Πόσο εύκολο είναι να ρυθμίσει κανείς την εσωτερική του πυξίδα και να χαράξει πορεία μέσα σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, όπου οι τεχνολογικές εξελίξεις τρέχουν, η αγορά εργασίας γίνεται ολοένα πιο ανταγωνιστική και οι κοινωνικές συνθήκες επαναπροσδιορίζονται; Στο TEDx Thessaloniki 2017 με τίτλο "Διαβάζοντας την πυξίδα" δώδεκα ομιλητές από Ελλάδα και εξωτερικό έδωσαν στον κοινό, που κατέκλυσε την αίθουσα Μ2 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, πολύτιμες οδηγίες πλοήγησης προς τον μαγνητικό μας βορρά.
Ο Μ.Α.Π.Α. κόσμος
"Ζούμε σε έναν κόσμο Μ.Α.Π.Α.", όπως είπε χαρακτηριστικά η Βενετία Κουσία, σύμβολος διοικητικών συμβουλίων και πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της ManpowerGroup Ελλάδας από το 2002 έως το 2016. Δηλαδή σε έναν κόσμο που τον ορίζουν η Μεταβλητότητα, η Αβεβαιότητα, η Περιπλοκότητα και η Ασάφεια(ΜΑΠΑ). Με πολυετή εμπειρία στον τομέα του ανθρώπινου δυναμικού, το συμπέρασμά της είναι ότι το πιο σημαντικό για τη σταδιοδρομία είναι να αποφασίσει κάποιος όχι τι θέλει να γίνει, αλλά ποιος θέλει να είναι και πώς μπορεί να το πετύχει, σε συνθήκες που αλλάζουν συνεχώς. "Ειδικά σήμερα, μια δουλειά που εξασφαλίζει χρηματικές μόνο απολαβές είναι ένας επαγγελματικός στόχος που δεν έχει ρίζες και δεν θα αντέξει στο σύγχρονο περιβάλλον εργασίας", υπογράμμισε και σημείωσε ότι για να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες χρειάζεται να αλλάξουμε νοοτροπία, με ανάλυση του εαυτού μας και αυτογνωσία. "Αυτό σημαίνει αποδόμηση στερεοτύπων, πειθαρχία στους στόχους, τόλμη για να γίνουν πράξη αυτά που έχουμε στο μυαλό μας και ευελιξία", τόνισε η κυρία Κουσία. Για να πετύχουμε επαγγελματικά πρέπει πρώτα να καταλάβουμε "ποιοι είμαστε" και “τι μας κάνει ευτυχισμένους”. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε όχι απλώς να έχουμε μια δουλειά άλλα και να βρούμε εκείνη την εργασία που θα συνάδει με αυτά που δίνουν νόημα στη ζωή μας. "Πρέπει να κρατήσουμε την πυξίδα μας σταθερή ώστε να περιστρέφεται ο δίσκος ελεύθερα προς το μαγνητικό μας βορρά, τις αξίες μας να ξεκινήσουμε το ταξίδι προς τα κει που επιθυμούμε και μας αξίζει", είναι το μήνυμα της.
