Τριπλό είναι το πρόβλημα του κ. Αλέξη Τσίπρα αυτή τη στιγμή:
Α) η διαπραγμάτευση για την αξιολόγηση, δεν φαίνεται να οδηγείται κάπου αυτή τη στιγμή και όπως μαθαίνουμε δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι από αυτή την εβδομάδα το κουαρτέτο είναι αποφασισμένο να μπει στην τελική ευθεία για να βρεθεί λύση. Εξ ου και οι διαρροές (πάλι) περί πολιτικής διευθέτησης της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές κλπ κλπ, που δείχνουν και τη θέση αδυναμίας στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική πλευρά, αναφορικά με το αυτό το κρίσιμο ζήτημα.
Β) η κοινωνική ένταση οδεύει προς κορύφωση. Μετά την κινητοποίηση της περασμένης Παρασκευής, που ήταν ίσως η μεγαλύτερη των τελευταίων ετών, καθώς λειτούργησαν πολλαπλασιαστικά οι εικόνες με τα τρακτέρ, τα ΜΑΤ και τα μπλόκα στα λιμάνια που έκαναν τον γύρο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, στην κυβέρνηση έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι χάνουν το παιχνίδι του κοινωνικού ερείσματος. Εξακολουθούν να θεωρούν ότι όσοι διαδηλώνουν δεν είναι η βασική εκλογική τους πελατεία, και άρα το εκλογικό κόστος είναι μικρό, ωστόσο φοβούνται ότι έχει γίνει το «κλικ» στους κόλπους της κοινωνίας εναντίον τους
Γ) ο κίνδυνος να αρχίσουν οι Τούρκοι τις περιπολίες στο Αιγαίο, με τις «πλάτες» του ΝΑΤΟ, είναι κάτι παραπάνω από ορατός. Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς υποσχέθηκε η Μέρκελ στον Ερντογάν, για το μεταναστευτικό στην τελευταία συνάντηση τους, αλλά θεωρείται εξαιρετικά πιθανό ότι ήταν αυτό. Και θα φανεί σύντομα στην πράξη, αν και όλοι το απεύχονται.