Skip to main content

Τι θα φέρουν οι εκλογές της Κυριακής στη Νέα Δημοκρατία;

Πώς θα κοιμηθούν οι νεοδημοκράτες την Κυριακή; Με την ελπίδα μιας αναγεννημένης ΝΔ ή με τον φόβο εμφάνισης εσωστρέφειας;

Έφθασε προ του τέρματος η κούρσα των υποψηφίων για την προεδρία της Ν.Δ. και από την Δευτέρα θα αρχίσει η αποτίμηση του αποτελέσματος. Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος πώς θα κοιμηθούν οι νεοδημοκράτες την Κυριακή. Με την ελπίδα μιας αναγεννημένης Ν.Δ., ή με τον φόβο εμφάνισης εσωστρέφειας;

Προϋπόθεση για το πρώτο είναι αφενός η εκλογή από την πρώτη Κυριακή του νέου προέδρου, αλλά και με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο, ώστε να είναι αναμφισβήτητη η υπεροχή, και αφετέρου η στάση του δευτέρου υποψηφίου, ο οποίος είτε θα ταχθεί ειλικρινώς υπό τη νέα ηγεσία, είτε θα προτιμήσει -ο ίδιος ή επιτελείς του- την αμφισβήτηση, υποσκάπτοντας τον νεοεκλεγέντα.

Στην περίπτωση ύπαρξης μεγάλης διαφοράς, αλλά που δεν θα δώσει την νίκη από την πρώτη Κυριακή, αναμενόμενο είναι ο δεύτερος να αποσυρθεί από την επανάληψη της διαδικασίας μεταξύ των δύο που υπερίσχυσαν. Αν δεν το πράξει, τότε όπως είναι σύνηθες, θα αρχίσουν οι παρασκηνιακές διεργασίες με τους δύο αποτυχόντες, για υποστήριξη με το ενδεχόμενο ανταλλαγμάτων. Ακόμη και στην περίπτωση που δεν συμβεί έτσι, δύσκολα θα διασκεδασθεί η υπόνοια.

Τα πράγματα θα περιπλεχθούν, αν η διαφορά μεταξύ των δύο πρώτων είναι μικρή και απαιτηθεί επανάληψη των εκλογών την επόμενη Κυριακή. Τότε θα βρεθούμε αντιμέτωποι ενός αγώνα που ίσως να μη είναι καθαρός. Ήδη έχει εκφύγει μέχρι σήμερα, με τους υποψηφίους να μη προβάλουν τα θετικά της προσωπικότητάς τους, αλλά να στρέφονται, πολλές φορές αιχμηρώς, κατά των συνυποψηφίων. Και αυτό δεν αποτελεί αισιόδοξο μήνυμα για την πορεία της Ν.Δ. στη συνέχεια.

Και όλα αυτά συμβαίνουν, επειδή ο κ. Αβραμόπουλος απαίτησε, και ευγνωμόνως έγινε αποδεκτό από τον κ. Σαμαρά, η εκλογή του αρχηγού να μη γίνει από την κοινοβουλευτική ομάδα, ή τους εκλεγμένους συνέδρους του κόμματος, αλλά από την βάση, προκειμένου να εξασθενήσει την επιρροή της κας Μπακογιάννη, που είχε στα δύο ανωτέρω σώματα. Το σχέδιό του επέτυχε, ανταμείφθηκε από τον κ. Σαμαρά με την θέση του αντιπροέδρου -απ’ όπου απουσίαζε, όπως άλλωστε είναι μονίμως απών, από όποια θέση και αν του αναθέσουν- αλλά έθεσε τα θεμέλια για ενδεχόμενη μελλοντική διάσπαση του κόμματος, κυρίως όμως με νόθευση της βούλησης των νεοδημοκρατών, αφού ψήφισαν -όπως και θα ψηφίσουν αύριο- αντίπαλοι του κόμματος, για να εκλεγεί υποψήφιος που θα βολεύει το δικό τους κόμμα. Αυτή η διαδικασία που επιλέχθηκε είναι διαλυτική και ευνοεί μόνον τους αρεστούς στο σύστημα, το οποίο μέσω των ΜΜΕ μπορεί να κατευθύνει ψηφοφόρους.

Απορώ μάλιστα, γιατί δεν έγινε δεκτή η ασφαλιστική δικλείδα, να ψηφίζουν μόνον όσοι ήσαν εγγεγραμμένοι στο κόμμα κάποιους μήνες πριν από την προκήρυξη των εκλογών, όπως γίνεται άλλωστε και σε πολλά σωματεία, για να μη εγγράφουν οι υποψήφιοι την τελευταία στιγμή τους «δικούς» τους. Εν πάση περιπτώσει, η Κυριακή έφθασε. Όπως δείχνουν τα πράγματα οι δύο επικρατέστεροι είναι οι κ.κ. Μεϊμαράκης και Τζιτζικώστας.

Ο πρώτος, ως παραδοσιακός νεοδημοκράτης έχει υπέρ του ότι συσπείρωσε το κόμμα, το οποίο ο κ. Σαμαράς έστελνε στα τάρταρα, και επανέφερε αριθμό νεοδημοκρατών που το είχαν εγκαταλείψει. Έχει επίσης την υποστήριξη των βαρέων ονομάτων του κόμματος του κ. Καραμανλή και της κ. Μπακογιάννη. Υποθέτω, πως η υποστήριξη αυτή ενέχει και την έννοια του αποκλεισμού ενός νέου σε ηλικία προέδρου, που θα κόψει ίσως και οριστικώς τον δρόμο τόσο του κ. Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέως, όσο και του κ. Κώστα Μπακογιάννη (οποίος σε δηλώσεις του άφησε αιχμές κατά του κ. Τζιτζικώστα). Υπέρ του κ. Μεϊμαράκη είναι και ιδιοκτήτες των πανελλήνιων ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, οι οποίοι δεν κρύβουν την προτίμησή τους.

Το αρνητικό όμως του κ. Μεϊμαράκη, είναι ότι φέρει στην πλάτη του το ίδιο κόμμα που αποδοκιμάστηκε τρεις φορές σε ένα χρόνο, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ, παρ’ όλο που αυτός μετρά μόνον αποτυχίες. Θα θελήσει ο νεοδημοκράτης να συνεχιστεί η ίδια πολιτική, με τα ίδια πρόσωπα; (ο κ. Μεϊμαράκης δεν είναι κι αυτός άμοιρος ευθυνών, ως σημαίνον στέλεχος των κυβερνήσεων της Ν.Δ.). Αλλά, λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι κάθε χρόνο εγγράφονται 100.000 περίπου νέοι εκλογείς, οι νέοι θα προσελκυστούν από την προσωπικότητα του κ. Μεϊμαράκη; Θα τούς ελκύσει η προσωπικότητά του; Είναι ερωτήματα όλα αυτά, στα οποία καλείται ο νεοδημοκράτης να απαντήσει, αν θέλει δηλαδή συνέχιση της πολιτικής της Ν.Δ. υπό τον κ. Μεϊμαράκη, όπως αυτή διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια, ή θέλει κάτι διαφορετικό, το οποίο ευαγγελίζονται και οι τρεις άλλοι υποψήφιοι, ο καθένας με διαφορετικό πρόγραμμα; Ο Μακεδών