Στις πιο σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα, τη γήρανση του πληθυσμού και τις διακρίσεις λόγω ηλικίας, αναφέρθηκε η κοινωνιολόγος Liz Mestheneos, δημιουργός του Μη Κυβερνητικού Οργανισμού "50+ Ελλάς". Από τον 17ο στον 21ο αιώνα το προσδόκιμο ζωής διπλασιάστηκε και από το 1900 ως το 2000 ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξήθηκε κατά 400%. Ο παγκόσμιος πληθυσμός όμως δεν αυξάνεται μόνο ποσοτικά αλλά και μεγαλώνει ηλικιακά. Έρευνες δείχνουν ότι κάθε δέκα χρόνια βλέπουμε μια διετή αύξηση στη διάρκεια ζωής και κάθε μέρα κερδίζουμε 5 ώρες ζωής! Η αύξηση της διάρκειας ζωής, όμως, πρέπει να συνοδεύεται και από ευημερία. Για να εξασφαλίσουμε υγεία και ευεξία όσο μεγαλώνουμε, όπως τόνισε, είναι απαραίτητη η πρόληψη, μια αλλαγή νοοτροπίας για το τι σημαίνει γηρατειά, αλλά και μια αλλαγή σε πολιτικές και πρακτικές από πλευράς του κράτους. Αυτό που πρέπει να κάνει ο καθένας ατομικά είναι να διευρύνει τους ορίζοντές του, να είναι κοινωνικός, να υιοθετήσει την άσκηση, αλλά και να αναζητά τη διασκέδαση και τη δημιουργικότητα, να προσέχει τη διατροφή του και να βρει τρόπους να προσφέρει. Η προχωρημένη ηλικία μπορεί να είναι διασκεδαστική, αρκεί να προετοιμαστούμε σωστά, είπε η Liz Mestheneos, ζητώντας από το κοινό μια χάρη: επιστρέφοντας, να γράψουν ένα γράμμα στο μελλοντικό τους εαυτό με όλα όσα θέλουν να κάνουν. "Ελάτε μαζί μου, στην προσπάθεια να κάνουμε τη ζωή όλων καλύτερη και πιο υγιή, γιατί ζούμε μόνο μια φορά", είπε.
Liz Mestheneos και Βενετία Κουσία συνομίλησαν και συζήτησαν με το κοινό σε ένα από τα panel discussions στο δεύτερο session, μία μεγάλη καινοτομία του φετινού TEDx Thessaloniki 2017. Το θέμα ήταν η αγορά εργασίας και οι προκλήσεις της, και ειδικότερα πώς μπορούν να συνυπάρξουν διαφορετικές γενιές. Και οι δύο ομιλήτριες τόνισαν την άποψη ότι καμία εταιρεία δεν μπορεί να υπάρξει μόνο με μεγαλύτερης ηλικίας ή μόνο με νέους εργαζομένους, καθώς έχουν να επωφεληθούν και από τις δύο ηλικιακές ομάδες.
Ένας παλαιοντολόγος που μιλάει για το μέλλον
Ο Michael Benton, μέλος της ομάδας που ανακάλυψε την πρώτη ουρά δεινοσαύρου σε κεχριμπάρι, είναι ένας παλαιοντολόγος που ασχολείται με το μέλλον της ζωής στη γη. Μελετώντας τους δεινόσαυρους και τη μεγαλύτερη μαζική εξαφάνιση όλων των εποχών πριν από 250 εκατ.χρόνια ο Michael Benton αναζητά ταυτόχρονα απαντήσεις στα ανησυχητικά ερωτήματα για την εξαφάνιση των ειδών εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και της παρέμβασης του ανθρώπου σήμερα. "Είμαστε βέβαιοι ότι το διοξείδιο του άνθρακα προκαλεί μαζική εξαφάνιση των ειδών είτε εξαιτίας της έκρηξης ηφαιστείων είτε της ανθρώπινης δραστηριότητας", ανέφερε ο Michael Benton επικαλούμενος και τον πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Al Gore, ο οποίος εκτίμησε ότι περίπου 100 είδη εξαφανίζονται κάθε ημέρα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με τον κ.Benton, διανύουμε το 6ο κύμα μαζικής εξαφάνισης. "Όλη ιστορία της γης είναι ένα πλούσιο αρχείο κλιματικών αλλαγών. Έχουμε τη δύναμη να αναστρέψουμε την κατάσταση. Πρέπει μόνο να κάνουμε τη σωστή ερώτηση. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε στοιχεία και δεδομένα, τα οποία προκύπτουν μέσα από την ιστορία της ζωής και του πλανήτη", σημείωσε,
