Εσωκομματικές εκλογές εν όψει του συνεδρίου τους πραγματοποίησαν οι Οικολόγοι Πράσινοι στη Θεσσαλονίκη, με τα αποτελέσματα να επιβεβαιώνουν το συγκρουσιακό κλίμα που επικρατεί στις τάξεις τους, ανάμεσα σε εκείνους που είναι στην κυβερνητική γραμμή συντασσόμενοι με τον αναπληρωτή υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γιάννη Τσιρώνη, και σε εκείνους για τους οποίους ο κ. Τσιρώνης αποτελεί «κόκκινο πανί», καθώς τον κατηγορούν ότι ενδιαφέρεται για την υπουργική του καρέκλα και έχει ταυτίσει τους Οικολόγους Πράσινους με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι εσωκομματικές συγκρούσεις μάλιστα έχουν οδηγήσει σε έναν «πόλεμο» για τον έλεγχο του κόμματος, ο οποίος έχει ως κρίσιμη «μάχη» το επερχόμενο συνέδριο. Μέχρι τότε οι καταγγελίες και οι κατηγορίες θα συνεχίσουν να κατακλύζουν τα social media, αφού γεφύρωση του χάσματος δεν μπορεί να υπάρξει και δε διαφαίνεται καμιά τέτοια διάθεση από οποιαδήποτε πλευρά.
Οι πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές στη Θεσσαλονίκη απέδειξαν ότι τοπικά το κόμμα είναι απόλυτα διχασμένο, παρόλο που μέχρι τώρα ελεγχόταν από τις δυνάμεις εκείνες που είναι αντίθετες στον κ. Τσιρώνη. Όσοι συντάχθηκαν μαζί του είδαν χαμηλή υποστήριξη από τον τοπικό κομματικό μηχανισμό. Χωρίς πάντως να λείπουν και τα προσωπικά χαρακτηριστικά της σύγκρουσης, καθώς δεν είναι κρυφό ότι υπάρχουν προσωπικές «κόντρες» ανάμεσα σε συγκεκριμένα στελέχη του οικολογικού χώρου στην περιοχή και όχι μόνο.
Ο στενός συνεργάτης του κ. Τσιρώνη, Φίλιππος Γκανούλης και πρώην συντονιστής του κόμματος στην Κεντρική Μακεδονία δεν κατάφερε να επανεκλεγεί, ενώ ήταν τελευταίος σε ψήφους ως υποψήφιος για το Πανελλαδικό Συμβούλιο του κόμματος.
Ο περιφερειακός σύμβουλος και επίσης στενός συνεργάτης του υπουργού στη Θεσσαλονίκη, Δαμιανός Ανδρέου, εξελέγη, χωρίς όμως να είναι πρώτος αυτή τη φορά στην Κεντρική Μακεδονία. Για το Πανελλαδικό Συμβούλιο δεν ήταν υποψήφιος.
Στις πρώτες θέσεις φιγουράρουν τα ονόματα στελεχών, που έχουν στενές σχέσεις με τη σημερινή ηγεσία της κεντρικής γραμματείας και την παλιά παραδοσιακή ηγεσία των Οικολόγων Πράσινων και με γνωστά πρόσωπα στον οικολογικό χώρο, όπως ο Μιχάλης Τρεμόπουλος (έχει αποχωρήσει από το κόμμα), ο Νίκος Χρυσόγελος (επίσης αποχώρησε από το κόμμα), ο Γιάννης Παρασκευόπουλος κ.ά.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του πρώτου σε ψήφους, Οδυσσέα Χιλιτίδη, ο οποίος αν και διαγραμμένος εδώ και δυο εβδομάδες από το Πανελλαδικό Συμβούλιο (με εντολή του κ. Τσιρώνη λένε οι υποστηρικτές του και με την κατηγορία του φραξιονισμού!) επανεξελέγη και μάλιστα με τις περισσότερες ψήφους. Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι δεύτερος σε ψήφους για τη Γραμματεία του κόμματος στην Κεντρική Μακεδονία εξελέγη ακόμη ένας διαγραμμένος από το Πανελλαδικό Συμβούλιο, ο κ. Στράτος Αντωνιάδης.
