Skip to main content

ΣΑΤΕ: Κατέρρευσε η αγορά τεχνικών έργων στην Ελλάδα

Η κατάρρευση της αγοράς των τεχνικών έργων στην χώρα είναι η βασική αιτία καθυστέρησης της ανάπτυξης, υποστήριξε ο πρόεδρος του ΣΑΤΕ.

«Δυστυχώς για ακόμη μία χρονιά, κυριαρχεί η απαισιοδοξία στον κλάδο», δήλωσε ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Τεχνικών Εταιριών, Ζαχαρίας Αθουσάκης κατά την Συνέλευση των μελών του.

Όπως ανακοίνωσε ο κ. Αθουσάκης, από επίσημα στατιστικά δεδομένα εξάγονται τα εξής αποτελέσματα:

  • Από 681 εργοληπτικές εταιρείες εγγεγραμμένες στις τάξεις 3η – 7η του ΜΕΕΠ το 2005 σήμερα υπάρχουν μόλις 453 δηλαδή λιγότερες κατά 33,5% και επομένως 228 εταιρείες δεν υφίστανται ως εργοληπτικές εταιρείες, έχοντας διαγραφεί από το ΜΕΕΠ.
  • Από το 8,3% συμμετοχής της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας των κατασκευών στο ΑΕΠ το 2004 και το 2006, κατά την τελευταία τριετία 2014-2016 η αντίστοιχη ετήσια συμμετοχή δεν ξεπερνά το 2,1%.
  • Από 400.000 απασχολούμενους το 2008 στις κατασκευές σήμερα στον κλάδο απασχολούνται 183.500 δηλαδή το 55% των απασχολουμένων στις κατασκευές το 2008 βρίσκονται σήμερα εκτός κλάδου.

«Το δυστύχημα είναι ότι η αβεβαιότητα και η αγωνία για τις επιχειρηματικές μας μονάδες, για τα συνεργεία μας, για τα μηχανήματά μας και εν τέλει για την επόμενη γενιά εργοληπτών είναι μεγάλη χωρίς να διαφαίνεται έστω μεσοπρόθεσμα κάποια διέξοδος στην άλλοτε "ατμομηχανή" της οικονομίας», τόνισε ο κ. Αθουσάκης, ενώ παράλληλα επεσήμανε ότι «αυτό συνεπάγεται αδυναμία εξόδου της Χώρας από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και της ανεργίας».

Όπως τόνισε ο πρόεδρος του ΣΑΤΕ, τα στοιχεία του Συνδέσμου, ιδιαιτέρως από το 2009 και μετά, αποδεικνύει με στοιχεία ότι η ανάπτυξη θα προέλθει από τις κατασκευές, τις υποδομές και τα τεχνικά έργα εν γένει.

«Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, δεν υπάρχει άλλος σίγουρος τρόπος. Πόσα ακόμη έτη ύφεσης (μετά οκτώ συνεχόμενα της περιόδου 2009-2016) θα πρέπει να περάσει η ελληνική κοινωνία για να γίνει αποδεκτή αυτή η αυτονόητη, και συνεχώς αποδεικνυόμενη, βάσει των δεδομένων, αιτιατή σχέση μεταξύ επενδύσεων σε τεχνικά έργα (υποδομές και άλλα) και ανάπτυξης;», επεσήμανε.

Από την πλευρά του ο Πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης, έδωσε έμφαση στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Χώρας ως μοναδικής ελπίδα η Ελλάδα να καταστεί ένα κράτος δικαίου για τους πολίτες της, ενώ επεσήμανε ότι έξω από τον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. δεν υπάρχει άλλο μέλλον παρά μόνο η πτώχευση. Σύμφωνα με τον κ. Λεβέντη το μεγάλο στοίχημα της Χώρας είναι η ανανέωση του πολιτικού προσωπικού και το νέο ήθος στην πολιτική.

Ο βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και υπεύθυνος του τομέα υποδομών, Γιάννης Μανιάτης, εξέφρασε την θέση ότι η Ελλάδα δοκιμάζει την ύφεση για όγδοο συνεχόμενο έτος επειδή οι πολιτικοί και οι πολίτες της χώρας δεν κατάφεραν να ενωθούν σε έναν κοινό στόχο και να συνεννοηθούν επί αυτού.

Η εκπρόσωπος του τομέα υποδομών του ΣΥΡΙΖΑ κα Πολίτου Στέλλα κατά τον χαιρετισμό που απηύθυνε στην Γενική Συνέλευση των μελών του ΣΑΤΕ σημείωσε την ανάγκη προγραμμάτων αντισεισμικής θωράκισης των σχολείων, των σηράγγων, των γεφυρών και εν γένει των τεχνικών υποδομών της Χώρας, ενώ παράλληλα τόνισε ότι ο εξωστρεφής προσανατολισμός των ελληνικών τεχνικών και μελετητικών εταιρειών εμποδίζεται από το μικρό μέσο μέγεθός τους, δηλώνοντας ωστόσο ότι η Κυβέρνηση έχει εντάξει στην οικονομική της διπλωματία την προώθηση του κλάδου.

Ο νέος Γραμματέας Υποδομών και Μεταφορών των ΑΝΕΛ κ. Αρναούτης επεσήμανε ότι ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την τόνωση των υποδομών στην χώρα.

Ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Γιώργος Στασινός σημείωσε ότι στην Ελλάδα το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη σαφούς και ορισμένου χρονοδιαγράμματος για κάθε δράση που εξαγγέλλεται αφού η παράμετρος της έγκαιρης επίλυσης των προβλημάτων μοιάζει να αποσιωπείται συστηματικά. Ανέφερε χαρακτηριστικά την ανετοιμότητα της Πολιτείας να αντιμετωπίσει τα ζητήματα του νέου ασφαλιστικού νόμου και του νόμου των δημοσίων συμβάσεων με αποτέλεσμα την μεγάλη καθυστέρηση στην προσαρμογή της αγοράς στα νέα δεδομένα, άρα και την καθυστέρηση στην δημοπράτησης νέων έργων.

«Στην Ελλάδα έχουμε το θλιβερό ρεκόρ ο χρόνος πραγματικής εκτέλεσης ενός έργου να είναι μόλις το ένα δέκατο του συνολικού χρόνου που απαιτεί η ολοκλήρωση ενός δημόσιου τεχνικού έργου», κατέληξε.