Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, τονίζει σε συνέντευξή του στη Voria.gr ο δήμαρχος Αθηναίων και υποψήφιος για την ηγεσία του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς Γιώργος Καμίνης.
Συγκεκριμένα, ο κ. Καμίνης καταλογίζει στο κυβερνών κόμμα «φθαρμένο λαϊκισμό» και στη ΝΔ «συντηρητισμό», απορρίπτει χωρίς δεύτερη σκέψη τη θέση ότι ο Αλέξης Τσίπρας εκφράζει ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της Κεντροαριστεράς και αφήνει βαριές αιχμές για τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τους οποίους ταυτίζει εμμέσως πλην σαφώς με τον σκοταδισμό.
Επιπλέον, αναφέρει τις πέντε μεγάλες τομές που έχει ανάγκη η χώρα και τις οποίες καλείται να υλοποιήσει μία προοδευτική κυβέρνηση, εξηγώντας με απλά παραδείγματα τι πρέπει να θεωρείται σήμερα «πρόοδος» και τι «συντήρηση».
Ο κ. Καμίνης εκφράζει την άποψή του για το θέμα της ονομασίας της Μακεδονίας και επιτίθεται στους «αυτόκλητους υπερασπιστές της εθνικοφροσύνης», τονίζοντας ότι, ιστορικά, ο φανατισμός μόνο δεινά έχει φέρει στη χώρα.
Ο δήμαρχος Αθηναίων έχει να πει μόνο καλά λόγια για τον συνάδελφό του Γιάννη Μπουτάρη, στον οποίο πιστώνει ότι έβγαλε τη Θεσσαλονίκη από το «καβούκι» της, μετατρέποντάς τη σε μια πόλη ανοιχτή και εξωστρεφή, θέτοντας και ο ίδιος ως προτεραιότητα και βασικό μεταρρυθμιστικό ζητούμενο την αποκέντρωση.
Τέλος, απαντάει στην κριτική ότι ο ίδιος ως δήμαρχος έχει μεγάλη ευθύνη για την υποβάθμιση των γειτονιών της Αθήνας τα τελευταία χρόνια, όπως και σε όσους υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να παραιτηθεί από τον δημαρχιακό θώκο αν εκλεγεί επικεφαλής του νέου φορεά της Κεντροαριστεράς.
Έχετε σκεφθεί, ανεξαρτήτως των όποιων πολιτικών-ιδεολογικών αυτοπροσδιορισμών, μήπως οι προσπάθειες για τον νέο φορέα της Κεντροαριστεράς γίνονται απουσία του βασικού εκφραστή της που είναι σήμερα -τουλάχιστον για ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος- ο Αλέξης Τσίπρας; Μετά και την οριστική αποδοχή από τον πρωθυπουργό της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας και την υπογραφή του μνημονίου, αλλά και την αποδοχή του ίδιου του κ. Τσίπρα από τις ευρωπαϊκές ελίτ, τι διαφορετικό έρχεται να κομίσει ο νέος φορέας και εσείς ως υποψήφιος επικεφαλής τους;
