Skip to main content

Το αλβανικό παραμύθι για τα ελληνικά στρατιωτικά νεκροταφεία

Γιατί η φαινομενικά θετική απόφαση της κυβέρνησης Ράμα ανοίγει τον δρόμο στην ικανοποίηση πάγιων αλβανικών αξιώσεων για περιουσιακά ζητήματα.

Η κυβέρνηση του Έντι Ράμα αποφάσισε να επιτρέψει στην Ελλάδα την κατασκευή νεκροταφείων για τους στρατιώτες μας, και αυτό χαιρετίστηκε ιδιαιτέρως από ελληνικής πλευράς. Εκλήφθηκε ως ένδειξη καλής θέλησης από την αλβανική κυβέρνηση.

Άραγε, δεν πρόσεξαν στο ΥΠΕΞ τι ακριβώς είναι αυτή η απόφαση; Με τον ίδιο τρόπο δεν αποφασίζει και η ελληνική κυβέρνηση, η οποία αναγγέλλει κάποια παροχή, αλλά οι προϋποθέσεις που απαιτούνται είναι τόσες, ώστε ο αριθμός πολιτών στους οποίους παρέχεται είναι υποπολλαπλάσιος του αναγγελθέντος.

Όπως αποκάλυψε η ιστοσελίδα tachydromos.org, που δίνει ιδιαίτερη προσοχή στις ειδήσεις των Βορειοηπειρωτών, το κείμενο της απόφασης της κυβέρνησης Ράμα για τα στρατιωτικά νεκροταφεία είναι σχεδόν το ίδιο με εκείνο που είχε εγκρίνει πριν επτά χρόνια και η κυβέρνηση Μπερίσα.

Το έχω σημειώσει εδώ αυτό, προσθέτοντας ότι οι υπογραφείσες συμφωνίες με τους Αλβανούς, καλό είναι να μη τις παίρνουμε στα σοβαρά, επειδή δεν τις τηρούν. Κοντά στα 20 χρόνια υπάρχει ελληνοαλβανική Επιτροπή ελέγχου των σχολικών βιβλίων, ώστε να αφαιρεθούν εκφράσεις που θεωρούνται ένθεν και ένθεν προσβλητικές. Από πλευράς Αλβανών, συνεχίζεται η επεκτατική πολιτική, με χάρτες στα βιβλία διεκδίκησης ελληνικών εδαφών, ενώ εμείς αφαιρέσαμε ό,τι σχετικό με τη Βόρειο Ήπειρο [την οποία π. αντιδήμαρχος του Μπουτάρη αποκαλούσε Νότια Αλβανία].

Επομένως, η κυβέρνηση Ράμα επανέφερε στην επικαιρότητα την συμφωνία με τον Μπερίσα, σε χειρότερη όμως μορφή. Επειδή, αφήνει ανοικτό τον αριθμό των νεκροταφείων που θα λειτουργήσουν και υπόσχεται απαλλοτριώσεις όπου βρεθούν οστά. Με αυτόν τρόπο επιδιώκει αφενός να αποδυναμώσει τον συμβολισμό της ύπαρξης μεγάλων και οργανωμένων νεκροταφείων που θα θυμίζουν την θυσία των Ελλήνων στρατιωτών, και αφετέρου ερεθίζει τα ανθελληνικά αντανακλαστικά, ώστε να είναι οι αντιδράσεις των πολιτών που θα εμποδίζουν την διαδικασία των τοπικών κοινοτήτων και όχι της αλβανικής κυβέρνησης.

Και δεν φτάνουν όλα αυτά, επειδή οι Αλβανοί ζητούν ανταλλάγματα, που με κανένα τρόπο δεν μπορεί να αποδεχθεί μια αξιοπρεπής ελληνική κυβέρνηση. Ο Αλβανός υπουργός εξωτερικών Ντ. Μπουσάτι, σχολιάζοντας δηλώσεις του Ν. Κοτζιά, με τις οποίες χαιρέτιζε ως κίνηση καλής θέλησης την απόφαση του Ράμα, και με τα σχόλιά του, όπως είπα ανωτέρω, διαπιστώνονται πολλά κενά επί πλέον.

Οι Αλβανοί θα αναθέσουν σε επιτροπές την έρευνα, ταυτοποίηση και περισυλλογή των οστών και αναθέτει τελικά στους Δήμους και Περιφέρειες της Αλβανίας να κρίνουν για την τύχη των νεκροταφείων. Όμως, όπως γνωστοποίησε ο Γ. Σούρλας, από το 1985 η κυβέρνηση του κομμουνιστή δικτάτορα Ενβέρ Χότζα, είχε πραγματοποιήσει έρευνα και είχε ολοκληρωμένο φάκελο με όλα τα σημεία που υπάρχουν οστά Ελλήνων πεσόντων.

Ο Μπουσάτι, λοιπόν, διευκρίνισε, ότι το θέμα των στρατιωτικών νεκροταφείων συνδέεται ευθέως με την άρση του Εμπολέμου που κατά την άποψη των Αλβανών ανοίγει τον δρόμο για την διευθέτηση των αξιώσεων για τις περιουσίες στη Θεσπρωτία των Αλβανοτσάμηδων. Ο Αλβανός υπουργός είπε συγκεκριμένα:

«Πιστεύω ακράδαντα ότι η κατάργηση του εμπολέμου θα προσφέρει θετικά αποτελέσματα, όχι μόνο πολιτικά και ψυχολογικά στις σχέσεις ανάμεσα στην Αλβανία και την Ελλάδα, αλλά και νομικές συνέπειες όσον αφορά την απόκτηση των περιουσιακών δικαιωμάτων. Τα πρακτικά θέματα για το πώς θα αποκτηθούν οι περιουσίες αυτές, εδώ θα είμαστε για να τα συζητήσουμε και να τα επιλύσουμε».

Επιπροσθέτως, ένας "λόγιος" καθοδηγητής των Αλβανοτσάμηδων, έγραψε: «Η απόφαση της αλβανικής κυβέρνησης για τα νεκροταφεία των Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν στην Αλβανία είναι μια επαίσχυντη πράξη. Πώς μπορούν να γίνουν δεκτοί τάφοι Ελλήνων στρατιωτών πολεμώντας στην Αλβανία, σε μια εποχή που δεν ζητήθηκε βοήθεια από την αλβανική αρχή; Το ερώτημα είναι: Γιατί να έρθουν;

» Πώς μπορεί κάποιος να έχει ένα νεκροταφείο στην Αλβανία, από έναν σοβινιστικό στρατό που κατέκτησε την αλβανική πόλη (…) των Ιωαννίνων το 1913; Και ανάγκασαν στη Διάσκεψη των Πρέσβεων να εγκαταλείψει η Αλβανία μια πόλη που κατοικούνταν εξ ολοκλήρου από Αλβανούς; Ποια είναι αυτά τα νεκροταφεία ενός στρατού που χρησιμοποίησε το αλβανικό έδαφος ως πεδίο μάχης με τους εισβολείς της Αλβανίας; Γιατί, αφού εισέβαλε στα Γιάννενα το 1913, ο ελληνικός στρατός ήθελε να κατακτήσει την Κορυτσά και το Αργυρόκαστρο το 1940; Γιατί χτίζουμε τάφους εδώ για τους αδίστακτους εισβολείς;»