Του Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη*
«Όποιος αρνείται να προσαρμοστεί, δυστυχώς πεθαίνει»
Αυτή η αποστροφή υπουργού της κυβέρνησης Μητσοτάκη υπήρξε μία από τις πλέον σοκαριστικές και παράλληλα αποκαλυπτικές παραδοχές του κυνισμού με τον οποίο οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζονται στη χώρα μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια αντιμετωπίζουν τον πολίτη.
Ο κ. Πέτσας σκέφτηκε φωναχτά, άσχετα αν στη συνέχεια επιχείρησε ανεπιτυχώς να ανασκευάσει.
Η ασυδοσία του νεοφιλελευθερισμού εκμηδενίζει τον άνθρωπο και εμμένει στους αριθμούς.
Το ξέρουν και το υιοθετούν.
Αλλά ακόμη και αν μιλήσουμε για αριθμούς, η αποτυχία της απελθούσας κυβέρνησης στην πραγματική οικονομία είναι παταγώδης.
Γιατί δεν μπορεί να μιλάμε για ευημερούσα κοινωνία όταν, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του ΟΟΣΑ, ο μέσος πραγματικός μισθός στη χώρα μας έχει μειωθεί κατά 7,4%, το κόστος ζωής έχει εκτιναχθεί και η ακρίβεια πνίγει νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ενώ η ανεργία βρίσκεται στο κόκκινο, πλήττοντας ιδιαίτερα τους νέους αλλά και τις γυναίκες.
Μήπως ο κύριος Μητσοτάκης δεν γνωρίζει και για όλα αυτά, όπως ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε και για τόσα άλλα τραγικά και αδιανόητα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της θητείας του;
Ας μη γελιόμαστε, τα γνωρίζει πολύ καλά, όπως ταυτόχρονα γνωρίζει και ποια συμφέροντα ολίγων έχει επιλέξει συνειδητά να υπηρετεί.
Συνιστά στ’ αλήθεια πολιτικό θράσος και αλαζονεία να ζητά μία δεύτερη τετραετία για να ολοκληρώσει το έργο του, να εξακολουθήσει δηλαδή:
Να υπονομεύει θεμελιώδεις αξίες του κοινοβουλευτισμού.
Να διαλύει τη δημόσια υγεία και εκπαίδευση.
Να αφήνει την αισχροκέρδεια να οργιάζει καταπίνοντας το εισόδημα των εργαζομένων.
Να μοιράζει κουπόνια αντί ελεημοσύνης, καταπατώντας την ίδια στιγμή ασύστολα και συστηματικά τα εργασιακά δικαιώματα.
Να καταργεί κάθε έννοια και λειτουργία των δημόσιων αγαθών και του κοινωνικού κράτους.
Να εφαρμόζει ανάλγητα μία πολιτική που αφήνει τους πολίτες απροστάτευτους απέναντι στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού.
Μάταια τη ζητά.
Γιατί κανείς δεν θα κατορθώσει να μας πείσει πως οι ζωές των ανθρώπων είναι αναλώσιμες.
Κάθε μας μέρα μετρά, κάθε στιγμή αγανάκτησης μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε ότι μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να γίνουμε το ανάχωμα στην αδικία.
Συνομιλώντας με τους συμπολίτες μου στην εκλογική μου περιφέρεια, γίνομαι συνεχώς κοινωνός αυτής της δικαιολογημένης αγανάκτησης για μία πόλη αλλά και μία ολόκληρη χώρα που έχουν κυριολεκτικά αφεθεί στην τύχη τους.
Ειδικά στη Θεσσαλονίκη, όλα τα αναπτυξιακά έργα που δρομολόγησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα μάλιστα στις ασφυκτικές συνθήκες των μνημονίων, πάγωσαν ή υποβαθμίστηκαν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
«Στο τέλος της μέρας νιώθω σαν στυμμένη λεμονόκουπα, πού να βρω κουράγιο να ασχοληθώ με τα παιδιά…» μου έλεγε πρόσφατα με παράπονο εργαζόμενη μητέρα σε μία από τις γειτονιές της πολύπαθης δυτικής πλευράς της πόλης.
Όλοι γνωρίζουμε τα προβλήματα, είναι ανάγκη να προχωρήσουμε άμεσα στις λύσεις.
Και οι λύσεις, για να είναι αποτελεσματικές, οφείλουν να εκκινούν από πολιτική εντιμότητα και καινοτόμες ιδέες, όχι από συμφέροντα και μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Οφείλουν να έχουν στο επίκεντρό τους τον Άνθρωπο.
Νέοι και νέες με ίσες ευκαιρίες που μπορούν να ξεκινήσουν τη ζωή τους με ουσιαστική στήριξη από την Πολιτεία, γονείς στους οποίους θα παρέχεται μία θέση σε βρεφονηπιακό σταθμό για το παιδί τους, ασθενείς όλων των ηλικιών που θα έχουν μία αξιοπρεπή δημόσια και δωρεάν περίθαλψη, εργαζόμενοι με δικαίωμα στην πραγματική υπεραξία του κόπου τους και όχι έρμαια μίας επισφαλούς επιβίωσης.
Είναι κάποιες από τις συνθήκες που σκιαγραφούν το πορτρέτο αυτού του Ανθρώπου.
Και είναι εφικτές όταν η πολιτική αναλαμβάνει την ευθύνη να αφουγκραστεί τη φωνή και την αγωνία του και να απαντήσει δίκαια και δυναμικά στις προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ– ΠΣ, καλώντας σε συστράτευση τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, αναδεικνύει με το κυβερνητικό του πρόγραμμα αυτή την τεράστια διαφορά στην πολιτική αντίληψη και πράξη και αποδεικνύει με στέρεα επιχειρήματα ότι ΔΕΝ είμαστε όλοι ίδιοι, όπως κάποιοι υστερόβουλα ισχυρίζονται.
«Σκέψου, πριν σκύψεις» έγραψε σε έναν του στίχο ο σπουδαίος μας ποιητής Αργύρης Χιόνης.
Είναι στο χέρι μας να μην προσαρμοστούμε.
Είναι στο χέρι μας να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει
Σε αυτό το χέρι που θα κάνει την επιλογή στις εκλογές της 21ης Μαϊου.
*Ο Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης είναι υποψήφιος βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