Βασικός εκφραστής της κεντροαριστεράς ο κ. Τσίπρας; Αυτό δεν είναι απλή κωλοτούμπα είναι ολική μετάλλαξη. Δεν υπάρχει και δεν γίνεται. Ο κ. Τσίπρας δεν εκφράζει την Κεντροαριστερά. Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταφέρει σε δυο χρόνια να διαψεύσουν κάθε αριστερό όνειρο, να κυβερνούν χωρίς να μεταρρυθμίζουν, να συγκυβερνούν με τον σκοταδισμό, να είναι δέσμιοι κλειστών συστημάτων και φανατικών αντιλήψεων. Τι σχέση έχουν αυτά με τη μεταρρυθμιστική παράδοση, την ανοιχτή σκέψη και τις κοινωνικές κατακτήσεις της Δημοκρατικής Παράταξης; Εμείς οριοθετούμε στη νέα εποχή, αυτή που ζούμε, τι σημαίνει πρόοδος και τι συντήρηση σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή κοινωνία. Γιατί θα πρέπει να εξηγήσουμε πειστικά στους πολίτες ότι πρόοδος δεν είναι μια σημαία ευκαιρίας που σηκώνει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και κατά περίσταση η ΝΔ, αλλά μια βαθιά πολιτική διεργασία που βρίσκεται ριζωμένη στη μεταρρυθμιστική και δημοκρατική κληρονομιά της δικής μας Παράταξης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ βρίσκονται πιο κοντά στο δικός σας σχέδιο, στη δική σας πρόταση, για μία προοδευτική κυβέρνηση που, όπως λέτε, έχει ανάγκη η χώρα;
Ως προς αυτό το θέμα ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Όλοι θυμόμαστε ότι πρώτη η ΝΔ σήκωσε τη σημαία του αντιμνημονιακού αγώνα, την οποία και παρέδωσε μετά από λίγο στον κ. Τσίπρα. Και μαζί, παρέδωσε στον κ. Τσίπρα και τον κ. Καμμένο. Τώρα συνεχίζουν οι μεν στο δρόμο του συντηρητισμού, οι δε του φθαρμένου λαϊκισμού. Και τα δύο είναι εξαντλημένα σενάρια του χθες. Ο λαϊκισμός έθρεψε τον διχασμό "μνημόνιο –αντιμνημόνιο" που μας καθήλωσε και μας κρατά ακόμη μέσα στην κρίση. Και ο συντηρητισμός της Ν.Δ. αναπαράγει ξεπερασμένα διλήμματα της δεκαετίας του 80 περί αγοράς, ιδιωτικού-δημοσίου, μεγάλου-μικρού κράτους που κι αυτά αποπροσανατολίζουν από το σήμερα. Να σας δώσω 2-3 παραδείγματα τι θεωρούμε σήμερα πρόοδο και τι συντήρηση. Πρόοδος είναι να παλεύουμε για ίσες ευκαιρίες και να παρέχουμε κοινή αφετηρία για όλους, όχι να αποδεχόμαστε με κυνισμό ότι οι ανισότητες δεν μπορούν να καταπολεμηθούν. Παιδεία ίσων ευκαιριών είτε μένεις στο χωριό είτε στη μεγαλούπολη, υγεία που εστιάζει στην πρόληψη, δηλαδή στον πολίτη και την οικογένεια του, όχι στον ασθενή, αυτά σήμερα είναι πρόοδος. Πρόοδος είναι τα ανοιχτά επαγγέλματα, η ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στη ζωή μας και στην εργασία μας. ‘Όχι η υποταγή στις συντεχνίες που δεν θέλουν να αλλάξουν τίποτα και το κάνουν εις βάρος των καταναλωτών και της οικονομίας μας. Πρόοδος είναι δημόσια πανεπιστήμια αναβαθμισμένα και ανοιχτά στην κοινωνία και την παραγωγή. Δεν είναι πρόοδος να επικαλούμαστε το άσυλο και να επιτρέπουμε σε ελάχιστους τραμπούκους να εκφοβίζουν και να προπηλακίζουν πανεπιστημιακούς όπως συνέβη ξανά πριν από λίγες μέρες εδώ στο ΑΠΘ.
