Στα μισά του δρόμου μεταξύ του Ουλμ και της λίμνης της Κωνσταντίας υπάρχει μια μικρή κωμόπολη που λέγεται Ροτ αν ντερ Ροτ. Εκεί βρίσκονται τρεις σημαντικοί κατασκευαστές παλετών. 17.000 από αυτά τα ξύλινα μέσα μεταφοράς εμπορευμάτων κατασκευάζονται σε μια ημέρα σε αυτή την μικρή πόλη των 4.500 κατοίκων. Σχεδόν το 4% της γερμανικής ετήσιας παραγωγής. Οι εργάτες λένε πως «εδώ χτυπάει η καρδιά της οικονομίας». Και ίσως να μην έχουν και πολύ άδικο. Μόλις κατασκευαστεί ένα προϊόν ανεξάρτητα εάν θα πρέπει να πάει στο διπλανό σουπερμάρκετ ή στην Κίνα θα πρέπει με κάποιο τρόπο να μεταφερθεί.
Ο Ντίτερ Λέμλε, διευθυντής της εταιρείας Lämmle Holzverarbeitung GmbH, δηλώνει ότι οι παλέτες είναι απαραίρτητες και ότι «στον κλάδο μας θεωρούνται βαρόμετρο της οικονομίας».
Την ίδια άποψη έχουν και οι Άντον Σάιλερ και Κόνσταντιν Ράου, επικεφαλής των εταιρειών Sailer Pallenfabrik και Rau Palettenwerk. Οι πρόγονοί τους έφτιαχναν ξύλινα κιβώτια σε όλα τα μεγέθη σε μια από τις φτωχότερες γωνιές της περιοχής. Την δεκαετία του 1920 ένας επιχειρηματίας ονόματι Ευγένιος Κλαρκ ανακάλυψε έναν μηχανικό τρόπο μεταφοράς των προϊόντων. Πέρασαν όμως πολλές δεκαετίες μέχρι να γίνουν ενιαία τα μεγέθη για τις παλέτες.
Οι πελάτες περιμένουν εβδομάδες για την παραλαβή των παλετών
Στην Ευρώπη ήταν οι σιδηροδρομικές εταιρείες και ο μεταξύ τους ανταγωνισμός για την μεταφορά των αγαθών που προώθησε την εξέλιξη των παλετών. Το 1961 «γεννήθηκε» όμως η ευρωπαϊκή παλέτα. 1.200 χιλιοστά μήκος, 800 χιλιοστά φάρδος και 144 χιλιοστά ύψος. Λωρίδες ξύλου που ενώνονταν μεταξύ τους με 78 ειδικά καρφιά. Αργότερα ακολούθησαν άλλου είδους παλέτες ειδικές για την μεταφορά διαφορετικών προϊόντων, από βαριά μηχανήματα μέχρι ελαφρά φάρμακα.
Η χρήση τους είναι μακρά. Όταν ένα σουπερμάρκετ παραλαμβάνει 20 παλέτες με καφέ για παράδειγμα είναι υποχρεωμένο να επιστρέψει στον προμηθευτή 20 άδειες παλέτες. Πολλές φορές όμως χρησιμοποιούνται ακόμα και σαν έπιπλα για την διακόσμηση σπιτιών και καταστημάτων ενώ οι γερμανικές εταιρείες τις βρίσκουν στα πέρατα του κόσμου. Ο Κόσταντιν Ράου λέει πως μια από τις παλέτες του εργοστασίου του την είδε φωτογραφημένη σε μια παραλία στη Χαβάη.
Τα βιβλία των παραγγελιών για παλέτες δεν είναι απλά γεμάτα αλλά «ξεχειλίζουν» από παραγγελίες. Ο Ντίντερ Λέμλε αναφέρει χαρακτηριστικά πως «παλαιότερα χρειαζόμασταν μια με δυο ημέρες μέχρι να εξυπηρετήσουμε τους πελάτες μας ενώ σήμερα χρειαζόμαστε μια με δυο εβδομάδες».
Στην Γερμανία 400 εταιρείες δραστηριοποιούνται στην κατασκευή παλετών. Το 2017 η παραγωγή αυξήθηκε κατά 7,3% , με τον συνολικό αριθμό παλετών να ανέρχεται στα 110 εκατομμύρια.
Τόμας Μπουρμάστειρ / Μαρία Ρηγούτσου
Πηγή: Deutsche Welle