Ο μοριακός εμβρυολόγος Τony Perry μας μετέφερε στο χώρο της βιολογίας και στις τεχνικές διόρθωσης του ανθρώπινου γονιδιώματος. Επανάσταση στις τεχνικές διόρθωσης του ανθρώπινου γονιδιώματος αποτελεί η τεχνολογία CRISPR-Cas9, που λειτουργεί σαν μοριακό σύστημα πλοήγησης που εντοπίζει το σημείο του γονιδιώματος που χρειάζεται αλλαγή και ως μοριακό ψαλίδι που κάνει την τομή. Με την τεχνική αυτή, διορθώνεται η κληρονομική ασθένεια, αλλά το βελτιωμένο γονιδίωμα δεν μπορεί να κληροδοτηθεί. Για να γίνει αυτό, πρέπει η διόρθωση με το CRISPR-Cas9 να γίνει όχι σε εμβρυικά κύτταρα, αλλά ένα βήμα πριν, στα ωάρια και τα σπερματοζωάρια. Όλα αυτά αφορούν τις ασθένειες που απαιτούν διόρθωση σε ένα γονίδιο, ωστόσο η πλειοψηφία των ασθενειών αφορά περισσότερα από ένα γονίδια, ενώ επηρεάζονται και από το περιβάλλον, οι οποίες συνήθως παραβλέπονται, γιατί είναι πιο δύσκολο να κατανοηθούν. Η μεγάλη πρόκληση για τους επιστήμονες, λοιπόν, είναι η παρέμβαση και επιδιόρθωση της συνολικής αλληλουχίας του γονιδιώματος στα ωάρια και τα σπερματοζωάρια για την εξάλειψη των γενετικών ασθενειών."Με τη διόρθωση στο γονιδίωμα μπορούμε να δημιουργήσουμε τον υπεράνθρωπο. Το ερώτημα είναι αν πρέπει. Υπάρχουν πολλοί προβληματισμοί πολιτικοί, κοινωνικοί και ηθικοί", υπογράμμισε ο Τony Perry.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ήταν η συνομιλία των Michael Benton και Τony Perry στο πάνελ του δεύτερου session, καθώς επικεντρώθηκε στο πώς μπορεί η γενετική να συμβάλει στη διαιώνιση του είδους μας και πιο συγκεκριμένα στο να μας βοηθήσει να μη γίνουμε ένα ακόμα από τα είδη που έχει εξαφανιστεί. Ο κ.Perry διευκρίνισε πως η απάντηση εξαρτάται από το είδος των γεγονότων στα οποία αναφερόμαστε, δηλαδή πόσο σφοδρά και επικίνδυνα μπορεί να είναι. Σε γενικές γραμμές ναι, θα μπορούμε να επεξεργαστούμε το γονιδίωμα του είδους μας, ώστε να περιορίσουμε αυτά τα χαρακτηριστικά που εν δυνάμει μας βάζουν σε κίνδυνο.
Ρομπότ, Bitcoin και Fake news
Η Τεχνητή Νοημοσύνη (Artificial Intelligence – AI) είναι εδώ και όχι, δεν έχει τη μορφή του Terminator! Έτσι μας εισήγαγε στην ομιλία του ο σύμβουλος δεδομένων, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Baresquare, Γιώργος Γρηγοριάδης. Οι δύο παράγοντες που έφεραν την AI στο προσκήνιο είναι το γεγονός ότι το Cloud Computing είναι ευρέως διαθέσιμο και η επιστήμη των Analytics έχει ωριμάσει. Όπως επισήμανε ο κ.