Πώς απαντάτε στην κριτική, η οποία αρθρώνεται ακόμα κι από πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται ως κεντρώοι-προοδευτικοί και οι οποίοι σας στήριξαν στην αρχή της δημαρχιακής σας θητείας, ότι δεν καταφέρατε να αποτρέψετε την υποβάθμιση των γειτονιών της Αθήνας τα τελευταία χρόνια; Τι απαντάτε, λοιπόν, σε αυτή την κριτική που λέει ότι αφού ο Καμίνης δεν τα κατάφερε με τις γειτονιές της Αθήνας, πώς θα τα καταφέρει να αναβαθμίσει τις υποβαθμισμένες γειτονιές σε όλη τη χώρα;
Απαντώ ότι αδικούν την Αθήνα και τον εαυτό τους όσοι τα λένε αυτά. Βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Δυστυχώς το μίσος και ο διχασμός που κυριάρχησαν όλα αυτά τα χρόνια στον δημόσιο λόγο, επηρεάζουν την σκέψη πολλών. Κάποια αρνητικά μεγεθύνονται και καθηλώνουν τη σκέψη με πικρόχολο αρνητισμό. Μια καλόπιστη κριτική, η μεγάλη εικόνα που λέμε, θα λάμβανε υπόψη ότι στο Δήμο της Αθήνας «χαλάσαμε την πιάτσα» και από 46 εκατομμύρια ετήσιο έλλειμμα που παραλάβαμε το 2010, από ένα σύστημα που διοικούσε την πόλη επί 20 χρόνια, φέτος είχαμε 27 εκατομμύρια πλεόνασμα και μάλιστα μειώνοντας για 3η συνεχή χρονιά τα δημοτικά τέλη. Ένα πλεόνασμα το οποίο μας έδωσε τη δυνατότητα να κρατήσουμε όρθια την πόλη και να ασκήσουμε κοινωνική πολιτική. Μία καλόπιστη κριτική, θα λάμβανε υπόψη ότι στηρίζουμε, με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, 26.000 συμπολίτες μας, απλώνοντας ένα ευρύ δίχτυ προστασίας σε κοινωνικά ευπαθείς ομάδες. Μια καλόπιστη κριτική θα λάμβανε υπόψη την αναβάθμιση της διεθνούς εικόνας της πόλης, την αύξηση-ρεκόρ των τουριστικών ροών στην Αθήνα, την ανάδειξη της πόλης ως πολιτιστικό προορισμό για το 2017, για Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου το 2018 ή την αποτελεσματική διαχείριση του προσφυγικού. Έχουν κοντή μνήμη όσοι ξεχνούν πως η Αθήνα ήταν πεδίο μάχης έως το 2012, με μόνιμα κατειλημμένο το κέντρο, με "αγανακτισμένους" σε πλατείες, με βανδαλισμούς στα κτίρια και γενικευμένη ανομία. Ότι το 2015 το κύμα των προσφύγων οδήγησε σε κύμα καταλήψεων σε κτίρια της πόλης. Αυτή η Αθήνα άντεξε, πρόσφερε, ανοίχτηκε, κέρδισε, άλλαξε, προχωρά και συνεχώς αλλάζει.
Ναι έχουν δίκιο, πολύ δίκιο όσοι λένε πως τα τραπεζάκια έχουν κατακλύσει τα πεζοδρόμια. Υπάρχει κενό νομικό σε αυτό, και η αιώνια κακή συνεργασία μεταξύ υπηρεσιών στο δημόσιο. Θα το φτιάξουμε σύντομα χωρίς να κλείσουμε όμως και τα μαγαζιά της πόλης.
Στον φωτισμό και την καθαριότητα είμαστε πίσω. Όχι πάντως όσο λέγεται. Σε λίγους μήνες όμως θα ξαναμιλήσουμε. Μην τα νομίζετε απλά θέματα. Δεν αρκεί να αυξήσουμε τους κάδους και τα απορριμματοφόρα, καθαριότητα δεν είναι μόνο τα σκουπίδια, δεν μπορεί η μισή Αθήνα να καθαρίζει την άλλη μισή.
Είμαι περήφανος για την πόλη μας. Έδωσε παράδειγμα αντοχής, εξωστρέφειας, αλληλεγγύης και δημοκρατίας. Και σήμερα είναι μια πόλη πιο ζωντανή, πιο ανοιχτή, με μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης. Μια πόλη που προχωράει μπροστά, χωρίς όμως να αφήνει κανέναν πίσω.
Μακάρι κι η χώρα ολόκληρη να είχε αντιμετωπίσει έτσι την κρίση. Κι ας έμεναν και κάποια θέματα καθημερινότητας πίσω.
