Skip to main content

Η κυρία με «περιβολή πόλης» και οι έλεγχοι σε μπιτς μπαρ στη Χαλκιδική

Οι άνθρωποι του υπουργείου Οικονομικών βρέθηκαν στις παραλίες της Φούρκας, της Σίβηρης, της Ποτίδαιας, των Νέων Φλογητών και της Νέας Καλλικράτειας.

Η κυρία, γύρω στα 40, καλοστεκούμενη, ευγενική και αξιοπρεπής ήταν παράταιρη με το περιβάλλον μόνο λόγω ντυσίματος. Ήταν η μοναδική ντυμένη με περιβολή πόλης σε μια παραλία με ξαπλώστρες, ομπρέλες, ανθρώπους με μαγιό και σαγιονάρες, παιδιά που γέμιζαν τα κουβαδάκια τους με βρεγμένη άμμο για να χτίσουν τα δικά τους παλάτια στην ακροθαλασσιά. Μαζί με την ελέγκτρια της εφορίας ήταν και ο υπεύθυνος του μπιτς μπαρ, ο οποίος την εξυπηρετούσε και της απαντούσε με την άνεση του ανθρώπου που ναι μεν δεν είχε τίποτε να φοβηθεί αφού όλα ήταν τυπικά, αλλά πάλι κανείς δεν ξέρει. Στο κάτω κάτω το μαγαζί απασχολεί για το σερβίρισμα καμιά δεκαριά νέα παιδιά, οπότε πάντα υπάρχει η πιθανότητα της αβλεψίας. Στο τέλος όλα πήγαν καλά και η εφοριακός προχώρησε προς τις ξαπλώστρες του επόμενου μπιτς μπαρ. 

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε είχαμε στη Χαλκιδική σαφάρι ελέγχων. Οι άνθρωποι του υπουργείου Οικονομικών βρέθηκαν στις παραλίες της Φούρκας, της Σίβηρης, της Ποτίδαιας, των Νέων Φλογητών, της Νέας Καλλικράτειας και άλλων παραθαλάσσιων περιοχών για να ελέγξουν εάν τα μπιτς μπαρ που νοικιάζουν ξαπλώστρες και ομπρέλες κόβουν αποδείξεις για τους καφέδες και τις μπύρες. Μετρούσαν τα ποτήρια και τα μπουκάλια στα τραπεζάκια, ζητούσαν τις αποδείξεις κι έβλεπαν εάν τα ποσά αντιστοιχούσαν στις παραγγελίες. Όπως οι ίδιοι παραδέχονται σε πολλές περιπτώσεις άκουσαν ενθαρρυντικά λόγια για την ανάγκη να γίνονται έλεγχοι ώστε να περιοριστεί η φοροδιαφυγή.

Τα αποτελέσματα των ελέγχων τα γνωρίζει το υπουργείο Οικονομικών, το οποίο μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Εκείνο που γνωρίζουν όσοι επισκέπτονται τα καλοκαίρια τόσο τη Χαλκιδική, όσο και άλλα τουριστικά μέρη στην Ελλάδα είναι ότι οι αποδείξεις άλλοτε αποτελούν τον κανόνα και άλλοτε την εξαίρεση. Αναλόγως της περιοχής, του αντικειμένου της επιχείρησης και της χρονικής περιόδου. Στην αρχή και στο τέλος της σεζόν, όταν στα θέρετρα μένουν φίλοι και γνωστοί, η φοροδιαφυγή είναι κανόνας. Όπως και στα καταστήματα που εξυπηρετούν κυρίως ξένους. Όπως και στα απόμερα μπαράκια αργά το βράδυ, όταν η ένταση της μουσικής και του κεφιού κτυπάει «κόκκινο». Τότε οι αποδείξεις εξαφανίζονται. Αντίθετα σε πιο προβλέψιμες καταστάσεις –όταν η σεζόν βρίσκεται στην κορύφωσή της ή όπου οι Έλληνες πελάτες είναι περισσότεροι- υπάρχει σχετική φορολογική συμμόρφωση, που όμως δεν πείθει κανέναν από αυτούς που παρακολουθούν συστηματικά την αγορά.

Ο τουρισμός αποκαλείται «βαριά βιομηχανία». Και είναι σε ότι αφορά τη συμμετοχή του στη δημιουργία πλούτου στη χώρα και θέσεων απασχόλησης. Πρόσθετο χαρακτηριστικό είναι η διαστρωμάτωση του κλάδου σε μεγάλες, μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις, που είναι χιλιάδες και λειτουργούν λίγο έως πολύ σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. Ταυτόχρονα, όμως, ο τουρισμός είναι κλάδος με σημαντική φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή, φοροκλοπή και εισφοροδιαφυγή. «Βοηθούν» σ΄αυτό δύο παράγοντες: Πρώτον, ότι ανήκει στον κλάδο των υπηρεσιών και δεύτερον, ότι πολλές από τις επιχειρήσεις λειτουργούν εποχιακά.

Οι επιτόπιοι έλεγχοι στη Χαλκιδική και άλλους τουριστικούς προορισμούς είναι χρήσιμοι. Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που πέρασε κι εξακολουθεί να περνάει πολλά εξαιτίας των ισχνών δημόσιων οικονομικών η καταπολέμηση της γκρίζας και της μαύρης οικονομίας συνιστά όρο επιβίωσης. Μόνο που αυτοί οι έλεγχοι δεν αρκούν. Στο υπουργείο Οικονομικών γνωρίζουν καλά ότι αυτού του τύπου οι… καταδρομικές επιχειρήσεις λειτουργούν εκφοβιστικά, παράγουν κάποια λίγα πρόστιμα και –κυρίως- συχνά αποτελούν το άλλοθι των υπευθύνων. Οι νέες τεχνολογίες –περιουσιολόγιο, ουσιαστικό πόθεν έσχες, διασταυρώσεις στοιχείων, πλαστικό χρήμα κ.λπ.- μπορούν να συμβάλλουν στον ουσιαστικό περιορισμό της παραοικονομίας. Ενός αντικοινωνικού φαινομένου, που μπορεί τα τελευταία χρόνια να βοήθησε την ελληνική οικονομία να λειτουργήσει στοιχειωδώς, αλλά –ας μη το ξεχνάμε- συνέβαλε στη δημιουργία του προβλήματος, κατ΄αρχήν διότι στερεί πόρους από το δημόσιο ταμείο και δευτερευόντως διότι δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού στην αγορά.