Skip to main content

Τι σηματοδοτεί η «πλάτη» που βάζουν οι εργαζόμενοι στη ΜΕΒΓΑΛ

Η συγκυρία για τη ΜΕΒΓΑΛ είναι πολύ δύσκολη και απαιτεί βαθιά γνώση της αγοράς, επάρκεια και θάρρος στα όρια του ηρωισμού.

Αν η ΜΕΒΓΑΛ ξεπεράσει τα προβλήματα που την ταλανίζουν τα τελευταία χρόνια και επιστρέψει στο δρόμο της κερδοφορίας, των επενδύσεων και της ανάπτυξης θα το οφείλει σε σημαντικό βαθμό στους εργαζομένους της. Η ανακοίνωση για τη συμφωνία τους με τη διοίκηση για τριετή επιχειρησιακή συμφωνία με μεσοσταθμική μείωση αποδοχών περίπου από 3% έως 18% συνιστά σημαντικό γεγονός, που ξεπερνάει τα όρια της εταιρίας για τους ακόλουθους λόγους:

Πρώτον, εξαιτίας του μεγέθους και της ιστορίας της ΜΕΒΓΑΛ. Πριν από τρεις μήνες η Voria.gr έγραφε για το συγκεκριμένο θέμα: «Στην Ελλάδα του 2016 όλες οι επιχειρήσεις που παραμένουν εν λειτουργία είναι πολύτιμες. Από την πιο μεγάλη μέχρι την πιο μικρή. Ακόμη και ο κάθε αυτοαπασχολούμενος προσφέρει στην οικονομία μέσω του κύκλου εργασιών και χρήματος που δημιουργεί. Κατά μείζονα λόγο αφορούν τόσο την τοπική, όσο και την εθνική οικονομία οι μεγάλες επιχειρήσεις, που έχουν πολλούς εργαζομένους, μεγάλο κύκλο εργασιών και πολλές άλλες μικρότερες, συνδεδεμένες επιχειρήσεις. Γι’ αυτό και συχνά, όταν κάτι δεν πάει καλά σε κάποιαν από αυτές, το ενδιαφέρον είναι μεγάλο. Αφορά στην ουσία ολόκληρη την κοινωνία και πάντως έναν πολύ μεγαλύτερο κύκλο από αυτόν των άμεσα εμπλεκομένων.  Σε αυτή την κατηγορία ανήκει για τη Β. Ελλάδα –και ειδικότερα για την Κεντρική Μακεδονία- η περίπτωση της ΜΕΒΓΑΛ, που απασχολεί σήμερα πάνω από 700 εργαζομένους, συνεργάζεται με περισσότερους από 1500 παραγωγούς γάλακτος, ενώ το 2015 οι πωλήσεις της ξεπέρασαν τα 120 εκατ. ευρώ. Τα νούμερα, αν και αισθητά μειωμένα σε σχέση με 10 – 15 χρόνια πριν, είναι ιλιγγιώδη για την οικονομία και την κοινωνία της Κεντρικής Μακεδονίας. Η περιοχή δεν αντέχει να τα χάσει. Επομένως η ΜΕΒΓΑΛ πρέπει να διατηρηθεί και όσο είναι δυνατό να αναπτυχθεί. Δεν υπάρχει τίποτα που να πάρει τη θέση της και να καλύψει το κενό. Η ευθύνη, λοιπόν, των εμπλεκομένων για να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί η σημαντική αυτή παραγωγική μονάδα είναι μεγάλη, καθώς η λειτουργία της αφορά ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα».

Δεύτερον, διότι αποτελεί απόδειξη ότι η απλή λογική δεν έχει χαθεί τελείως από τη χώρα, παρά την πολύχρονη κρίση.  Ποιο είναι για κάποιον εργαζόμενο το νόημα ενός ονομαστικού μισθού, που δεν καταβάλλεται, αλλά εγγράφεται στις… πιστώσεις; Ή ποιο μπορεί να είναι το μέλλον μιας εταιρίας που χάνει διαρκώς πωλήσεις και επί χρόνια καταγράφει ζημίες; Και στις δύο ερωτήσεις η απάντηση είναι «κανένα». Προφανώς αυτό είναι κάτι που συνειδητοποίησαν οι εργαζόμενοι της ΜΕΒΓΑΛ και αποφάσισαν να «βάλουν πλάτη», ώστε να διεκδικήσουν το εργασιακό τους μέλλον. Το έχουν κάνει κι άλλοι εργαζόμενοι σε αρκετές ελληνικές επιχειρήσεις τα τελευταία χρόνια. Το αποτέλεσμα σε κάποιες περιπτώσεις τους δικαίωσε, αφού κέρδισαν το στοίχημα. Οι επιχειρήσεις επέζησαν και εξακολουθούν να λειτουργούν. Σε άλλες περιπτώσεις παρά την προσπάθεια η καταστροφή και το λουκέτο δεν αποτράπηκαν.

Είναι προφανές ότι στην περίπτωση της ΜΕΒΓΑΛ οι εργαζόμενοι δεν αποτελούν τον μοναδικό παράγοντα της εξίσωσης. Οι εξελίξεις βρίσκονται στα χέρια των μετόχων και της διοίκησης της εταιρείας, κυρίως λόγω του σκληρού, ανελέητου ανταγωνισμού, που επικρατεί στην αγορά. Η συγκυρία είναι πολύ δύσκολη και απαιτεί βαθιά γνώση της αγοράς, επάρκεια και θάρρος στα όρια του ηρωισμού. Τα επόμενα χρόνια θα ξέρουμε αν τα κατάφεραν. Το βέβαιο είναι η προσπάθειά τους, μετά τη συμφωνία, έχει καλύτερες πιθανότητες για θετική έκβαση. Δεν είναι λίγο να ξέρεις ότι όλη η ομάδα και τα… αποδυτήρια είναι δίπλα σου!