Αναφέρετέ μας μία αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση, σε ένα μείζον πολιτικό θέμα, που θα θέτατε για τη συμμετοχή σας σε μία κυβέρνηση συνεργασίας, ως επικεφαλής του νέου φορέα;
Το ερώτημα δεν είναι η προϋπόθεση που θα θέσω, αλλά με τι πρόγραμμα διακυβέρνησης θα προχωρήσουμε. Η χώρα έχει ανάγκη από μια προοδευτική πρόταση, την οποία εμείς θα καταθέσουμε άμεσα. Και ας αποφασίσουν οι άλλοι αν θα ακολουθήσουν. Γιατί εμείς ξέρουμε ποιες είναι οι μεγάλες τομές που χρειάζεται ο τόπος. Μπορώ να σας πω πέντε βασικές. Αποκέντρωση και άξια δημόσια διοίκηση, δίκαιο φορολογικό σύστημα που θα φέρει ένα γενναίο επενδυτικό σοκ, περιφερειακή ανάπτυξη. Και το βασικό τρίπτυχο: παιδεία ανοιχτή, υγεία του πολίτη όχι του ασθενή, εργασία και επιμόρφωση για όλους. Παρά τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, αυτά γίνονται, έχουν μελετηθεί και κοστολογηθεί. Εξοικονομούν χρήματα. Μία διακυβέρνηση χωρίς αυτά δεν πάει τη χώρα μπροστά, δεν τη θέλουμε δεν θα συμμετέχουμε.
Ποιες εμπειρίες σας ως Συνηγόρου του Πολίτη και ως Δημάρχου Αθηναίων πιστεύετε ότι θα σας φανούν οι πιο χρήσιμες για την κεντρική πολιτική σκηνή;
Η υπεράσπιση της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υπηρέτησα ως Συνήγορος του Πολίτη, αποτελούν και τον αξιακό πυρήνα της πολιτικής μου πρότασης, τόσο για την παράταξη όσο για τη χώρα. Από την άλλη, οι δήμαρχοι έχουν την τύχη να βρίσκονται δίπλα στην κοινωνία, να πιάνουν τον παλμό της, να ακούνε πολλές φορές την κριτική της. Και φυσικά να αντιμετωπίζουν προβλήματα που απαιτούν και άμεσα λύση. Αλλά και για την παράταξη, το τι πετύχαμε στο Δήμο αποτελεί κι έναν οδηγό του τι μπορούμε να πετύχουμε και στη χώρα. Σε δύο συνεχόμενες αναμετρήσεις καταφέραμε και ενώσαμε όλες τις διάσπαρτες δυνάμεις του χώρου, το ψηφοδέλτιό μας το 2014 στηρίχθηκε από 16 κόμματα και πολιτικές κινήσεις του προοδευτικού χώρου. Από τον πολιτικό φιλελευθερισμό, σοσιαλδημοκρατικές και κεντροαριστερές δυνάμεις, την ανανεωτική αριστερά έως την πολιτική οικολογία. Ενώσαμε κι έτσι μεγαλώσαμε. Γι αυτό νικήσαμε. Τόσο τη ΝΔ το 2010 όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ το 2014.
Υπάρχει ένα σημαντικό τμήμα συντηρητικών ψηφοφόρων, και στη Θεσσαλονίκη, που θεωρεί «χαλαρή» για να το πω κομψά, τη θέση σας στα εθνικά θέματα. Πώς σχολιάζετε αυτή την κριτική; Πείτε μας, ενδεικτικά, τη θέση σας για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων επί του οποίου στη Βόρεια Ελλάδα υπάρχει μία μεγαλύτερη ευαισθησία;
Η θέση μου είναι ξεκάθαρη και σαφής και ταυτίζεται με την επίσημη θέση της χώρας και της συντριπτικής πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου: σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό που δεν θα αφήνει περιθώρια αμφιβολιών σχετικά με τη διάκριση μεταξύ των Σκοπίων και της Μακεδονίας μας. Από κει και πέρα, τα περί χαλαρότητας μου τα έχω ακούσει κι εγώ από τους Χρυσαυγίτες στην Αθήνα, οι οποίοι δεν μπορούν να διανοηθούν ότι στο Δήμο της πρωτεύουσας αντισταθήκαμε και υψώσαμε ένα «τείχος δημοκρατίας», όταν αυτοί προσπάθησαν να καταλύσουν την έννομη τάξη με τα συσσίτια μίσους. Σαν δημοκράτης είμαι πάντα απέναντι σε κάθε είδους φανατισμό. Ο υπερπατριωτισμός είναι πληγή στη χώρα ιστορικά. Έφερε τους Τούρκους στη Μελούνα το 1897, οδήγησε στην καταστροφή του 1921 στη Μικρά Ασία, η αδιαλλαξία αυτή διχοτόμησε ουσιαστικά την Κύπρο. Φτάνει πια με τους αυτόκλητους υπερασπιστές της εθνικοφροσύνης, κανείς δεν έχει το μονοπώλιο της καρδιάς και της αγάπης για την πατρίδα.
