Του Δημήτρη Κούρου
Διακριτική στροφή πραγματοποιούν ακόμη και εκείνοι που υποστήριζαν σθεναρά τις εξορύξεις ορυκτών, μετά τις αντιδράσεις που υπάρχουν από τις τοπικές κοινωνίες στις προσπάθειες για εκμετάλλευση των κοιτασμάτων σε Χαλκιδική και Θράκη. Η σημερινή πρόταση της διακομματικής επιτροπής της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας για το Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, που εγκρίθηκε με πλειοψηφία από το περιφερειακό συμβούλιο, είναι ενδεικτική.
Αν και στην αρχική εισήγησή του ο αρμόδιος θεματικός αντιπεριφερειάρχης, Γιάννης Μωυσιάδης, είχε ταχθεί υπέρ της εξόρυξης του ορυκτού πλούτου, τελικά στην πρόταση που θα σταλεί στο υπουργείο Περιβάλλοντος, οι όροι που μπαίνουν είναι αυστηροί.
«Για τον ορυκτό πλούτο πρέπει να τονίσουμε ότι η αξιοποίησή του πρέπει να γίνεται με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον, με πλήρη προστασία της υγείας κατοίκων και εργαζομένων, με συνυπολογισμό των ιδιομορφιών της περιοχής και διασφάλιση της συμβατότητας προς άλλες δραστηριότητες της τοπικής κοινωνίας και της κατά το δυνατό γενικής συναίνεσης, με βάση πάντα το δημοκρατικό προγραμματισμό, με αυστηρή τήρηση της νομοθεσίας και των περιβαλλοντικών όρων και σεβασμό στην αρχιτεκτονική κληρονομιά, τους αρχαιολογικούς και θρησκευτικούς χώρους», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Μωυσιάδης, για λογαριασμό και της διοίκησης της Περιφέρειας.
«Θα πρέπει να γίνει λελογισμένος, σχολαστικά μελετημένος και πλήρως αιτιολογημένος προσδιορισμός των θέσεων και επιλογή των μεθόδων εξόρυξης, που θα συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη της περιοχής, την εξασφάλιση εργασίας και την ενίσχυση της εθνικής οικονομίας», επισήμανε.
Η τοποθέτηση όμως που σηματοδοτεί τη συγκεκριμένη στροφή είναι του αντιπεριφερειάρχη Χαλκιδικής, Γιάννη Γιώργου, ο οποίος εξειδίκευσε σε τοπικό επίπεδο την παρέμβασή του, εκφράζοντας αντίρρηση στην πρώτη φάση της μελέτης του Περιφερειακού Πλαισίου, σχετικά κυρίως με την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου. Οι παρατηρήσεις του κ. Γιώργου ήταν:
- Δεν συμφωνώ με όσα αναφέρει η μελέτη για τις μεταλλευτικές δραστηριότητες. Δεν προβλέπεται πουθενά ακριβής ορισμός των περιοχών μεταλλευτικού ενδιαφέροντος και περιορισμός αυτών μόνο στους χώρους δράσης. Δεν μπορεί να δεσμεύονται 317.000 στρέμματα.
- Δεν μπορεί να χαρακτηρίζονται περιοχές όπως η Ιερισσός, τα Νέα Ρόδα, η Ουρανούπολη και η Αμμουλιανή ως περιοχές εξόρυξης όταν δεν έχουν σχέση με αυτή.
- Οι περιοχές αυτές πρέπει να ενταχθούν στη Β1 ζώνη τουριστικής ανάπτυξης, όπως η Σιθωνία, κι όχι στη Β2 (ήπιων και εναλλακτικών μορφών τουρισμού).
- Δεν είναι δυνατόν να οδηγείται όλη η βορειοανατολική Χαλκιδική στη μονοκαλλιέργεια των μεταλλείων μέσω της μελέτης, όταν η ίδια η μελέτη άλλα αναφέρει στα επιμέρους ειδικά πλαίσια π.χ. για τον τουρισμό και τις υδατοκαλλιέργειες.