Το κόμμα πάντως πλέον έχει συρρικνωθεί σημαντικά. Αν θα ακολουθήσει το δρόμο της απορρόφησης από τον ΣΥΡΙΖΑ στην πράξη, κρατώντας απλώς την ταμπέλα (ή σφραγίδα), όπως ορισμένοι θέλουν ή αν θα ακολουθήσει αυτόνομη πορεία, με στόχο την αναγέννησή του, όπως θέλουν κάποιοι άλλοι, θα φανεί στο συνέδριο. Μέχρι τότε οι εσωκομματικές μάχες θα συνεχιστούν με αμείωτη ένταση, καθώς έχουν δημιουργηθεί εδώ και πολύ καιρό πολυεπίπεδες συνθήκες αντιπαλότητας.
Ο κ. Τσιρώνης λογικά συγκεντρώνει τα πυρά των αντιπάλων του, αφού με την υπουργοποίησή του πλέον είναι σημαντικός πόλος εντός των Οικολόγων Πράσινων και ελέγχει ένα μέρος των μελών. Οι αντίπαλοί του υποστηρίζουν ότι δεν είναι αυτός ο λόγος που ο υπουργός έγινε «κόκκινο πανί», αλλά οι αποφάσεις του που «δεν έχουν καμιά σχέση με την οικολογία».
Ως πιο πρόσφατο παράδειγμα φέρνουν το νομοσχέδιο για τα κατοικίδια και αδέσποτα ζώα, σημειώνοντας ότι «για πρώτη φορά στα χρονικά οι φιλοζωικές οργανώσεις κατάφεραν να ενωθούν με έναν κοινό στόχο ενάντια σε αυτό το νομοσχέδιο».
Οι Οικολόγοι Πράσινοι, παρότι έχουν πολυετή πολιτική διαδρομή, τα τελευταία χρόνια θυμίζουν «κόμμα – πυροτέχνημα». Μιλάμε για ένα κόμμα που εκπροσωπήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο και δεν μπήκε στη Βουλή για λίγες ψήφους. Εκεί χρονολογείται και η έναρξη της μεγάλης φθοράς, σε βαθμό μάλιστα απαξίωσης.
Στα τρία χρόνια που το κόμμα συμμετέχει στην κυβέρνηση συνεχώς συρρικνώνεται. Το βαθμό συρρίκνωσής του αποτυπώνει σε ένα προσυνεδριακό κείμενό του ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας των Οικολόγων Πράσινων το 2012, Γιάννης Παρασκευόπουλος, τονίζοντας: «Από τα ταμειακά εντάξει μέλη στα μέσα του 2011, όταν οι Οικολόγοι Πράσινοι ήταν αδιαμφισβήτητα πραγματικό κόμμα με πανελλαδική παρουσία, 90% έχει αποχωρήσει επίσημα ή σταμάτησε να πληρώνει συνδρομή». Επίσης, από τα ελάχιστα σημερινά μέλη (περίπου 300), τα μισά σχεδόν γράφηκαν μετά την εκλογική συστέγαση στον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που τα παλιά στελέχη δε θεωρούν τυχαίο, αντιθέτως υποστηρίζουν ότι πιθανότερος στόχος των νεοεισερχόμενων ήταν ενδεχομένως προσωπικά κέρδη από την κυβερνητική συνεργασία.
Την τύχη πάντως των Οικολόγων Πράσινων θα καθορίσουν οι συνεδριακές επιλογές, ενώ μόνον σε εκλογές θα μπορέσει να μετρηθεί στην πράξη η σημερινή επιρροή τους στην κοινωνία. Άλλωστε, οι τελευταίες εκλογές στις οποίες μάλιστα κατέβηκαν σε συνεργασία με το κόμμα των Πειρατών, ήταν οι ευρωεκλογές του 2014. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικά απογοητευτικό: 0,9%...