Μόνιμο είναι το ερώτημα της στήλης, αν οι κυβερνώντες παρουσιάζουν πλήρη αδυναμία να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες του έργου που τους ανέθεσαν, ή ενεργούν σκοπίμως με δόλιο σκοπό, με κρυφή ατζέντα, όπως και προ έτους, όπου ενώ μας διαβεβαίωναν -και προεκλογικώς- ότι δεν προτίθεται να βγάλουν την Ελλάδα από το ευρώ, στην πραγματικότητα και κρυφίως, αυτό έπρατταν όπως αποδείχθηκε, έως ότου οι ισχυρές πιέσεις που δέχθηκαν, λόγω αποτυχίας των κυβερνητικών εκβιασμών, τους υποχρέωσαν σε υπαναχώρηση.
Μελέτησα επισταμένως την δημοσιοποιηθείσα συνομιλία των δύο στελεχών του ΔΝΤ. Εξακολουθώ να μη αντιλαμβάνομαι ποιο σημείο ήταν άγνωστο ώστε να εκπλαγεί η κυβέρνηση. Δεν είναι φυσικό στις διαπραγματεύσεις ο καθένας να εκμεταλλεύεται το αδύνατο σημείο του άλλου, ώστε να επιτύχει το καλύτερο δι’ εαυτόν αποτέλεσμα;
Ακόμη περισσότερο, η ίδια η κυβέρνηση δεν ήταν αυτή που χρησιμοποιούσε το «πιστωτικό γεγονός» ως όπλο πίεσης (εκβιασμού, είναι η σωστότερη έκφραση) προς τους δανειστές, διότι είχε πεισθεί πως η Ευρώπη θα κατατρομοκρατηθεί στο ενδεχόμενο αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, επειδή θα υπάρξει ακόμη και παγκόσμια οικονομική αναταραχή; Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας τα έλεγε, βέβαιος ων πως εκείνος θα χτυπά το νταούλι και οι δανειστές θα χορεύουν.
Δεν είναι του παρόντος να κριθεί εκείνη η πρωτοφανής αφελής αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού ζητήματος, αλλά λόγω κάποια ομοιότητας με την κατάσταση του θέρους του 2015, και από το γεγονός ότι δεν υπάρχει κάτι που δεν γνωρίζαμε από την αποκαλυφθείσα συνομιλία των στελεχών του ΔΝΤ, πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα αν ο κ. Τσίπρας θέλει, με τον θόρυβο που δημιούργησε, να δραπετεύσει από το πρόβλημα προσθέτοντας με ευθύνη του περισσότερο βάρος στους ώμους του λαού.
Η επαναστατική ρητορική επανέρχεται, με την ίδια αποτυχημένη επιχειρηματολογία. «Δεν θα αφήσουμε τον Τόμσεν να διαλύσει την Ευρώπη», αναγράφεται στην κυβερνητική ανακοίνωση. Το "κόλπο" είναι πάλι να καταστεί το ελληνικό πρόβλημα ευρωπαϊκό, όπως με την «συμμαχία των χωρών του Νότου», με την βοήθεια των αναξιόπιστων αριστερών κομμάτων της Ευρώπης, άλλοτε με την συμμαχία της Γαλλίας εναντίον της Γερμανίας, και άλλα φαιδρά που μόνο στους εγκεφάλους που έχουν άγνοια των στοιχειωδών κανόνων της σύγχρονης πολιτικής μπορούν να κυοφορηθούν.
Επανερχόμενο εκ νέου το ίδιο σκηνικό, δυσκολεύεται κάποιος να απαντήσει ποιος είναι ο στόχος της νέας κυβερνητικής εκστρατείας (αν δεν είναι η απόδραση). Πιθανόν να πεισθεί η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσει τα νέα μέτρα, τα οποία έχουν από τον Αύγουστο αποφασιστεί και με τις συνήθεις παλαιοκομματικές μεθόδους αφίεται ο λαός να πιστεύει πως γίνονται διαπραγματεύσεις.(Γιατί να δεχθούν οι δανειστές αλλαγές επί των ψηφισθέντων;).
Με τις δήθεν διαπραγματεύσεις και τον εκφοβισμό για πιστωτικό γεγονός, ίσως ελπίζει η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης ότι θα κάμψει τις αντιστάσεις των βουλευτών του κόμματος.
Να σημειώσω πως υπάρχει και αλλού μεγάλη παραπλάνηση από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ τα οποία γράφουν: «Μέρκελ καλεί Λαγκάρντ για εξηγήσεις μετά τις διαρροές του Wikileaks. Με τη διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, αναμένεται να συναντηθεί την Τρίτη η Καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, στον απόηχο των αποκαλύψεων των WikiLeaks. Η συνάντηση των δύο γυναικών θα πραγματοποιηθεί στο Βερολίνο και αναμένεται να εστιάσει στις πρόσφατες αποκαλύψεις σχετικά με τους διαλόγους Τόμσεν - Βελκουλέσκου». Λεπτομέρεια: Αυτή η συνάντηση είναι προγραμματισμένη από καιρό, έτυχε να συμπέσει στα γεγονότα, ή η αποκάλυψη έγινε ακριβώς για να συμπέσει.
Είναι φανερό ότι η ελληνική κυβέρνηση οδηγείται σε ρήξη. Όταν όμως έχεις απέναντι έναν τόσο δυνατό αντίπαλο, όπως είναι η αμερικανική κυβέρνηση ουσιαστικά -τίνος πολιτική εφαρμόζει το ΔΝΤ; Πήγε ο Στρος Καν να διαφοροποιηθεί κι εμφανίστηκε η καμαριέρα του ξενοδοχείου- ή έχεις κάποιον επίσης ισχυρό αφανή προστάτη, ή είσαι απελπισμένος. Τον ισχυρό προστάτη δεν τον βλέπω, μακάρι να υπάρχει. Ο πανικός όμως στην κυβέρνηση είναι πασιφανής. Φαίνεται από τον τρόπο που χειρίζεται το μεταναστευτικό, όπου τα αριστερίστικα συμπλέγματα των κυβερνώντων απαγορεύουν στην ΕΛ.ΑΣ. να απομακρύνει τους λαθρομετανάστες από τους δρόμους που κλείνουν, προς ζημία επιχειρηματιών και Ελλήνων πολιτών.
Φοβούμαι πως πάλι μας έμπλεξαν.