Μέχρι και την τελευταία στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση θα επιμένει: ας κάνουμε τώρα μια έκτακτη συνεδρίαση του Eurogroup, πριν και από τις 11 Μαΐου, για την έγκριση της ενδιάμεσης συμφωνίας, που θα επιτρέψει την καταβολή μιας προκαταβολής, ύψους 1,9 δις ευρώ. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι η Αθήνα που κινεί τα νήματα στο συγκεκριμένο μέτωπο. Εν προκειμένω, όλα θα εξαρτηθούν από το πακέτο των προτεινόμενων μέτρων.
Πού πραγματικά βρίσκονται οι συζητήσεις αυτή τη στιγμή μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών; Φαίνεται να υπάρχει μια κατ' αρχήν συμφωνία στο θέμα του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία των ακριβών νησιών (η φόρμουλα προβλέπει αύξηση αναλόγως των αστεριών), στο πλεόνασμα (οι δανειστές έπεσαν στο 1,5% - κι αυτό είναι μια επιτυχία της κυβέρνησης), και μερικώς στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων (με συμμετοχή του δημοσίου, αν και υπάρχουν ενστάσεις, ενώ πληροφορίες θέλουν τους δανειστές να θέτουν και πάλι θέμα «μικρής ΔΕΗ»), ενώ υπάρχει από την πλευρά της Αθήνας διάθεση να θεσμοθετηθούν και κίνητρα που θα εξαλείφουν το φαινόμενο των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων.
Υπάρχει όμως ζήτημα με τον εργασιακό νόμο Σκουρλέτη, τη μείωση των επικουρικών συντάξεων και τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος κλπ. Η κυβέρνηση, πάντως, κατόπιν πίεσης φαίνεται να έχει μπει στη διαδικασία να συζητά κούρεμα των υψηλών επικουρικών συντάξεων. Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα, το οποίο, ωστόσο, η άλλη πλευρά αμφισβητεί, λόγω της μειωμένης ανταποδοτικότητας του. Σημειολογικά, όμως, η κίνηση είναι σημαντική.