Οι πρώτες σκέψεις του υπουργείου Οικονομικών για τη φορολόγηση των εξωχώριων εταιρειών που κατέχουν ακίνητα είναι θετικές. Ποιο είναι όμως το σημαντικότερο κομμάτι που λείπει από το παζλ και πού βρίσκ
Οι πρώτες σκέψεις του υπουργείου Οικονομικών για τη φορολόγηση των offshore εταιρειών που κατέχουν ακίνητα είναι θετικές. Εκτιμάται ότι αν περάσουν οι σχετικές διατάξεις κατά τη συζήτηση και ψήφιση του σχεδίου νόμου, το φαινόμενο μέσα στη επόμενη τριετία θα εξαλειφθεί.
Από το παζλ, όμως, λείπει το σημαντικότερο κομμάτι. Το υπουργείο δεν ανακοίνωσε πώς θα αντιμετωπίσει φορολογικά το θέμα με τις εμπορικές συναλλαγές που έχουν οι εταιρείες με τις offshore, οι οποίες συναλλαγές σήμερα δεν αναγνωρίζονται. Όπως είναι γνωστό, σε όλο τον κόσμο υπάρχουν εκατομμύρια εταιρείες τέτοιου είδους που δραστηριοποιούνται έχοντας τις έδρες τους σε φορολογικούς παραδείσους. Και ακριβώς επειδή οι εξωχώρειες εταιρείες αποτελούν παγκόσμια πραγματικότητα, το θέμα χρήζει σοβαρής και ρεαλιστικής αντιμετώπισης από το υπουργείο Οικονομικών. Επιπόλαιες λύσεις, όπως δεν αναγνωρίζονται οι συναλλαγές ή αναγνωρίζεται ποσοστό τους, θυμίζουν τη ρήση «πονάει χέρι, κόβει χέρι».
Το ζητούμενο λοιπόν είναι ποιοι υποκρύπτονται στις συναλλαγές offshore και ελληνικών επιχειρήσεων και αν υποκρύπτεται φοροδιαφυγή. Το κλειδί για τη λύση του ζητήματος το έχουν οι τράπεζες. Ας υποχρεώσει λοιπόν η κυβέρνηση όλες τις τράπεζες που μεσολαβούν στις εν λόγω συναλλαγές να δηλώσουν τους πραγματικούς ιδιοκτήτες (beneficiary owners) των offshore-που φυσικά γνωρίζουν ποιοι είναι. Έτσι θα αναγνωριστούν καθ’ ολοκληρία οι συναλλαγές και το θέμα θα λήξει. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι παρόμοια πρόταση για τη φορολόγηση των offshore έχει καταθέσει το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης.
Γ. Χατζηλίδης
Από το παζλ, όμως, λείπει το σημαντικότερο κομμάτι. Το υπουργείο δεν ανακοίνωσε πώς θα αντιμετωπίσει φορολογικά το θέμα με τις εμπορικές συναλλαγές που έχουν οι εταιρείες με τις offshore, οι οποίες συναλλαγές σήμερα δεν αναγνωρίζονται. Όπως είναι γνωστό, σε όλο τον κόσμο υπάρχουν εκατομμύρια εταιρείες τέτοιου είδους που δραστηριοποιούνται έχοντας τις έδρες τους σε φορολογικούς παραδείσους. Και ακριβώς επειδή οι εξωχώρειες εταιρείες αποτελούν παγκόσμια πραγματικότητα, το θέμα χρήζει σοβαρής και ρεαλιστικής αντιμετώπισης από το υπουργείο Οικονομικών. Επιπόλαιες λύσεις, όπως δεν αναγνωρίζονται οι συναλλαγές ή αναγνωρίζεται ποσοστό τους, θυμίζουν τη ρήση «πονάει χέρι, κόβει χέρι».
Το ζητούμενο λοιπόν είναι ποιοι υποκρύπτονται στις συναλλαγές offshore και ελληνικών επιχειρήσεων και αν υποκρύπτεται φοροδιαφυγή. Το κλειδί για τη λύση του ζητήματος το έχουν οι τράπεζες. Ας υποχρεώσει λοιπόν η κυβέρνηση όλες τις τράπεζες που μεσολαβούν στις εν λόγω συναλλαγές να δηλώσουν τους πραγματικούς ιδιοκτήτες (beneficiary owners) των offshore-που φυσικά γνωρίζουν ποιοι είναι. Έτσι θα αναγνωριστούν καθ’ ολοκληρία οι συναλλαγές και το θέμα θα λήξει. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι παρόμοια πρόταση για τη φορολόγηση των offshore έχει καταθέσει το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης.
Γ. Χατζηλίδης