Skip to main content

Τις οικογένειές τους ξανασυνάντησαν οι εκτοπισμένοι της Μοσούλης

Χιλιάδες άνθρωποι έχουν φύγει από την πόλη της τελευταίες ημέρες καθώς ο ιρακινός στρατός εξαπέλυσε επιχείρηση για την ανακατάληψη της Μοσούλης.

Με τις οικογένειές τους επανενώθηκαν σήμερα Ιρακινοί που διέφυγαν από τη Μοσούλη, το προπύργιο του Ισλαμικού Κράτους, δίνοντας τα χέρια μέσα από τα συρματοπλέγματα ενός προσφυγικού καταυλισμού και σηκώνοντας ψηλά τα μωρά για να τα δουν οι συγγενείς τους.

Όπως μεταδίδει το ΑΜΠΕ, πολλοί έβαλαν τα κλάματα αντικρίζοντας τους αγαπημένους τους για πρώτη φορά έπειτα από δυόμισι χρόνια.

«Αυτή είναι η οικογένειά μου, είναι οι δικοί μου άνθρωποι, δεν μπορώ να σας περιγράψω πώς αισθάνομαι» είπε ο Ζιγιάντ Εζ Ελντίν από τον καταυλισμό Αλ Χάζερ, στα ανατολικά της Μοσούλης, όπου έχουν βρει καταφύγιο οι εκτοπισμένοι. «Δεν τους είχα δει εδώ και δυόμισι χρόνια. Έφυγαν όταν ξέσπασε η κρίση αλλά εγώ έμεινα στη Μοσούλη, αυτή ήταν η μοίρα μας. Ήταν φρικτά υπό το Ντάες», συνέχισε.

Χιλιάδες άνθρωποι έχουν φύγει από την πόλη τις τελευταίες ημέρες, αφότου ο ιρακινός στρατός, με την υποστήριξη των αμερικανικών δυνάμεων, σιιτικών ομάδων, των Κούρδων Πεσμεργκά και άλλων εξαπέλυσε μια μεγάλη επιχείρηση για την ανακατάληψη της Μοσούλης.

Όλοι όσοι διαφεύγουν από τη Μοσούλη είναι υποχρεωμένοι να παραμείνουν στον καταυλισμό των εκτοπισμένων μέχρι να ολοκληρωθούν οι έλεγχοι ασφαλείας. Μέλη των οικογενειών τους από άλλες περιοχές του Ιράκ, ανυπομονώντας να τους ξαναδούν, σπεύδουν να τους συναντήσουν στα συρματοπλέγματα.

«Η μητέρα μου και ο πατέρας μου βρίσκονται στη Μοσούλη, έμειναν εκεί. Εγώ έφυγα μόνος. Δεν τους έχω δει εδώ και δυόμισι χρόνια, πώς να το δεχτώ αυτό», είπε ο Άμπου Ζαχίντ. «Μόνο να τους δω θέλω, μόνο αυτό θέλω στη ζωή μου», συνέχισε.

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη 22.000 άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί αφότου ξεκίνησε η επιχείρηση, πριν από τρεις εβδομάδες. Σε αυτόν τον αριθμό δεν περιλαμβάνονται οι χιλιάδες κάτοικοι των γύρω χωριών που υποχρεώθηκαν από τους τζιχαντιστές να τους ακολουθήσουν, στην υποχώρησή τους προς την πόλη, παίζοντας ρόλο «ανθρώπινης ασπίδας».