Σας έχει εκμυστηρευτεί ο φίλος σας Γιάννης Μπουτάρης ποιο είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Θεσσαλονίκη; Πώς θα το αντιμετωπίζατε εσείς, σε κεντρικό επίπεδο, όχι ως δήμαρχος, μην σας χαλάσουμε τη σχέση με τον Γιάννη Μπουτάρη εν μέσω προεκλογικής περιόδου (γέλια)... Εσείς ποιο αντιλαμβάνεστε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα της Θεσσαλονίκης; Άλλωστε, μάθαμε ότι η σύζυγός σας είναι από τη Χαλάστρα, συνεπώς έχετε έναν λόγο παραπάνω να ενδιαφέρεστε για την περιοχή μας...
Ο Γιάννης τα έχει πει και δημόσια και συμφωνώ απόλυτα μαζί του. Το βασικό πρόβλημα της Θεσσαλονίκης όπως και όλης της περιφέρειας είναι η απουσία σοβαρής αποκέντρωσης που οδηγεί σε ελλιπείς πολιτικές για την περιφερειακή ανάπτυξη. Αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι από το λεγόμενο «αθηνοκεντρικό» κράτος υποφέρει και ο ίδιος ο Δήμος της Αθήνας. Δεν έχουμε αρμοδιότητες, επαρκείς πόρους και πολλές φορές σχεδιάζουμε, αλλά βρίσκουμε «τοίχο» μπροστά σε μια δαιδαλώδη, γραφειοκρατική δημόσια διοίκηση. Ξέρετε ότι η οδός Αθηνάς που περνάει μπροστά από το Δημαρχείο δεν ανήκει σε μας αλλά στο υπουργείο Υποδομών; Αποκέντρωση σημαίνει να δίνεται στους Δήμους και στις Περιφέρειες η δυνατότητα να έχουν πόρους και αρμοδιότητες για να σχεδιάζουν και να υλοποιούν αναπτυξιακές δράσεις και πολιτικές. Άλλωστε αυτοί γνωρίζουν καλύτερα τις προτεραιότητες και τις ανάγκες της περιοχής τους, όχι κάποιος υπάλληλος που κάθεται στο γραφείο του σε ένα υπουργείο στην Αθήνα. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, υπάρχουν δήμαρχοι, που με τις λιγοστές δυνάμεις τους, κυριολεκτικά κράτησαν όρθιες τις τοπικές κοινωνίες. Ένα λαμπρό παράδειγμα, είναι ο Γιάννης Μπουτάρης που παρέλαβε μια πόλη κλειστή στο «καβούκι» της, μια πόλη που δεν αξιοποιούσε τις αστείρευτες δυνατότητές της και τη μετέτρεψε σε μια πόλη ανοιχτή και φρέσκια, μια πόλη που προσελκύει τουρισμό και επενδύσεις.
