του Δημήτρη Βαρτζόπουλου*
Ακόμη και για όσους είναι εξοικειωμένοι με την αυστριακή πολιτική ιστορία και εγνώριζαν, ότι το εθνικιστικό λαϊκιστικό Φιλελεύθερο Κόμμα της Αυστρίας (FPÖ) είχε ήδη από του 1999 επιτύχει ποσοστό 26,9%, υπήρξε κυβερνητικός εταίρος του κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος (ÖVP) και είχε αποτελέσματα άνω του 20% στιςπεριφερεικές εκλογές του 2013, η επιλογή του στελέχους του Νόρμπερτ Χόφερ από το 36,4% των Αυστριακών στον πρώτο γύρο των προσφάτων προεδρικών εκλογών παραμένει έκπληξη. Ακόμη ενδεικτικότερη είναι η καταβαράθρωση των δύο παραδοσιακών αστικών κομμάτων, του Λαϊκού και του Σοσιαλδημοκρατικού, και η ανάδειξη στην δεύτερη θέση των Πρασίνων.
Δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο. Πέραν των τηλεοπτικώς εμφανών κομμάτων της Μαρί Λε Πεν (το γαλλικό FN), του Nάιτζελ Φάρατζ (το εγγλέζικο UKIP) και της γερμανικής «Εναλλακτικής για την Γερμανία» (AfD), πόσοι αλήθεια γνωρίζουν, ότι μία σειρά ευρωφοβικών λαϊκιστικών σχηματισμών, κατά το μάλλον ή ήττον φιλελευθέρας οικονομικής προσέγγισης, συμμετέχουν ή στηρίζουν ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις εντός (σε Πολωνία, Φιλανδία, Δανία, Βέλγιο, όλες τις Βαλτικές χώρες) ή εκτός (Ελβετία, Νορβηγία, ΠΓΔΜ) της Ευρωπαϊκής Ενώσεως;
Οι λόγοι εξάρσεως του πανευρωπαϊκού αυτού φαινομένου είναι ευχερώς ανιχνεύσιμοι στα συμπεράσματα του προσφάτου ιδρυτικού συνεδρίου της AfD, δημοσκοπικά σταθερά πλέον τρίτης πολιτικής δυνάμεως στην Γερμανία και δη: α. Οι αυξανόμενες ροές μεταναστών, που θεωρείται, ότι δείχνουν ελάχιστη διάθεση είτε ικανότητα πολιτισμικής αφομοίωσης, η διασύνδεσή τους με την ισλαμική τρομοκρατία, το κόστος υποστήριξής τους και η αίσθηση απειλής για τις θέσεις εργασίας. β. Η μεταφορά εξουσίας -κυρίως οικονομικής- στην απρόσωπη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, που, ως μη έδει, μεταφέρει πόρους, άρα τον κόπο και τις θυσίες του εγχωρίου λαού, στους αναποτελεσματικούς νοτίους, των Ελλήνων φυσικά προεξαρχόντων.
Θα ήτο παράλογο, εάν δεν υπήρχαν απολύτως παρόμοιες διεργασίες στα καθ´ ημάς. Βεβαίως εν προκειμένω υπήρξε ετεροχρονισμός. Η άνοδος της «Χρυσής Αυγής» και των ΑΝΕΛ ενεφανίσθη πολύ πρίν την διόγκωση του προσφυγικού και υπήρξε άμεσος συνέπεια των μνημονίων. Και οι δύο τους ευτελίστηκαν γρήγορα. Η ηγεσία της ΧΑ παραπέμφθησαν ως παραβατικοί εθνικοσοσιαλιστές, η πιθανή καταδίκη των οποίων θα θέσει το μόρφωμα εκτός νόμου, ενώ η σύμπραξη των διασπαστών της ΝΔ με την Αριστερά και ο κωμικός χαρακτήρας της ηγεσίας τους προδιαγράφει την περιθωροποίησή τους.
Εξέλιπεν ο κίνδυνος; Ασφαλέστατα όχι. Οι λόγοι παραμένουν: α. το μεταναστευτικό και ο άθλιος χειρισμός του, η διατάραξη εξ αυτού της καθημερινότητας αυξανομένου αριθμού πολιτών, η επιβάρυνση των κοινωνικών υπηρεσιών του κράτους, η παραβατικότης, που σίγουρα θα εμφανισθεί από τους οικονομικούς μετανάστες μόλις συνειδητοποιηθεί το μόνιμον της εδώ εγκαταςτάσεως τους, η ακολουθούσα επιβάρυνση της αγοράς -ιδίως της ανειδίκευτης- εργασίας. β. Βεβαίως δεν κατηγορούμε την Ευρώπη, ότι δίνει τα λεφτά μας αλλού, την κατηγορούμε όμως, ότι οι πολιτικές λιτότητος, η αναλγησία της, φταίνε για το χάλι μας. Η πολιτική Τσίπρα προκαλεί καταστροφή και αγανάκτηση, που στρέφεται επί δικαίων και αδίκων.
Ο κίνδυνος λοιπόν είναι παρών. Θα εμφανιστεί καινούριο σχήμα; Θα διαρρεύσουν στην αποχή; Και τα δύο, ιδίως το δεύτερο, απειλούν την μοναδική Λαϊκή παράταξη του τόπου, την ΝΔ. Μοναδική μας διέξοδος η σαφήνεια και απόλυτος ειλικρίνεια των θέσεων.
Για το μεταναστευτικό: Με εξαίρεση αυτών, που εξ αρχής θα δηλώσουν, ότι επιθυμούν την εδώ μόνιμο παραμονή και ενσωμάτωση, οι λοιποί θα πρέπει, να φιλοξενηθούν σε ελεγχομένους χώρους, μακράν των οικισμών. Στόχος, η επιστροφή τους οίκαδε. Η επικειμένη επικράτηςη του Άσσαντ θα δημιουργήςει οσονούπω τις απαραίτητες συνθήκες.
Για την οικονομική μας εξαθλίωση: θα πρέπει, να λεχθεί απεριφράστως, ότι γι αυτό δεν ευθύνεται η Ευρώπη. Ούτε το ΔΝΤ, ούτε ουδείς έτερος, πλήν ημών των ιδίων και μόνον! Ευθύνεται, το ότι δεν υπήρξαμε ποτέ επαρκώς Ευρώπη. Ευθύνεται, το ότι εξ αυτού χρεωκοπήσαμε. Για την χρεωκοπία αυτή ευθύνονται άνθρωποι και πολιτικές. Αυτοί επελέγησαν από Έλληνες ψηφοφόρους αποκλειστικώς. Οι πολιτικές, πολιτικοί και ψηφοφόροι αυτοί υπάρχουν αυτή την στιγμή , εν πληθώρα και ως κληρονομιά του παλαιού ΠΑΣΟΚ, στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ.
*Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος είναι πρώην υφυπουργός Υγείας και πρώην πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη