Skip to main content

Τα τέσσερα στοιχεία του νέου αφηγήματος της Αριστεράς

Άρθρο στη Voria.gr του Δημήτρη Βαρτζόπουλου, πρώην γενικού γραμματέα Συντονισμού της κυβέρνησης Σαμαρά και πρώην προέδρου της ΝΔ Θεσσαλονίκης

του Δημήτρη Βαρτζόπουλου*

Όταν κατεβαίναμε με τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στα αμφιθέατρα λίγο μετά την μεταπολίτευση, ακόμη και οι μετριοπαθέστεροι των ΠΑΣΠιτών ήταν σκληροί Μαρξιστές. Όταν στο 9ο Πανσπουδαστικό Συνέδριο είπα από βήματος, ότι η - τότε κραταιά- ΕΣΣΔ ήταν κράτος φασιστικό, η απόφαση να με πετάξουν έξω σε dt ήταν άμεση και ομόφωνη.

Ακόμη και στα χρόνια του Ανδρέα οι καλύτεροι φίλοι του ΠΑΣΟΚ ήταν οι "Αδέσμευτοι", ενώ ο Λαλιώτης μιλούσε για τον "Σοσιαλιστικό Μετασχηματισμό" . Έπρεπε, να πέσει ο Κομμουνισμός, να έρθουν οι Μπλαιρ, Σρέντερ, Σιμίτης κλπ για να απογαλακτιστεί εντελώς η Σοσιαλδημοκρατία και να περιορισθεί η ευρωπαϊκή Αριστερά στην σημερινή της μορφή: τους γραφικούς , βλέπε ΚΚΕ, Die Linke κοκ, και στην εξέλιξη των Ευρωκομμουνιστών με τα νέα τους ονόματα, Ποδέμος , ΣΥΡΙΖΑ, το κίνημα του Μελανσόν κλπ. Σε διεθνές επίπεδο περιπτώσεις όπως της Βενεζουέλας και της Κούβας θα καταλήξουν άσχημα για τους εκεί λαούς, όσον αφορά την Κίνα η κατάρρευση του Κόμματος θα αργήσει μεν, είναι φυσικός νόμος δε.

Άρα, εν ολίγοις, το παράδειγμα ΣΥΡΙΖΑ είναι μοναδικό και ιστορικής σημασίας: μία Κυβέρνηση της Αριστεράς δημοκρατικώς εκλεγμένη σε μία χώρα του σκληρού πυρήνος της Ευρώπης, υπό τις γνωστές ιδιαίτερες συνθήκες της πτώχευσης, των μνημονίων και της επικειμένης αναγκαίας επανανεξαρτοποίησης.

Τι κάνει; Κατ' αρχάς έκανε το καθήκον της. Προσπάθησε να πουλήσει τσαμπουκά. «Έφαγε χώμα» φυσικά και την λυπητερή θα την πληρώνουμε για γενεές. Ο ελληνικός λαός την επιβράβευσε γι αυτό τον Σεπτέμβρη 2015 δίδοντάς της κάθε δικαίωμα, να αναπτύξει πλέον το δικό της, νέο και ανεπανάληπτο στα χρονικά, αφήγημα, που αποτελεί ένα μοναδικό συγκερασμό, όπου προεξέχουν τα εξής πρωταρχικά στοιχεία:

Α. Η αισθητική προσαρμογή στα αστικά πρότυπα. Τούτο ήταν αναπόδραστο βέβαια δεδομένης της φυσικής ισχύος του καπιταλισμού, αποτελεί όμως και απαραίτητη προϋπόθεση απήχησης, έστω και στοιχειωδώς, στις μικρο- και μεσοαστικές λαϊκές μάζες.

