Το καλό νέο είναι ότι ο δήμος Θεσσαλονίκης και οι εκπρόσωποι του εμπορικού κόσμου της πόλης συζητούν ήδη το χριστουγεννιάτικο στολισμό του κέντρου –στην ουσία του άξονα της Αριστοτέλους- από τώρα, δηλαδή από τον Ιούλιο. Τα προηγούμενα χρόνια όλα έγιναν την τελευταία στιγμή, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχουν προχειρότητες, να διατυπώνονται δυσαρέσκειες και σε πολλές περιπτώσεις να ασκείται δριμεία κριτική για το αποτέλεσμα.
Επίσης, φαίνεται ως πολύ ενδιαφέρουσα η ιδέα να ανατεθεί στον καθηγητή της Σχολής καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Απόστολο Βέττα να προτείνει το δικό του σενάριο για τον χριστουγεννιάτικο διάκοσμο και γενικότερα για τον εορταστικό χαρακτήρα της Θεσσαλονίκης. Ο Απ. Βέττας εκτός από καθηγητής του ΑΠΘ είναι διακεκριμένος σκηνογράφος του θεάτρου κι επομένως κατάλληλος να προτείνει έναν διάκοσμο, που στην ουσία λειτουργεί ως σκηνικό στις χριστουγεννιάτικες δραστηριότητες των ανθρώπων, αλλά και στη λειτουργία της αγοράς την περίοδο Δεκεμβρίου – Ιανουαρίου.
Όπως, όμως, συμβαίνει σε όλες τις παραστάσεις τα πάντα θα κριθούν στο… χειροκρότημα. Εν προκειμένω το πρακτικό ζητούμενο είναι πρωτίστως να αυξηθεί η επισκεψιμότητα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Τόσο από τους ίδιους τους κατοίκους του πολεοδομικού συγκροτήματος και της ευρύτερης περιοχής, όσο και από επισκέπτες από την υπόλοιπη Ελλάδα και το εξωτερικό. Άρα οι παρεμβάσεις που θα γίνουν θα πρέπει να είναι τέτοιες που να μπορούν να προβληθούν και να διαφημιστούν. Κάτι σαν το… κερασάκι στην τούρτα της εορταστικής Θεσσαλονίκης, που έτσι κι αλλιώς λόγω αρχιτεκτονικού χαρακτήρα είναι το χειμώνα μια ελκυστική πόλη.
Το δεύτερο στοίχημα που πρέπει να κερδίσει η «Χριστουγεννιάτικη Θεσσαλονίκη» είναι να στηρίξει τη λειτουργία της αγοράς. Διότι είναι πολλά τα εμπορικά καταστήματα που κάνουν κάθε Δεκέμβριο και κάθε χριστουγεννιάτικη εορταστική περίοδο το 40% με 50% του τζίρου της χρονιάς. Με αυτό το δεδομένο δεν είναι υπερβολή ότι πολλά εμπορικά καταστήματα «παίζουν» εκείνες τις ημέρες την επιβίωση τους. Διότι σε συνθήκες πολύχρονης ύφεσης, με την κατανάλωση αισθητά μειωμένη με τα εισοδήματα να συρρικνώνονται και με την ανασφάλεια να διακατέχει τους Έλληνες πολλά καταστήματα στη Θεσσαλονίκη επιβιώνουν οριακά. Κι ας είναι σήμερα πολύ λιγότερα σε σχέση με το 2009.
Όπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια ο χριστουγεννιάτικος διάκοσμος αποτελεί βαρόμετρο για τον εμπορικό κόσμο της πόλης που πιέζει να είναι πλούσιος, διότι έχει αντιληφθεί τη χρησιμότητά του. Διότι οι έμποροι και οι επαγγελματίες πληρώνουν δυσβάσταχτα δημοτικά τέλη και ζητούν κάτι παραπάνω στο κομμάτι των ανταποδοτικών τελών από την αποκομιδή των απορριμμάτων. Στην ουσία εκείνο που ενδιαφέρει είναι το φως και η διαχείρισή του. Η έξαψη που προσφέρει η φωταψία στους διαβάτες των δρόμων και δυνάμει καταναλωτές. Όπως επίσης και οι δράσεις για τα παιδιά, που έτσι κι αλλιώς είναι οι πρωταγωνιστές των εορτών. Επομένως η πρόκληση για το δήμο, τους φορείς του εμπορίου και τη Σχολή Καλών Τεχνών είναι ο συνδυασμός αισθητικής και εμπορικότητας. Κάτι που δεν είναι εύκολο, καθώς παρά τον σαφέστατα χειμερινό χαρακτήρα της, η Θεσσαλονίκη δεν έχει διαμορφώσει τη δική της χριστουγεννιάτικη παράδοση, την οποία θα εκμεταλλεύεται για τουριστικούς λόγους. Ποιος δεν θυμάται ότι πριν από δύο χρόνια το σκοτεινό ελατόδασος του δήμου στην πλατεία Αριστοτέλους άρεσε ως ιδέα σε πολλούς, αλλά δεν πρόσφερε την αναμενόμενη φωτεινότητα και δεν προσέλκυσε κόσμο. Ενώ πέρσι –που όλα έγιναν την τελευταία στιγμή- τα παιχνίδια που στήθηκαν στην Αριστοτέλους χαρακτηρίστηκαν από πολλούς «κιτς διάκοσμος πανηγυριού», αλλά σίγουρα έπαιξαν ρόλο για να κατέβουν κάποιοι –κυρίως τα νέα παιδιά- στο κέντρο.
Ή ποιος μπορεί να ξεχάσει τα Χριστούγεννα χωρίς φάτνη, μάγους και το νεογέννητο Ιησού, που επέβαλε στα πρώτα χρόνια της δημαρχίας του ο Γ. Μπουτάρης για την πλατεία Αριστοτέλους, αλλά και το ζωντανό μαύρο πρόβατο που κυκλοφορούσε ανέμελο στη φάτνη που είχε στηθεί στο επάνω μέρος της Αριστοτέλους, απέναντι από το κτίριο του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου.
ΥΓ. Όσοι πιστεύουν ότι ο δήμος Θεσσαλονίκης δίνει απόλυτη προτεραιότητα στον χριστουγεννιάτικο στολισμό του κέντρου της πόλης έχουν δίκιο. Μόνο που αυτό ακριβώς συμβαίνει παντού, σε όλο τον κόσμο.