Ελάχιστες, αν όχι ανύπαρκτες, είναι πλέον οι πιθανότητες να προλάβει η Ελλάδα το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Όσο το κλείσιμο της αξιολόγησης αργεί, τόσο - ακόμα και αυτές - οι περιορισμένες πιθανότητες εξανεμίζονται. Κι αυτό φαίνεται ότι γίνεται συνείδηση ακόμα και στην συνήθως αισιόδοξη – σε αυτές τις περιπτώσεις - Αθήνα.
Όσοι ξέρουν, υποστηρίζουν ότι από τη στιγμή που το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) δεν προχωρά σε ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, δίνοντας "πάτημα" στην ΕΚΤ να κάνει το ίδιο και να εντάξει την Ελλάδα στο QE, η προοπτική απομακρύνεται.
Ο πρόεδρος της ΕΚΤ, κ. Μάριο Ντράγκι δεν θα πάρει ποτέ το ρίσκο να εντάξει μόνος του την Ελλάδα στο πρόγραμμα, διακινδυνεύοντας σε 1 με 2 χρόνια, αν η χώρα ξανακυλήσει σε δημοσιονομικά αδιέξοδα, να κατηγορηθεί ότι έβλαψε τα συμφέροντα της κεντρικής τράπεζας.
Και γιατί το ΔΝΤ δεν θα κάνει την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους; Για τον απλό λόγο ότι θέλει να φύγει από το ελληνικό πρόγραμμα, διασφαλίζοντας μόνο ότι θα πάρει πίσω τα δάνεια που έδωσε στην Ελλάδα. Αυτό πιστεύουν στην ελληνική κυβέρνηση και μπορεί τελικά να έχουν δίκιο, αν κρίνει κανείς από τον τρόπο με τον οποίο, κατά καιρούς, συμπεριφέρονται οι εκπρόσωποι του Ταμείου στο πλαίσιο της τρόικας. Πολλά πάντως θα εξαρτηθούν για την από εδώ και πέρα στάση του, στην εαρινή σύνοδό του, που θα γίνει στις 21, 22 και 23 Απριλίου στην Ουάσιγκτον.