Skip to main content

Σε απόσταση αναπνοής τα στρατεύματα ΝΑΤΟ - Ρωσίας στη Βαλτική

Αποτελεί μεγάλο ερωτηματικό αν οι νατοϊκές ενέργειες αποτελούν συνέχεια της πολιτικής Ομπάμα ή αποτελούν επιλογή και της κυβέρνησης Τραμπ.

Επιπλέον άρματα μάχης και Αμερικανοί στρατιώτες έφτασαν προχθές στην Εσθονία, στο πλαίσιο της ενίσχυσης των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην περιοχή, ως αντιστάθμισμα στη Ρωσία.

Αποτελεί μεγάλο ερωτηματικό αν οι νατοϊκές ενέργειες αποτελούν συνέχεια της πολιτικής Ομπάμα, ή εάν είναι προσανατολισμένη στην ίδια πολιτική και η νέα αμερικανική κυβέρνηση.

Και τούτο διότι, εξακολουθεί να είναι «αόρατος» ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, η παραδοσιακή ενημέρωση των δημοσιογράφων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν γίνεται, και το διπλωματικό προσωπικό βρίσκεται σε αναμονή εντολών.

Ο Ρεξ Τίλερσον, ο νέος Αμερικανός ΥΠΕΞ, πραγματοποίησε συναινετική ομιλία στους 2.000 υπαλλήλους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και έκτοτε δεν έχει κάνει δημόσια εμφάνιση. Στην δε ομιλία του δεν αναφέρθηκε στις προτεραιότητες της εξωτερικής πολιτικής της υπερδύναμης, με την επίσημη ατζέντα να περιέχει απλώς αόριστες «συσκέψεις στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ». Έτσι, είναι αδύνατο να γίνει αντιληπτό ποια θα είναι η ακολουθητέα εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.

Εν τω μεταξύ, κομάντος των ΗΠΑ εκπαιδεύουν στρατιώτες στα κράτη της Βαλτικής. Δεκάδες στρατιώτες των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων έχουν αναπτυχθεί -προκειμένου να ενισχύσουν την εκπαίδευση έναντι της ρωσικής απειλής- στη Λετονία, την Εσθονία και την Λιθουανία. Παραλλήλως, η ανάπτυξη των αμερικανικών δυνάμεων έχει και ως αντικειμενικό σκοπό την αναγνώριση και καταγραφή των προσπαθειών της Μόσχας να προκληθούν συνθήκες αποσταθεροποίησης στην περιοχή της Βαλτικής, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας The New York Times.

«Έχουν τρομοκρατηθεί από τους Ρώσους. Είναι ανοιχτοί στην εκπαίδευση που τους προσφέρουμε, ενώ ζητούν απεγνωσμένα την ηγεσία μας», δήλωσε ο στρατηγός Ρέιμοντ Τόμας που ηγείται της Διεύθυνσης Ειδικών Δυνάμεων του αμερικανικού Πενταγώνου, αναφερόμενος στις στρατιωτικές δυνάμεις των τριών βαλτικών δημοκρατιών.

Στην Πολωνία, πριν από μερικούς μήνες είχε συμβεί ένα πρωτόγνωρο γεγονός για τους πολίτες. Ο πολωνικός λαός υποδέχθηκε περιχαρής ξένα στρατεύματα, ενώ παρόμοιο περιστατικό συνέβη πριν από… 200 χρόνια, όταν κατέφθασαν οι στρατιώτες του Ναπολέοντα. Στην πλατεία Πιλσούντσι στη Βαρσοβία, στη λαϊκή αγορά της Κρακοβίας, αλλά και σε πολλές άλλες πόλεις υποδέχθηκαν μετά βαΐων και κλάδων τα αμερικανικά στρατεύματα. Στρατιωτικές μπάντες παιάνιζαν, άρματα μάχης τοποθετήθηκαν σε κοινή θέα και οι προσελθόντες γεύθηκαν σούπα γκούλας. Μια ιστορική ημέρα, δηλαδή.

Πριν από λίγες ημέρες 500 Γερμανοί στρατιώτες έφυγαν από τη Βαυαρία και στάθμευσαν στη Λιθουανία. Οι χώρες του ΝΑΤΟ που συμμετέχουν στις αποστολές, μοίρασαν αρμοδιότητες. Στην Εσθονία τα ηνία θα πάρουν οι Βρετανοί, στη Λιθουανία οι Καναδοί, ενώ στην Πολωνία τα αμερικανικά στρατεύματα θα αναλάβουν τη διοίκηση. Για το ΝΑΤΟ οι χώρες της Βαλτικής θεωρούνται ευάλωτες παρά το γεγονός ότι από το 2014 έχουν ενισχύσει σημαντικά το στρατό τους.

Ειδικώς για τη Νορβηγία, η Ρωσία επικρίνει την μετακίνηση των στρατευμάτων πλησίον των συνόρων της, θεωρώντας ότι πρόκειται για μια επιθετική τακτική. «Λαμβάνοντας υπόψη πολλές δηλώσεις από Νορβηγούς υπαλλήλους, σχετικά με την απουσία της απειλής από τη Ρωσία στη Νορβηγία, θα θέλαμε να καταλάβουμε, για ποιο σκοπό είναι τόσο πρόθυμοι να αυξήσουν τις στρατιωτικές δυνατότητές της, ιδίως μέσω της τοποθετήσεως των αμερικανικών δυνάμεων στην Vaernes, στη Νορβηγία;», είπε η Ρωσική Πρεσβεία. (Η Νορβηγία και η Ρωσία μοιράζονται ένα μικρό χερσαίο σύνορο, μακριά στο Βορρά. Η Βάση Vaernes βρίσκεται 1.500 χλμ. από οποιοδήποτε μέρος της Ρωσίας, αλλά η Αρκτική και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα περιλαμβάνει τα ταξίδια πιο κοντά σε αυτό το σύνορο).

Κάπως έτσι έχει η κατάσταση, η οποία γίνεται περισσότερο ανησυχητική από την έξαρση των συγκρούσεων στην Ανατολική Ουκρανία, με αύξηση των δραστηριοτήτων του ουκρανικού στρατού, ίσως διότι ο Ποροσένκο θέλει να προλάβει τυχούσα ήπια πολιτική του Τραμπ έναντι της Ρωσίας. Γεγονός είναι όμως, πως η Ρωσία δεν έχει συμφέρον να ενσωματώσει και τις ρωσόφιλες περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας, δεδομένου ότι θα αποκτήσει σύνορα με το ΝΑΤΟ πλέον, ενώ η πολιτική της είναι να υπάρχουν «μαξιλαράκια» μεταξύ αυτής και των φιλοδυτικών χωρών.