Έπαιξαν στον τζόγο το μέλλον του ελληνικού λαού. Ξεκίνησε ο Τσίπρας με την βεβαιότητα ότι θα βαράει «νταούλια» και θα χορεύουν οι αγορές. Είναι θέμα πολιτικής ικανότητας να καταλάβει κάποιος τον τρόπο που δουλεύει το σύστημα.
Αν επηρεάστηκε από τον Βαρουφάκη (στραμμένο στον αμερικανικό καπιταλισμό), ή τον Λαφαζάνη (πιστό στον Στάλιν) -επειδή και οι δυο τα ίδια έλεγαν από διαφορετική σκοπιά-, είναι αδιάφορο. Η νίκη πιστώνεται στον ηγέτη, όπως και η ήττα χρεώνεται στον ίδιο. Ο ρόλος του «αποδιοπομπαίου τράγου» είναι για να ρίχνει ο ηγέτης τις ευθύνες σε άλλον.
Όμως ο Γιάνης, θα δεχθεί τον ρόλο του «αποδιοπομπαίου τράγου»; Η τελευταία παράγραφος στις δηλώσεις του κατά την παράδοση στον Τσακαλώτο, θέλει ερμηνεία: «Η υπερπροσπάθεια να τιμήσουμε τον γενναίο ελληνικό λαό, και το περίφημο ΟΧΙ που χάρισε χτες στους απανταχού δημοκράτες, μόλις ξεκινά!». Αυτή η «δημιουργική ασάφεια» που του αρέσει, μήπως εννοεί ίδρυση κόμματος από τους δυσαρεστημένους του ΣΥΡΙΖΑ, αν υπάρξει συμφωνία;
Δεν τα λένε όλα στον λαό οι υποστηρικτές της δραχμής. Θα υποτιμηθεί το νόμισμα και τα προϊόντα μας, ως φθηνότερα, θα πωλούνται εύκολα στο εξωτερικό. Καθώς και θα έχουμε περισσότερους τουρίστες, επειδή θα είναι φτηνή η διαμονή. Αυτά είναι τα επιχειρήματα για αποκοπή από το ευρώ.
Δεν λέμε όμως: Πώς θα γίνουν φτηνότερα τα προϊόντα όταν θα διπλασιαστεί η τιμή του πετρελαίου, των λιπασμάτων, των ζωοτροφών, των γεωργικών μηχανημάτων, των πρώτων υλών στα εργοστάσια; Και εκτός από αυτά, όλα τα καταναλωτικά αγαθά που εισάγουμε, από σαμπουάν μέχρι κινητά, από καφέ μέχρι αυτοκίνητα, από μακαρόνια (εισαγόμενη η πρώτη ύλη) μέχρι τα εισιτήρια στα Μέσα Μεταφοράς (λόγω αύξησης τιμής της βενζίνης), θα είναι απλησίαστα; Δεν πρέπει να πουν κι αυτά στον λαό;
Αλλά η παραπλάνηση συνεχίζεται. Μετά από πέντε χρόνια κανείς δεν φρόντισε να εξηγήσει την εύλογη απορία του λαού: Γιατί μας έβαλαν σε Πρόγραμμα, αφού υπάρχουν τόσες χώρες που χρωστούν περισσότερα από εμάς; Δεν είπαν στον λαό, επειδή θέλουν να λαϊκίζουν και να φορτώνουν τα πάντα στους ξένους, ότι δεν μετρά μόνον το πόσο είναι το χρέος, αλλά κυρίως η δυναμική της κάθε οικονομίας για την αποπληρωμή του.
Όταν έχουμε ένα κράτος, που παράγει ελάχιστα, και συντηρείται με δανεικά, πώς θα εξοφλήσει το χρέος του; Μ’ αυτή την λογική λειτουργούν και οι τράπεζες. Ανησυχούν όταν εγώ χρωστάω 10 χιλιάρικα, επειδή δεν γνωρίζουν αν αύριο θα έχω εισοδήματα για να αποπληρώσω το δάνειο. Δεν ανησυχούν όμως όταν ένας μεγαλοβιομήχανος χρωστά 100 χιλιάρικα, δέκα φορές παραπάνω από μένα, επειδή η επιχείρησή του είναι υγιής και τα λεφτά εξασφαλισμένα (δεν μιλώ για την τωρινή κατάσταση, όπου όλα είναι μπάχαλο).
Κατενθουσιασμένοι οι Σκοπιανοί με την εφημερίδα της Σλοβενίας «Finance», που έχει ως πρωτοσέλιδο την ελληνική σημαία, όπου αναγράφεται: FEROG - Former European Republic of Greece (πρώην Ευρωπαϊκή Δημοκρατία της Ελλάδας) σε αντιδιαστολή της ονομασίας των Σκοπίων - FYROM. Στο ΥΠΕΞ, καταγράφουμε τις φιλικές και εχθρικές χώρες; Ρόδα είναι και γυρίζει.