Γρηγοριάδης, στο μέλλον η AI θα φέρει στο σπίτι μας ψηφιακούς βοηθούς, που θα μας δίνουν εξατομικευμένες συμβουλές. Ωστόσο, καθώς λειτουργεί πέρα από τις ανθρώπινες δυνατότητες, μπορεί να μας δώσει περισσότερα από όσα μπορούμε να αντέξουμε. Μια από τις προκλήσεις που μπορούν να ανακύψουν είναι η πιθανή αύξηση της ανισότητας όπου εφαρμόζεται η AI. Καθώς αντιγράφει τις ανθρώπινες συμπεριφορές και δεν είμαστε μια τέλεια κοινωνία, είναι πιθανόν να εντοπίσει τις «κακές» συμπεριφορές μας και να τις πολλαπλασιάσει. Επιπλέον, ο αυτοματισμός που φέρνει η AI μπορεί να καταστήσει απαρχαιωμένες κάποιες θέσεις εργασίας, αναστατώνοντας τις υπάρχουσες κοινωνικές τάξεις και αυξάνοντας το χάσμα της ανισότητας ανάμεσα στους έχοντες και τους μη έχοντες. Τα παραδείγματα αυτά δείχνουν ότι αν δεν προσέξουμε, το πρόβλημα της ανισότητας θα διαιωνίζεται, θα είναι αυτόματο, προσωποποιημένο και άδικο. Επιπλέον η AI μπορεί να γίνει ένα ακόμα εμπόδιο που θα αποθαρρύνει τους πρωτοπόρους. Για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις πιθανές ανισότητες, πρέπει να θεμελιωθεί ένας κοινά αποδεκτός ηθικός κώδικας και ένα νομικό πλαίσιο. Ως χρήστες μπορούμε να κατευθύνουμε την AI προς όφελός μας. "Έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε μια AI που θα μας απελευθερώσει από τις προκαταλήψεις, που θα μας δώσει δύναμη να γίνουμε πιο χαρούμενοι και υγιείς, να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητές μας. Έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε η κοινωνία που επιθυμούμε, με κινητήριες δυνάμεις τον ανθρωπισμό, το δίκαιο, την ανεκτικότητα και την ισότητα", υπογράμμισε ο κ.Γρηγοριάδης.
Στο χώρο της κρυπτογραφίας, των bitcoin και των τεχνολογιών blockchain πλοήγησε το κοινό η κρυπτογράφος από το Κολχικό Θεσσαλονίκης Φωτεινή Μπαλδιμτσή, η οποία είναι επίκουρος καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου George Mason στις ΗΠΑ. Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά νομίσματα που τυπώνονται στο χαρτί από κάποια τράπεζα, τα bitcoins δημιουργούνται από τους ίδιους τους χρήστες που “τρέχουν” το λογισμικό του Bitcoin σε όλο τον κόσμο. Προκειμένου να ρυθμίσει την παραγωγή νέων νομισματικών μονάδων καθώς και να διασφαλίσει τις συναλλαγές μεταξύ των χρηστών, το Bitcoin χρησιμοποιεί διάφορες τεχνικές της κρυπτογραφίας, εξού και ο χαρακτηρισμός κρυπτονόμισμα. Η βασική αρχή του είναι παρόμοια με αυτή των παραδοσιακών τραπεζών: στην ουσία στις μέρες μας κάθε τράπεζα διατηρεί έναν τεράστιο “ηλεκτρονικό πίνακα” με όλες τις συναλλαγές των πελατών της. Το Bitcoin συντηρεί έναν αντίστοιχο, δημόσιο “ηλεκτρονικό πίνακα” μέσω ενός αλγορίθμου μεταξύ των χρηστών. Οποιοσδήποτε χρήστης μπορεί να συμμετάσχει και κάθε συναλλαγή που πραγματοποιείται καταγράφεται στον πίνακα που ονομάζεται blockchain και είναι δημοσίως διαθέσιμος και μη αναιρέσιμος.Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα των κακόβουλων χρηστών το bitcoin καταφεύγει σε νέες, μη-παραδοσιακές μεθόδους ψηφοφοριών, μετρώντας τις ψήφους των χρηστών με βάση την υπολογιστική τους δύναμη. Με αυτόν τον τρόπο, η δημιουργία πολλαπλών ηλεκτρονικών ταυτοτήτων δεν αποφέρει κανένα κέρδος σε έναν πιθανό κακόβουλο χρήστη. Ωστόσο το bitcoin αντιμετωπίζει διάφορες προκλήσεις που πρέπει να λυθούν για να χρησιμοποιηθεί σε μαζική κλίμακα. Οι προκλήσεις αυτές μελετώνται από ερευνητικές ομάδες σε όλο τον κόσμο. "Το Blockchain είναι μια τεχνολογία που ήρθε για να μείνει" κατέληξε η κ.Μπαλδιμτσή.
