Χτισμένο στο 19ο αιώνα, το Château δόθηκε στο Henri Brisson de la Messardière και τη Louise Dupuy d΄Anjac για το γάμο τους
Χτισμένο στο 19ο αιώνα, το Château δόθηκε στο Henri Brisson de la Messardière, ένα σημαντικό ανώτερο στέλεχος του ιππικού, και τη Louise Dupuy d΄Anjac, μια νέα καλλιτέχνιδα και μουσικό, για το γάμο τους.
Μετά από το πρόωρο θάνατο του Henri, η Louise βρέθηκε αντιμέτωπη με την ανέχεια, αλλά η νεαρή χήρα αποφάσισε να πάρει τη μοίρα του Château στα χέρια της, προσφέροντάς το ως κατάλυμα σε εκλεκτούς φιλοξενουμένους.
Αργότερα, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας των ΄20, τα σαλόνια του La Messardière φιλοξένησαν θεαματικές δεξιώσεις και πολυτελείς γιορτές. Δυστυχώς, οι φτωχές διοικητικές δεξιότητες της Louise οδήγησαν αργά αργά το Château στην παρακμή.
Αφότου πέρασε στα χέρια μιας σειράς από νέους ιδιοκτήτες, το Château άλλη μια φορά βρέθηκε αντιμέτωπο με την καταστροφή: Εκτεθειμένο στους ανέμους και στο έλεος των συνεχών λεηλασιών, μόνο του στη πλαγιά του λόφου, δεν άργησε να διαδοθεί ότι ήταν στοιχειωμένο.
Μετά από το πρόωρο θάνατο του Henri, η Louise βρέθηκε αντιμέτωπη με την ανέχεια, αλλά η νεαρή χήρα αποφάσισε να πάρει τη μοίρα του Château στα χέρια της, προσφέροντάς το ως κατάλυμα σε εκλεκτούς φιλοξενουμένους.
Αργότερα, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας των ΄20, τα σαλόνια του La Messardière φιλοξένησαν θεαματικές δεξιώσεις και πολυτελείς γιορτές. Δυστυχώς, οι φτωχές διοικητικές δεξιότητες της Louise οδήγησαν αργά αργά το Château στην παρακμή.
Αφότου πέρασε στα χέρια μιας σειράς από νέους ιδιοκτήτες, το Château άλλη μια φορά βρέθηκε αντιμέτωπο με την καταστροφή: Εκτεθειμένο στους ανέμους και στο έλεος των συνεχών λεηλασιών, μόνο του στη πλαγιά του λόφου, δεν άργησε να διαδοθεί ότι ήταν στοιχειωμένο.