πυρήνα. Και για να γίνει αυτό πρέπει, το δυνατόν ταχύτερον, να απαλλαγούμε από τους ΚΝίτες, που μεγαλώνοντας πίστευσαν, ότι θα τους σώσει ο Ομπάμα και η Χίλαρυ.

*Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος διετέλεσε γενικός γραμματέας Συντονισμού της κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, υφυπουργός Υγείας και πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής στη ΝΔ Θεσσαλονίκης.