"Welcome to fake news". Με αυτή τη φράση, ο δημοσιογράφος δεδομένων και ερευνητής Jonathan Albright περιέγραψε τη νέα πραγματικότητα στον κόσμο των new media που εδραιώθηκε κατά την πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση στις ΗΠΑ. Ο Albright μελέτησε ένα δίκτυο 117 ιστοσελίδων για να αναλύσει τα κοινά χαρακτηριστικά τους και τις επιπτώσεις της παραπληροφόρησης. Το YouTube, χάρη στη δημοφιλία του, βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των ιστοσελίδων. Με παραδείγματα από την πραγματική ζωή, με πρωταγωνιστές κυρίως από την αμερικάνικη πολιτική σκηνή ο Albright τόνισε ότι η μικρο-προπαγάνδα στοχεύει στο συναίσθημα και στις αντιδράσεις του κόσμου στα social media και τελικά επηρεάζει τον τρόπο που οι άνθρωποι λαμβάνουν αποφάσεις σε σημαντικά ζητήματα. Ο ίδιος μας παροτρύνει να αντιμετωπίζουμε πιο κριτικά όλα αυτά που συναντάμε στον ψηφιακό κόσμο και να αναζητούμε οι ίδιοι την πληροφορία που θέλουμε, να μην τη δεχόμαστε όπως έρχεται αυτόματα από τους αλγόριθμους. Η συμβουλή του; "Απενεργοποιήστε στο Google την επιλογή Instant Results".
Στα προσωπικά δεδομένα αναφέρθηκαν οι Γιώργος Γρηγοριάδης, Φωτεινή Μπαλδιμτσή και Jonathan Albright και στο πάνελ που συμμετείχαν. Αναλυτικότερα, ο Γιώργος Γρηγοριάδης υπογράμισε πως: “Πολλές φορές στη δουλειά μας, ούτε οι ίδιες οι εταιρείες με τις οποίες συνεργαζόμαστε δε γνωρίζουν ότι υπάρχει η δυνατότητα συγκέντρωσης προσωπικών δεδομένων και δε θέλουν, μάλιστα, να τα χρησιμοποιήσουν. Κι εμείς οι ίδιοι οι αναλυτές δεδομένων, από τη δική μας πλευρά, φροντίζουμε για την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων του χρήστη. Δε μπορεί να βασιζόμαστε στην καλή πρόθεση των άλλων. Πιστεύω στην προσωπική συμμετοχή κι ευθύνη. Αργά ή γρήγορα, κι οι νόμοι θα προσαρμοστούν".
Στο νομοθετικό κομμάτι, η Φωτεινή Μπαλδιμτσή συμπλήρωσε πως ” σε γενικές γραμμές, η Ε.Ε. έχει πιο αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο από ό,τι οι ΗΠΑ αυτήν τη στιγμή. Έχει, για παράδειγμα, την Data Minimazation Principle, που ουσιαστικά διασφαλίζει ότι θα γίνεται η ελάχιστη δυνατή συγκέντρωση προσωπικών δεδομένων κατά τη διάρκεια μιας συναλλαγής. Επειδή δε ζούμε σε μια αγγελικά πλασμένη κοινωνία, πιστεύω ότι πρέπει να πιέζουμε για την ύπαρξη ή εμβάθυνση του νομοθετικού πλαισίου.”