Με την ολοκλήρωση της περιοδείας σας στους νομούς της Μακεδονίας, ποιο διαπιστώσατε ότι είναι το βασικό πρόβλημα που ταλαιπωρεί την περιοχή;
Πέρασα αυτές τις μέρες από Θεσσαλονίκη, Χαλκιδική, Σέρρες, Δράμα, Καβάλα, Κιλκίς, Έδεσσα, Κοζάνη, Φλώρινα, Καστοριά, Γιαννιτσά, Βέροια, Γρεβενά. Παντού το ίδιο μεγάλο πρόβλημα, η ίδια μεγάλη αγωνία. Η ανεργία. Ειδικά για τους νέους η ανεργία στη Βόρεια Ελλάδα φτάνει το 65%! Και για το λόγο αυτό, το πρώτο που θα πρέπει να συζητήσουμε ως μια ενδυναμωμένη και αναγεννημένη Δημοκρατική Παράταξη μετά τις εκλογές μας, είναι πως θα δημιουργήσουμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για τη στήριξη της νέας γενιάς της πατρίδας μας. Με γενναία κίνητρα τόσο για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων όσο και για την είσοδο των νέων στην αγορά εργασίας, με στοχευμένες φοροαπαλλαγές σε επιχειρήσεις νέων, με συμπράξεις των ερευνητικών και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με τον ιδιωτικό τομέα, ώστε με οδηγό την καινοτομία να ενισχύεται η παραγωγική διαδικασία και να αξιοποιείται από τις επιχειρήσεις το μεγάλο ανθρώπινο κεφάλαιο των νέων μας, ένα κεφάλαιο γεμάτο γνώση και δημιουργικότητα. Τα Πανεπιστήμια σε συνεργασία με την αγορά πρέπει να επιμορφώσουν τους νέους στοχευμένα, εκεί που υπάρχει ζήτηση. Δεν μιλώ για πτυχία που δεν μεταφράζονται σε εργασία. Υπάρχουν κενά στην αγορά εργασίας και εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι από την άλλη. Αυτό πρέπει πρώτα να λύσουμε.
Χωρούν δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη; Είναι μία βασική κριτική που ασκούν κάποιοι εκ των συνυποψηφίων σας, όταν λέτε ότι θα παραμείνετε δήμαρχος, ακόμα και εάν εκλεγείτε και επικεφαλής του νέου φορέα.
Κοιτάξτε, όπως πάντα βιαζόμαστε να φτιάχνουμε σενάρια. Δεν έχω εκλεγεί ακόμη. Ευχαριστώ τους συνυποψηφίους μου για το ενδιαφέρον τους στο πως θα τα καταφέρω. Δεν θα τα καταφέρω. Θα τα καταφέρουμε! Η μισή απάντηση στο ερώτημα σας και στην αγωνία τους είναι το «μαζί». Αλλά ας τα πιάσουμε από την αρχή.
Κεντρική, θεμελιώδης αρχή στην αντίληψη μου για την παράταξη, τις σχέσεις με πολίτες, τις επενδύσεις, το κράτος τη διακυβέρνηση είναι η εμπιστοσύνη. Το πώς δηλαδή θα λειτουργούμε έτσι ώστε να υπάρχει αίσθημα δικαίου και να χτίζονται σχέσεις εμπιστοσύνης. Δεν επεκτείνομαι εδώ, αλλά η αξιοκρατία, η διαφάνεια, η λογοδοσία, η συλλογικότητα, η σταθερή φορολογία είναι ας το πούμε μέθοδοι, εργαλεία για να χτίσουμε εμπιστοσύνη. Οι Αθηναίοι δημότες μας εμπιστεύθηκαν εμένα, την παράταξη, το πρόγραμμα μας δυο φορές. Δεν φεύγω, δεν τους αφήνω έτσι απλά με μια δήλωση.
Δεύτερον ο νέος πολιτικός φορέας που έρχεται, δεν θα είναι κόμμα αρχηγικό. Μην κρίνουν μερικοί εξ ιδίων τα αλλότρια. Τα αρχηγικά κόμματα είναι αναχρονισμός. Ο δήμος έχει 10 αντιδημάρχους με αυξημένες αρμοδιότητες, με αυτονομία δράσης. Ενημερώνομαι, δίνω κατευθύνσεις, συντονίζω, παρεμβαίνω στα κρίσιμα. Η διακυβέρνηση του δήμου είναι συλλογική, ανοιχτή, διαβουλευτική. Το κόμμα λοιπόν θα λειτουργεί έτσι. Με αυτοτέλεια, αυτονομία, σχέδιο και συντονισμό. Είμαστε στην εποχή των δικτύων, όχι στην εποχή του ιεραρχιών του στρατού και του τρόμου ή της λατρείας του αρχηγού.