Skip to main content

Πού στηρίζεται η Ρωσία και ετοιμάζεται για τον αγωγό Turkish Stream;

Η κατασκευή του αγωγού Turkish Stream, από πλευράς Ρωσίας και Τουρκίας προχωρεί και υπάρχει πρόθεση επιτάχυνσης των διαδικασιών.

Θεωρείται δεδομένο, πως η Ρωσία δεν θα σπαταλούσε ρούβλια προκειμένου να κατασκευάσει έναν αγωγό προς την Τουρκία, αν δεν είχε την βεβαιότητα, ότι ο προετοιμαζόμενος αγωγός Turkish Stream θα διοχετεύσει φυσικό αέριο προς την Ευρώπη. Και δεν πρόκειται για αγωγό που θα καλύπτει μόνον ανάγκες της Τουρκίας, αλλά μέσω της Ελλάδας θα διοχετεύεται και σε χώρες της Ε.Ε.

Μόνον οι εκτός Ε.Ε. βαλκανικές, δεν έχουν τόσο μεγάλο αριθμό καταναλωτών, που να καλύπτει την λειτουργία ενός τόσο πολυέξοδου έργου, όπως ο αναφερόμενος αγωγός, δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος του θα είναι υποθαλάσσιο. Η Ευρώπη, και περισσότερο οι ΗΠΑ, θέλουν την απεξαρτητοποίηση της ενέργειας από την Ρωσία, που σε ορισμένες χώρες -όπως στην Βουλγαρία, φερ’ ειπείν- την μονοπωλεί.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Gazprom, Αλεξέι Μίλερ, σε συνέντευξή του προ εβδομάδος είπε ότι «η τουρκική πλευρά προσφέρει μια τέτοια δυνατότητα στα σύνορα της Τουρκίας και την Ελλάδα». Δυνατότητα, να διοχετευθεί δηλαδή το αέριο στην Ευρώπη. Και -προσέξτε- πώς την έχει αποκτήσει αυτήν την δυνατότητα η Τουρκία; «Η Τουρκία μπορεί να πιέσει με το προσφυγικό». Να εκβιάσει, προφανώς εννοεί. Να λοιπόν, που η Τουρκία διαθέτει τα κατάλληλα αντικλείδια για να ανοίγει κλειδωμένες πόρτες.

Με αυτήν την προϋπόθεση, ίσως να είναι η μόνη φορά, που η Ελλάδα δεν θα είχε αντίρρηση στους τουρκικούς εκβιασμούς, αφού μέσω αυτής θα περάσει ο αγωγός, όπως έχουν δηλώσει όλοι οι Ρώσοι αρμόδιοι επί της ενέργειας, μηδέ του προέδρου Πούτιν, κατά την συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό.

Φαίνεται ότι κατά την πρόσφατη συνάντηση Πούτιν-Ερντογάν στο Πεκίνο, κατά τη διάρκεια των G20, συζητήθηκε το θέμα, όπως είπε ο Ρώσος υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης, Αλεξέι Ουλιουκάγιεφ. «Όσο για τον Turkish Stream, είναι επίσης σε εξέλιξη. Συζητούμε συγκεκριμένες λεπτομέρειες. Για παράδειγμα, τον ακριβή τόπο όπου ο αγωγός θα εισέλθει στην τουρκική ακτή και την επιλογή του οικοπέδου για το έργο αυτό. Πρακτικά θέματα».

Αλλά και ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, μετά από τη συνάντηση με την αντιπροσωπεία της Gazprom, δήλωσε: «Συμφωνήσαμε να ολοκληρώσουμε τις απαιτούμενες άδειες για την υλοποίηση του έργου Turkish Stream, το συντομότερο δυνατόν».

Η κατασκευή επομένως του αγωγού, από πλευράς Ρωσίας και Τουρκίας προχωρεί και υπάρχει πρόθεση επιτάχυνσης των διαδικασιών. Μένει όμως το εμπόδιο της έγκρισης από την Ε.Ε., που θα συνοδεύεται και από χρηματοδότηση, λόγω αδυναμίας των κατασκευαστριών χωρών να αναλάβουν μόνες τους το κόστος. Πώς θα υπερκεραστεί το εμπόδιο; Με τις πιέσεις-εκβιασμούς της Τουρκίας, όπως έγραψα ανωτέρω, και όπως ανέφερε εξειδικευμένος νομικός σε θέματα αγωγών, στο Liberal:

«Ναι μεν, μέχρι χθες η ΕΕ ήταν απολύτως αντίθετη στην ιδέα του South Stream ή Turkish Stream ή όπως αλλιώς αποφασίσουν να λέγεται για λόγους στρατηγικών επιδιώξεων, ιδιαίτερα όσο διαρκούν οι κυρώσεις στη Μόσχα εξαιτίας της Ουκρανίας, αλλά, θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν και η γενικότερη κατάσταση των Ευρω-Τουρκικών σχέσεων, κι αυτό είναι που στηρίζει την αισιοδοξία του Πούτιν».

Να λοιπόν, πώς επαληθεύεται ένα σημείωμα που είχα γράψει εδώ, ότι οι πρόσφυγες αποτελούν ένα χρήσιμο «εργαλείο» για πολλές χώρες, μηδέ της Ελλάδας εξαιρουμένης.

Βεβαίως, δεν είναι μόνον η έλλειψη χρηματοδότησης εμπόδιο, αλλά και το ακριβό κόστος κατασκευής. Προ καιρού, ο κορυφαίος ειδικός της Ένωσης του Ρωσικού Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου, Ρούσταμ Τανκάν, αμφισβήτησε την οικονομική σκοπιμότητα του «Turkish stream» υπό τις παρούσες συνθήκες. Ωστόσο υπάρχουν και οι αισιόδοξοι, όπως ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας, Αλεξάντερ Νόβακ, που ανέφερε ότι η καθυστέρηση που παρατηρείται οφείλεται μόνον στον αργό ρυθμό των διαπραγματεύσεων με την τουρκική πλευρά, και όχι σε άλλους παράγοντες.