Σχετικά με τη συγκέντρωση προσωπικών δεδομένων από εταιρείες η Φωτεινή Μπαλδιμτσή ανέφερε το παράδειγμα της Gmail: “Σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις αναζήτηση μεταξύ των χιλιάδων email που έχεις. Ταυτοχρόνως, όμως, εμφανίζει διαφημίσεις που είναι εντελώς προσωπικά στοχευμένες. Υπάρχει η συζήτηση, αυτή η στιγμή για μια νέα τεχνολογία, που θα επιτρέπει την αναζήτηση σε κρυπτογραφημένα emails (searchable encryption). Τις περισσότερες φορές που δίνουμε προσωπικές πληροφορίες, δε γνωρίζουμε πού θα καταλήξουν, σχεδόν κανείς δε διαβάζει τους Όρους Χρήσης των εφαρμογών που κατεβάζουμε στα κινητά μας. Πρέπει να είμαστε περισσότερο υποψιασμένοι”.
Ο Jonathan Albright ανέφερε πως “η εξέλιξη κι η πολυπλοκότητα της συγκέντρωσης δεδομένων για πολιτκές καμπάνιες έχει προχωρήσει πολύ. Δεν είναι μόνο η ανάλυσή τους που πρέπει να μας προβληματίσει, αλλά κι ο τρόπος που συνδυάζονται εκ των υστέρων για να διαμορφώσουν συνειδήσεις και να καλλιεργήσουν νοοτροπίες και τρόπους σκέψης γύρω από τις πολιτικές μας επιλογές. Προφανώς και το νομοθετικό πλαίσιο που θα ρυθμίζει το τοπίο της συγκέντρωσης προσωπικών δεδομένων θα διαφέρει από χώρα σε χώρα, αλλά είναι απαραίτητο να λάβει χώρα αυτή η συζήτηση και να προχωρήσει αυτό το θέμα”.
Η διπλή γλώσσα στην Ελλάδα
Την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα κίνημα υποψιασμένων πολιτών απέναντι στη διπλή γλώσσα επισήμανε ο δημοσιογράφος Γιάννης Βλαστάρης. Όπως είπε, η διπλή γλώσσα έχει ένα απλό στόχο: να παραλλάσσει την πραγματικότητα, αντικαθιστώντας λέξεις με αρνητική χροιά με άλλες, πιο αθώες. Αυτή η γλώσσα αναλύθηκε τόσο καλά από τον George Orwell στη δεκαετία του ‘50, όταν καθιέρωσε τη “Newspeak” στο γνωστό έργο του 1984. Σήμερα εμφανίζεται πιο συχνά από ποτέ. Ο Γιάννης Βλαστάρης θύμισε πως στις αρχές της κρίσης κυριαρχούσε ένα λεξιλόγιο θυμικού, ένα λεξιλόγιο που απευθύνονταν περισσότερο στην καρδιά παρά στο μυαλό. Θέλαμε εύκολες απαντήσεις σε δύσκολα ερωτήματα. Έτσι, μέρος του πολιτικού κόσμου καθιέρωσε αυτή τη διπλή γλώσσα, ως την εύκολη λύση. Το πρόβλημα της διπλής γλώσσας λοιπόν, είναι άμεσο, απαιτεί αλλαγή συμπεριφοράς. Βεβαίως, μια συμπεριφορά δεν μπορεί να αλλάξει με “μια υπουργική απόφαση”. Η λύση είναι μία: Ο καθένας μόνος του πρέπει να πάρει μέρος στα πράγματα όντας πιο υποψιασμένος. Να δημιουργήσουμε κατά κάποιο τρόπο ένα “κίνημα υποψιασμένων πολιτών”. Να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Να χρησιμοποιούμε λέξεις που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και στο ρεαλισμό.
