του Δημήτρη Βαρτζόπουλου*
Δυστυχώς δεν είναι μηδενική. Όσο εξωφρενικό και αν ακούγεται αυτό, δεδομένου ότι αφορά δύο υποτιθέμενους συμμάχους του ΝΑΤΟ, μια χώρα του σκληρού ευρωπαϊκού πυρήνα και μία υπό διαδικασία ένταξης, δύο γείτονες με πρόδηλα κοινά οφέλη από τον θερινό τουρισμό, είναι η σκληρά πραγματικότης.
Η πολιτική του Ερντογάν βασίζεται στην δημιουργία συνεχούς έντασης στο εξωτερικό και την υποδαύλιση του πατριωτικού συναισθήματος με σκοπό την εγκατάσταση ενός αυταρχικού, ρωσικού τύπου, καθεστώτος στο εσωτερικό. Η σκηνοθέτηση τηλεοπτικά πολύ εντυπωσιακών σκηνών δράσεων του τουρκικού ναυτικού δίπλα στις ελληνικές βραχονησίδες είναι προσφιλές πλέον μέσον ερεθισμού των μαζών. Οι συνεχείς τουρκικές προκλήσεις με τους εμβολισμούς των σκαφών μας είναι όμως πολύ πιθανό, αν όχι να υπερβούν τα όρια αυτοσυγκράτησης των ενστόλων του Λιμενικού και του ΠΝ, σίγουρα να οδηγήσουν σε επιχειρησιακές αντιδράσεις προστασίας προσωπικού και υλικού, που ισοδυναμούν με εμπλοκή.
Χερσαία επεισόδια, όπως αυτό με τους δύο στρατιωτικούς μας, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο, να επαναληφθούν. Αυτό δυστυχέστατα δεν μπορεί, να λεχθεί για την θάλασσα και τον αέρα.
Τι θα συμβεί σε μία τέτοια περίπτωση;
Μετά βεβαιότητος μεγάλη ζημιά στον τουρισμό. Πέραν όμως αυτού, οι συνέπειες μέσο - και μακροπροθέσμως για την ασφάλεια και την θέση της Ελλάδος στην Ευρώπη θα είναι θετικές. Και τούτο διότι:
Στον σημερινό κόσμο οι σχέσεις της χώρας μας με το ΝΑΤΟ είναι πλέον τυπικές. Δεν μας προσφέρει σχεδόν τίποτε, ενώ στηρίζει εμπράκτως τα τουρκικά συμφέροντα με συνεπή κυνισμό. Για την Συμμαχία και τους Αμερικανούς ηγήτορές της η γεωπολιτική σημασία της Τουρκίας στην Εγγύς και Μέση Ανατολή υπερτερεί κατά πολύ οιωνδήποτε ενδοιασμών για την πολιτική Ερντογάν. Κάνουν φυσικά λάθος, ένα από τα πολλά τους...
Από την άλλη πλευρά για πρώτη φορά στην ιστορία της η Ευρώπη αρχίζει να χειραφετείται, κατ´ αρχάς τουλάχιστον σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής. Η Μέρκελ καταδίκασε απερίφραστα την τουρκική εισβολή στο Αφρίν. Υπό την πίεση των εκλογικών αποτελεσμάτων απανταχού στην Ένωση δήλωσε, ότι ό,τι έγινε στο προσφυγικό, έγινε για λόγους ανθρωπιστικούς μεν, τελείωσε ανεπιστρεπτί δε. Προς υπογράμμιση τούτου παρέδωσε απλώς το Υπουργείο Εσωτερικών (εκεί και Δημοσίας Τάξεως) στον σφοδρότερο πολέμιο της προσφυγικής πολιτικής της Χ. Ζέεχόφερ. Κατά την ανάληψη των καθηκόντων του ο τελευταίος ανακοίνωσε ουσιαστική αναβάθμιση της προστασίας των ευρωπαϊκών εξωτερικών συνόρων. Τούτα ταυτίζονται απολύτως με τα ελληνικά, ως γνωστόν..
Λίγες μέρες μετά απ´αυτά σύσσωμος η Σύνοδος των Ηγετών της ΕΕ απεφάνθη: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καταδικάζει αυστηρά τη συνέχιση των παράνομων ενεργειών της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο πέλαγος και υπογραμμίζει την πλήρη αλληλεγγύη του με την Κύπρο και την Ελλάδα».
Είναι γεγονός, ότι η Ευρώπη στερείται ενιαίας δομής ενόπλων δυνάμεων. Μετά το Brexit η Γαλλία είναι η μόνη πυρηνική, πραγματική της δύναμη. Η Bundeswehr, όπως παραδέχονται και οι ίδιοι, είναι για κλάματα. Παρ´ όλα αυτά το γερμανικό και ολλανδικό ναυτικό έδειξαν στο πρόσφατο παρελθόν, ότι μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά τις δυνάμεις της Frontex και του Λιμενικού στην αντιμετώπιση των κατευθυνομένων από την Τουρκία προσφυγικών κυμάτων.
Η οξεία ένταση στο Αιγαίο, που θα συνοδευθεί, όπως δεν κουράζεται, να απειλεί ο Ερντογάν, από μυριάδες προσφύγων, θα οδηγήσει αναπότρεπτα σε ουσιαστική αναβάθμιση της ευρωπαϊκής παρουσίας στην περιοχή.
Η Τουρκία θα είναι αντίπαλος και όχι φίλος τους.
Οι ευρωπαϊκοί λαοί αντιδρούν στον ισλαμικό κίνδυνο και στο κύμα των προσφύγων, που προκαλεί. Η πολιτική αυτή προτεραιότητα είναι ξένη προς το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Η αντίφαση αυτή θα οδηγήσει αργά αλλά σταθερά σε αμυντική αυτονόμηση της Ένωσης.
Όπως απέδειξε η πρόσφατη βράβευση πιλότων μας σε κοινές ασκήσεις στην Ισπανία, η Ελλάς όχι απλώς έχει έναν από τους μεγαλύτερους αμυντικούς προϋπολογισμούς αλλά και το ανθρώπινο δυναμικό, που την καθιστούν de facto αιχμή του δόρατος της κοινής άμυνας των ευρωπαϊκών συνόρων από τους εξ Ανατολής κινδύνους.
*Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος διετέλεσε γενικός γραμματέας Συντονισμού της κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, υφυπουργός Υγείας και πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής στη ΝΔ Θεσσαλονίκης.