Το ερώτημα μπορεί να απευθύνεται στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά είναι βέβαιο πως αφορά και όλες τις προηγούμενες μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, οι οποίες δεν είχαν σταθερό προσανατολισμό, ούτε καν οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Και αυτό κατέστη σαφές ευθύς εξ αρχής, όταν ο ιδρυτής της Ν.Δ. προσδιόρισε τον χώρο στον οποίο θα κινείται το κόμμα του, ως του «ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού». Ο καινοφανής όρος προκάλεσε πονοκεφάλους όχι μόνον στους αναλυτές, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος των στελεχών του κόμματος, που αποτελούσαν τον κορμό του -καίτοι οι επικεφαλής του ήσαν κεντρογενείς- προέρχονταν από την Λαϊκή Δεξιά, της οποίας η παρεμβατική οικονομία του Κέυνς δεν ταίριαζε με τον οικονομικό φιλελευθερισμό.
Πολύ αργότερα, επιτελείς της Ν.Δ. μιμήθηκαν τους αναλυτές του Μαρξ, όπου ο καθένας τον ερμηνεύει κατά το δοκούν, και υποστήριξαν πως «ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός» σημαίνει φιλελευθερισμός (καπιταλισμός, δηλαδή) με κοινωνικό πρόσωπο. Κάτι σαν την «παγωμένη φωτιά» δηλαδή, αλλά η άγνοια περί την πολιτική έκανε αποδεκτή την ερμηνεία. Όπως και νάχει, πρόκειται περί ανεδαφικού όρου, για τον απλούστατο λόγο ότι ο ριζοσπαστισμός είναι επαναστατική έννοια, άρα η Ν.Δ. δεν φιλελεύθερη, αλλά νέο-φιλελεύθερη (τον όρο «ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό» -αναζητώντάς τον στην πολιτική ιστορία-, τον βρήκα σε κάποιες ομάδες αναρχικών, περί τα τέλη του 1800).
Η σύγχυση περί τον όρο, ήταν και σύγχυση ως προς την ακολουθούμενη πολιτική, η οποία -όπως και άλλη φορά ανέγραψα- αποκλήθηκε «σοσιαλμανής», με την κρατικοποίηση πολύ μεγάλων επιχειρήσεων. Το τραγελαφικό είναι πως η Ν.Δ., και υπό τον κ. Κ. Μητσοτάκη, προέβη σε κρατικοποιήσεις, ενώ οι αυτοαποκαλούμενες σοσιαλιστικές - αριστερές κυβερνήσεις ιδιωτικοποιούν τώρα, όσα κρατικοποίησαν οι «δεξιοί». Είναι κι αυτό δείγμα της ασυνάρτητης οικονομικής -και όχι μόνο- πολιτικής που ακολουθεί η χώρα μας.
Αυτή είναι και η σημερινή εικόνα. Οι αριστεριστές της κυβέρνησης καλούνται να εφαρμόσουν πολιτική την οποία εχθρεύονται και δεν θέλουν, αλλά ούτε είναι σε θέση να ακολουθήσουν άλλη πολιτική, επειδή δεν μπορούν, λόγω πολιτικής άγνοιας, επειδή τους προώθησαν στην εξουσία εντελώς απροετοίμαστους, κι αυτό όχι τυχαίως, αλλά διότι ο ρόλος που τους ανατέθηκε δεν είναι να σχεδιάζουν, αλλά να εφαρμόζουν όσα τα εξωθεσμικά κέντρα αποφασίζουν για τον ελληνικό λαό (πάντα, όμως, εν ονόματι του λαού - τι ειρωνεία!).
Ο Κλέμενς Φούεστ, που προΐσταται του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Ifo του Μονάχου και μέλος της επιτροπής "σοφών" της Γερμανίας, σε συνέντευξή του στην «Rheinische Post», κατηγορεί την Ελλάδα, πως δεν έχει σχέδιο για την ανάπτυξη και τις μεταρρυθμίσεις, και αυτό είναι το πρόβλημά της, κι όχι το χρέος. Παρατηρώντας αυτό που όλοι γνωρίζουμε, ότι «οι υποσχέσεις του περασμένου καλοκαιριού δεν έχουν τηρηθεί».
Πέρα όμως από το ρητορικό ερώτημα, αν οι κυβερνώντες «δεν θέλουν» ή «δεν μπορούν» -ή, και τα δύο, η αβεβαιότητα που επικρατεί ως προς τις αληθινές προθέσεις της, είναι αποτρεπτικός παράγοντας για επενδύσεις. Ο Monde είχε σε δημοσίευμά του τίτλο «Η Ελλάδα πρώτη μπήκε σε Μνημόνιο, τελευταία θα βγει», και εξηγούσε ότι οι επενδυτές είναι πανικόβλητοι από την ιδέα ότι η Ελλάδα μπορεί να εγκαταλείψει την ευρωζώνη, και γι’ αυτό αποχώρησαν μαζικά από την ελληνική αγορά, ενώ οι ίδιες οι ελληνικές επιχειρήσεις πάγωσαν τις επενδύσεις τους.
Αυτά δεν συνέβησαν μόνον λόγω της αβεβαιότητας ασφαλώς, αλλά και των υπερβολικών επιβαρύνσεων, που καθιστά απαγορευτικές τις επενδύσεις.
Ως κατακλείδα, θέλω να υπενθυμίσω την απειλή του κ. Τσίπρα, που απηύθυνε προς υποψήφιους επενδυτές, πριν προωθηθεί το κόμμα του στην κυβέρνηση: «Όσοι επενδυτές θα έρθουν να κερδοσκοπήσουν αγοράζοντας κομμάτια της ελληνικής περιουσίας, θα χάσουν και τα λεφτά τους και θα βρεθούν υπόλογοι στη Δικαιοσύνη», δήλωσε. Μάλιστα προανήγγειλε και παραπομπή στη Δικαιοσύνη των υπουργών και των πολιτικών που θα υπογράψουν τις αποφάσεις αυτές. Αυτούς παρακαλεί τώρα να έρθουν…
Υ.Γ. Δυστυχώς, η έλλειψη πολιτικής παιδείας, δεν επιτρέπει την διάκριση μεταξύ «κερδοσκοπίας» και «αισχροκέρδειας». Ο σκοπός των επενδύσεων είναι το κέρδος, κατοχυρωμένος και από το Σύνταγμα, αλλιώς γιατί να γίνουν; Προφανώς και θα έπρεπε ο κ. Τσίπρας να κάνει λόγο για «αισχροκέρδεια», αλλά δεν είναι το μόνο που αγνοεί.
Μ.