Ρατσισμός, στίγμα, περιθωριοποίηση: τρεις λέξεις που χαρακτήριζαν μέρος της ζωής του Μιχαήλ Λώλη, του πρώτου αστυνομικού που μίλησε στην υπηρεσία του για την ομοφυλοφιλία Από τη μέρα που γεννήθηκε έμαθε να φοβάται να είναι ο εαυτός του, καθώς η κοινωνία έβλεπε κάτι προσβλητικό μέσα του. Για χρόνια αρνούνταν να μιλήσει για αυτό που ένιωθε, γιατί φοβόταν να είναι μέρος αυτού του κόσμου. Μέχρι που κάποια στιγμή ήρθε το αναπάντεχο: ερωτεύτηκε. Η πρώτη τεράστια αποδοχή ήρθε από τους φίλους του. Το δύσκολο κομμάτι όμως, ήταν η οικογένεια, που μετά τις πρώτες αρνητικές αντιδράσεις αποδέχτηκαν την επιλογή του. "Τα LGBT άτομα δέχονται ρατσισμό σε όλο τον πλανήτη. Είναι θύματα απαξίωσης, χλευασμού και βίας", ανέφερε και πρόσθεσε πως η ελληνική αστυνομία πρέπει να αποσυντηρητικοποιηθεί και να ανοιχτεί στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Να θέσει υψηλή προτεραιότητα την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την καταπολέμηση του ρατσισμού και των διακρίσεων.
Στο πάνελ που συμμετείχαν ο Γιάννης Βλαστάρης και ο Μιχαήλ Λώλης αναφέρθηκαν στο θέμα της βίας και του αποκλεισμού, αναφέροντας πως απαιτείται αλλαγή συμπεριφοράς που ξεφεύγει από τη γλώσσα κι εξαρτάται από την πολιτεία που πρέπει να επιβάλλει ισονομία. Υπάρχει ένας κύκλος που η Ελληνική Αστυνομία και η κοινωνία δεν έχουν αντιληφθεί: μέσα από τις λέξεις που σπάνε τα στερεότυπα, δίνοντας τα ίδια δικαιώματα, αποπεριθωριοποιούνται τα μέλη και επανεντάσσονται στον κοινωνικό ιστό.
Διαβάζοντας την πυξίδα
Ο παγκόσμιος πρωταθλητής παρκούρ-φρι ράνινγκ Δημήτρης DK Κυρσανίδης βρήκε τον δικό του προορισμό από πολύ μικρός. Το καλοκαίρι που τέλειωσε το δημοτικό σχολείο, έμαθε το παρκούρ και το φρι ράνινγκ, που του έδειξε τον κόσμο αλλιώς, σαν παιδική χαρά. Με τη στήριξη των γονιών του έθεσε στόχους, αρχικά στα 13 να κάνει το καλύτερο sideflip, το οποίο απέδειξε επί σκηνής ότι το τελειοποίησε. Και στη συνέχεια οι στόχοι μεγάλωναν, να κερδίσει τον παγκόσμιο διαγωνισμό του Freerunning, το Red Bull Art Of Motion, να γίνει αθλητής της Red Bull και να γράψει ένα όνομα στην ιστορία του αθλήματος. Και τα κατάφερε, κατακτώντας την 1η θέση στο Red Bull Art Of Motion το 2014, μετά από τον αγώνα έγινε αθλητής της Red Bull και το 2015 ξανακέρδισε το διαγωνισμό, πετυχαίνοντας και τον τρίτο στόχο του. Σήμερα θέτει νέους στόχους και αυτή ήταν και η συμβουλή του, να βρούμε αυτό που θέλουμε, να το κυνηγήσουμε, να πάρουμε στα σοβαρά τα όνειρά μας, αλλά και να δεχτούμε την κριτική. Στη σκηνή του TEDxThessaloniki έδειξε ακριβώς γιατί αναδείχτηκε παγκόσμιος πρωταθλητής κάνοντας μια μικρή επίδειξη των δεξιοτήτων του.
