Σε είκοσι χρόνια από σήμερα, δηλαδή το 2036, η απασχόληση στην Ελλάδα θα είναι στα επίπεδα του 2008, εάν δε, στη διαπραγμάτευση που γίνεται για το νέο θεσμικό πλαίσιο για τα εργασιακά δεν μπούνε κάποια όρια στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, τότε θα επέλθει η πλήρης κατάρρευση της οικονομίας και διάλυση της κοινωνικής συνοχής. Αυτό τόνισε ο καθηγητής και δ/ντής του ΙΝΕ ΓΣΕΕ κ. Γιώργος Αργείτης στη διάρκεια εκδήλωσης της ΓΣΕΕ στη Θεσσαλονίκη παρατηρώντας ότι αν δεν είχαν μεταναστεύσει περίπου μισό εκατομμύριο Έλληνες, τα επίπεδα της ανεργίας θα ήταν στο 25%-26% και όχι στο 23% που δίνουν τα επίσημα στατιστικά στοιχεία.
Ο ίδιος υπογράμμισε ότι η Ελλάδα, μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ έχει πέσει στη 16η θέση σε ότι αφορά στο κατώτατο μισθό και στη 18η θέση ότι αφορά στην προστασία της εργασίας.
Ανέφερε, δε, ότι μετά το 2008 και την χρηματοπιστωτική κρίση, έχουν γίνει σε 111 ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες, συνολικά 643 αλλαγές που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις, με το 73% αυτών να είναι σε βάρος της εργασίας.
Στην Ελλάδα ειδικότερα έγινε φανερό ότι η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων δεν ενίσχυσε την ανταγωνιστικότητα, δεν αύξησε την απασχόληση, ενώ το έλλειμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μειώθηκε λόγω μείωσης των εισαγωγών.
Επιδίωξη της Επιτροπής των Οκτώ Εμπειρογνωμόνων, που την επόμενη εβδομάδα θα καταθέσουν το πόρισμά τους, είναι να υιοθετηθούν οι βέλτιστες Ευρωπαϊκές πρακτικές, κάτι που ως τώρα δεν έχει γίνει στην Ελλάδα, ώστε να μη θυσιαστεί η κοινωνική συνοχή στις οικονομικές επιδιώξεις, είπε το μέλος της Επιτροπής καθηγητής Ιωάννης Κουκιάδης.
Το συνδικαλιστικό κίνημα, επιχειρώντας να αντιμετωπίσει τις νέες μεγάλες προκλήσεις που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις, τις συμβάσεις εργασίας και το δικαίωμα στην απεργία, προσπάθησε να αναλύσει τα καινούργια Ευρωπαϊκά δεδομένα σε μία εκδήλωση που διοργάνωσε η ΓΣΕΕ στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και με θέμα «Νέα μέτρα για τις ομαδικές απολύσεις, την απεργία, την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση – Η απάντηση του κόσμου της εργασίας».
Το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να οργανώσει μία νέα στρατηγική καθώς η "περίπτωση της Ελλάδας", είναι στην πραγματικότητα η "ευρωπαϊκή περίπτωση", όπου πλέον με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας έχουμε την κυριαρχία της αγοράς πάνω στα εργασιακά θέματα, είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Γιάννης Παναγόπουλος.
Όμως οι εκτεταμένες αλλαγές στα εργασιακά ζητούν εκπροσώπηση νέου τύπου των εργαζομένων, νέου τύπου διαπραγμάτευση, νέο περιεχόμενο στις διεκδικήσεις. Με άλλα λόγια, όπως τονίστηκε, ζητούν ένα νέου τύπου συνδικαλιστικό κίνημα και, όπως είπε ο κ. Κουκιάδης, το Εργατικό Δίκαιο που έως σήμερα ήταν στραμμένο στο μισθωτό, σήμερα, στην εποχή των ευέλικτων μορφών εργασίας, με 19 εκατομμύρια δανειζόμενους εργαζόμενους στην Ευρώπη, θα πρέπει να γίνει Δίκαιο της Απασχόλησης.
Βέβαιος ότι ο πραγματικός αριθμός των ανέργων ξεπερνάει το ενάμισι εκατομμύριο, δήλωσε ο καθηγητής κ. Άρης Καζάκος προσθέτοντας ότι η κατάρρευση της εσωτερικής ζήτησης επόμενο ήταν να αποβεί σε βάρος κάθε προσπάθειας ανάπτυξης της οικονομίας.
Ο καθηγητής μίλησε για συστηματικό ροκάνισμα της εργατικής νομοθεσίας αλλά επίσης αναφέρθηκε σε δύο πολύ σημαντικές κατ' αυτόν αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ, το 2014 και το 2015 αντίστοιχα, που δημιουργούν ένα νομολογιακό τείχος απέναντι σε παραπέρα προσπάθειες απορρύθμισης της αγοράς εργασίας.
Πιο συγκεκριμένα είπε, ότι θα πρέπει να αξιοποιηθεί η απόφαση του 2014 με την οποία προασπίσθηκε το δικαίωμα στη μονομερή προσφυγή στη διαιτησία και μάλιστα συνδέθηκε με Συνταγματική επιταγή(άρθρο 2, παράγραφος 2). Επίσης, καθοριστικής σημασίας είναι η απόφαση του 2015 με την οποία κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι επάλληλες μειώσεις συντάξεων στα έτη 2011 και 2012, καθώς με εκείνες επλήγη το δικαίωμα του ανθρώπου σε αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτές οι δύο αποφάσεις, μπορούν να αποτελέσουν το ανάχωμα σε περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και των δικαιωμάτων εργαζομένων και συνταξιούχων.
Ο κ. Κουκιάδης, συμπληρώνοντας, είπε ότι τα ελληνικά συνδικάτα πρέπει επιδιώξουν τη συνεργασία με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά, καθώς αντιμετωπίζουμε στα εργασιακά ένα ευρωπαϊκό φαινόμενο που εισάγεται και στην Ελλάδα.
"Οι απεργίες που γίνονται εδώ, είναι εναντίον κυβερνώντων που είναι στη πραγματικότητα εντολοδόχοι", είπε ο καθηγητής που τάχθηκε επανειλημμένως υπέρ μίας νέα συνδικαλιστικής αντίληψης και πρακτικής, προσθέτοντας ότι θα πρέπει οπωσδήποτε να αποκρουστεί η υϊοθέτηση των αποκεντρωμένων συμβάσεων, ένα μοντέλο αμερικανικό, με το οποίο το συλλογικό δίκαιο εργασίας δίνει τόσο στο δίκαιο κατά επιχείρηση.