Β. Η προσπάθεια πραγματικής προσαρμογής στα ήθη και έθιμα του καπιταλισμού, πάντοτε φυσικά υπό το πρίσμα των γνωστικών ιδιαιτεροτήτων του εγκεφάλου ενός αριστερού. Γράφει επ' αυτού ο καλός δημοσιογράφος Μπάμπης Παπαδημητρίου: «Η ομάδα Τσίπρα κινείται πλέον με άνεση στη μεγάλη εικόνα. Στην άμυνα, όπως έδειξε η ευκολία με την οποία παίζουν τα δισ. ως να πρόκειται για στραγάλια......Με κάποιες επιφυλάξεις, αλλά με ανοικτό ορίζοντα, συνδιαλέγονται με ισχυρούς παράγοντες του ενεργειακού τομέα..... Στον τραπεζικό τομέα ..... είναι έτοιμοι να διευκολύνουν, όπως δείχνει η άνεση με την οποία συνομιλεί και ο πρωθυπουργός με τον Kαναδό μεγαλομέτοχο συστημικής τράπεζας ή με τον έμπειρο εκπρόσωπο γνωστού global financier .....Με δύο λόγια, ο κ. Τσίπρας θέλει να επιτύχει εκεί που δεν είχε, μέχρι πρόσφατα, δοκιμάσει την τύχη του: να καταστεί προνομιακός συνομιλητής του βαθέος κατεστημένου της χώρας, να μπορεί να φέρνει κοντά τα μεγάλα τζάκια....».

Γ. Η συντήρηση της απήχησης στο 30% του ελληνικού λαού, που αποτελεί τους πνευματικούς κληρονόμους εκείνων, που πίστεψαν και ενόπλως προσπάθησαν, να καταστήσουν την Ελλάδα κομμάτι της Σοβιετίας. Προς τούτο όλες οι αλλαγές στην Παιδεία και στην Υγεία, η εξυπηρέτηση του Ρουβίκκωνα, ο Νόμος Παρασκευόπουλου, η άδεια στον Κουφοντίνα, το άβατο των Εξαρχείων κοκ.

Δ. και κυριότερο: Η πρόταξη ενός κοινωνικού προσώπου σε κάθε πτυχή της πολιτικής. Τούτο θα αποτελέσει την Λυδία λίθο κάθε αριστεράς πρότασης, η ανάδειξη της κατανόησης των παθών, της αναζήτησης λύσεων μέσω της άμεσης ελάφρυνσης των αναξιοπαθούντων, της παροχής πρακτικών υποστήριξης που θα κυμαίνονται από τα δωρεάν γεύματα στα σχολεία και τα συσσίτια της ελεημοσύνης μέχρι και τις υποσχέσεις φοροελάφρυνσης των μικροϊδιοκτητών, τους διορισμούς στο Δημόσιο και τους ΟΤΑ. Εν κατακλείδι δηλαδή η φαντασίωση ενός μετώπου των «κατηραμένων» απέναντι στους «έχοντες».

Είναι γνωστή και πολλάκις δοκιμασμένη η ισχύς αυτής της φαντασίωσης σε λαούς με δραματικά στοιχεία χαρακτήρος.

Η Χριστιανοδημοκρατία δεν μπορεί να αποτρέψει ούτε την αισθητική μετάλλαξη, ούτε την εφαρμογή των νόμων του καπιταλισμού, ούτε φυσικά τις αριστερές ιδεοληπτικές εμμονές. Η απόδοση της φιλελεύθερης οικονομικής πρακτικής της θα έρθει εν χρόνω ευθέτω αλλά μακρύ. Η άμεσος επιτυχία της λοιπόν θα εξαρτηθεί αποκλειστικώς από την αποτελεσματικότητα, της ανάδειξης κατ´ αρχάς και την εφαρμογής μετά, της δικής της κοινωνικής πολιτικής. Και μόνον!

 

*Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος είναι πρώην υφυπουργός Υγείας. Έχει διατελέσει γενικός γραμματέας Συντονισμού της κυβέρνησης Σαμαρά και πρόεδρος της ΝΔ Θεσσαλονίκης.