Έναν νέο δρόμο για τους Έλληνες μικρούς αγρότες, ώστε να δημιουργούν τα δικά τους μηχανήματα και εργαλεία δείχνει ο ερευνητής στο P2P Lab Χρήστος Γιωτίτσας, ο οποίος είναι ταυτόχρονα υποψήφιος διδάκτωρ στο University of Leicester, όπου μελετάει τις ανοικτού κώδικα τεχνολογίες και τις αγροτικές κοινωνίες. "Είναι γνωστό πως οι περιορισμοί στη χρήση γης είναι ολοένα αυξανόμενοι. Μπορεί τις τελευταίες δεκαετίες η αγροτική τεχνολογία να γνώρισε μεγάλη άνθηση, όμως αυτή η εξέλιξη έφερε μεταξύ άλλων κάποιες πολύ αρνητικές συνέπειες, αφήνοντας “έξω” τους μικρούς αγρότες", ανέφερε ο κ.Γιωτίτσας. Στις ΗΠΑ και τη Γαλλία έχουν δημιουργηθεί τεχνολογικά αυτόνομες αγροτικές κοινότητες, που δημιουργούν τα δικά τους μηχανήματα και εργαλεία, τα σχέδια των οποίων μοιράζονται ελεύθερα μέσω του διαδικτύου. Τα σχέδια είναι αρκετά απλά, έτσι ώστε ακόμα και αγρότες που έχουν λίγες γνώσεις και περιορισμένο εξοπλισμό να μπορούν να τα παράξουν. Έτσι σιγά-σιγά δημιουργείται ένας κύκλος καινοτομίας, ο οποίος δεν ενεργοποιείται από το κίνητρο του οικονομικού κέρδους. Η υιοθέτηση ενός τέτοιου μοντέλου στην Ελλάδα θα είχε πολλαπλά οφέλη για τους αγρότες της χώρας μας, φέρνοντας μια κοινωνική αλλαγή προς το καλύτερο. "Θα δουλέψουμε προς αυτήν την κατεύθυνση μαζί με αγρότες στα Ιωάννινα. Παράλληλα, παρόμοιες προσπάθειες γίνονται από αγρότες σε Εύβοια και Θεσσαλία", γνωστοποίησε ο κ.Γιωτίτσας.
Τι γίνεται όταν η ισορροπία ενός παιδιού ή μιας οικογένειας διαταράσσεται από το αναπόδραστο γεγονός του θανάτου; Η ψυχολόγος Δανάη Παπαδάτου το 1995, μαζί με στενούς συνεργάτες της ίδρυσαν τη «Μέριμνα» μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία για τη φροντίδα παιδιών και οικογενειών στην αρρώστια και το θάνατο. Η «Μέριμνα» είναι ο μοναδικός εξειδικευμένος φορέας στην Ελλάδα ο οποίος προσφέρει δωρεάν εδώ και 22 χρόνια υπηρεσίες ψυχολογικής στήριξης σε θέματα πένθους, καθώς και υπηρεσίες ανακουφιστικής φροντίδας στο σπίτι για σοβαρά άρρωστα παιδιά και τις οικογένειές τους ώστε να ζουν με νόημα και ποιότητα. "Θα έλεγε κανείς πως το “παιδί” και ο “θάνατος” είναι δυο λέξεις που μοιάζουν ασύνδετες, όμως δεν είναι. Ο θάνατος υπάρχει μέσα στη ζωή των παιδιών: μέσα σε ταινίες, παραμύθια και παιχνίδια. Είναι φυσιολογικό τα παιδιά να έχουν απορίες. Δεν έχουν τίποτα το παθολογικό και τίποτα το μακάβριο οι ερωτήσεις τους", εξήγησε η κυρία Παπαδάτου. Μίλησε στο κοινό του για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα μικρά παιδιά, όταν μιλάμε μαζί τους για αυτό το θέμα και μοιράστηκε την ιστορία της 9χρονης Λυδίας, η οποία έπρεπε να μάθει πως ο πατέρας της βρίσκονταν στο τελικό στάδιο της ασθένειας της. Την ημέρα που πέθανε ο πατέρας της, εκείνη ζωγράφισε την καρδιά της σπασμένη στα δύο. Μετά από καιρό και με τη βοήθεια ειδικών, η μικρή Λυδία ζωγράφισε την καρδιά της κολλημένη, αλλά όπως είχε πει η ίδια, για πάντα ραγισμένη.
Photo credits: Nikos Arvanitidis, Demi Merzie, Faidra Konstantinidi, Giorgos Tsiklaouri