Το θέμα δεν είναι επίκαιρο, αλλά επίκαιρο είναι το δημοσίευμα της γνωστής ισραηλινής ιστοσελίδας debka, περί της οποίας αναφέρθηκα αρκετές φορές, σημειώνοντας πάντα ότι είμαι επιφυλακτικός στα δημοσιεύματά της, επειδή έχει σχέσεις -χωρίς να είναι μυστικό- με τις ισραηλινές υπηρεσίες και το υπουργείο Άμυνας.
Ως εκ τούτου, δεν είναι ασφαλές να θεωρήσει κάποιος αν πρόκειται για έγκυρο ρεπορτάζ, ή για αποστολή μηνυμάτων προς συγκεκριμένους αποδέκτες. Παρ’ όλα αυτά, επειδή πρόκειται για δημοσίευμα της debka, ανεξαρτήτως του κινήτρου της, πρέπει να εξεταστεί λαμβανόμενο σοβαρά υπόψη.
Πρόκειται για εξέλιξη που ματαιώνει μάλλον τα σχέδια Τουρκίας - Ισραήλ για κατασκευή αγωγού μεταφοράς αερίου, λόγω αντιδράσεως της Μέρκελ και του Ολάντ. Ο Μιχ. Ιγνατίου μάλιστα έβαλε τίτλο σε μια ανάρτησή του «Άναψαν κόκκινο σε Ισραήλ-Τουρκία για το αέριο Μέρκελ-Ολάντ;»
Σύμφωνα λοιπόν με το δημοσίευμα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τα σχέδιά του περί αγωγού ο οποίος μέσω Τουρκίας θα μετέφερε το ισραηλινό φυσικό αέριο στις ευρωπαϊκές αγορές. Αυτό συνέβη διότι αντέδρασαν Γαλλία και Γερμανία, όπως υποστηρίζει η debka.
Η γαλλογερμανική αντίδραση είχε να κάνει με την μεταστροφή των Ευρωπαίων κατά της Τουρκίας και του προέδρου της Ερντογάν. Οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν πολλές σχέσεις μαζί του, πόσω δε μάλλον να εξαρτώνται ενεργειακά από αυτόν, ειδικά μετά τα γεγονότα του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου.
Ίσως πει κάποιος ότι αν απομακρυνθεί ο Ερντογάν από την εξουσία, είναι ενδεχόμενο να αλλάξει και η διάθεση των Ευρωπαίων έναντι της Τουρκίας. Έχω την γνώμη, πως οι δεσμοί Ευρώπης και Τουρκίας έχουν διαρραγεί οριστικώς. Ο λαός της Τουρκίας δεν είναι πια ο ίδιος, λόγω της διχόνοιας περί των θρησκευτικών, ομάδες τρομοκρατών δρουν επί του εδάφους της, η δε αντίσταση των Κούρδων έχει εξαπλωθεί έως τον Πόντο, ίσως μάλιστα να υπάρχουν και πυρήνες στρατιωτικών που διώκονται, με άγνωστη την αντίδρασή τους. Επί πλέον, πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι ενοχλημένες με την όλη συμπεριφορά της Τουρκίας.
Κατά την ιστοσελίδα, οι Ευρωπαίοι καταλογίζουν στον Ερντογάν την "απελευθέρωση" των μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη, τις διώξεις κατά των Κούρδων και τέλος την προσέγγισή του με τη Ρωσία και την παράλληλη αποστασιοποίησή του από το ΝΑΤΟ. Γαλλία και Γερμανία ξεκαθάρισαν στο Ισραήλ πως δεν πρόκειται να αγοράσουν ισραηλινό αέριο εάν αυτό περάσει από την Τουρκία.
Η επιφυλακτικότητά μου έγκειται στο γεγονός ότι αν Μέρκελ και Ολάντ, δεν θέλουν αέριο διερχόμενο από την Τουρκία, δεν θέλουν και ρωσικό αέριο, τότε από πού στην ευχή θα προμηθεύεται αέριο η Ευρώπη; Μένει το αμερικανικό, από σχιστόλιθο, το οποίο όμως αρκετά ακριβό, λόγω και της μεταφοράς του.
Όπως έγραψα σε παλαιότερο σημείωμα, το Ισραήλ αναζητά εναλλακτικές λύσεις, πέραν του ενδεχομένου μεταφοράς του στην Αίγυπτο και υγροποίησής του, που κι αυτή δεν παρέχει ασφάλεια, αφού κανείς δεν γνωρίζει αν επαναφέρουν στο προσκήνιο την Μουσουλμανική Αδελφότητα. Στα τέλη Σεπτεμβρίου η ιορδανική Nepco υπέγραψε συμβόλαιο ύψους 10 δισ. δολαρίων για την αγορά 45 δισ. κυβικά αέρια ισραηλινού φυσικού αερίου για τα επόμενα 15 χρόνια.
Το δε Κάιρο ενημέρωσε πρόσφατα την Ιερουσαλήμ ότι δεν επιθυμεί τον αγωγό μέσω Τουρκίας και θέλει το αέριο να μεταφερθεί μέσω Κύπρου ώστε να μην ενισχυθεί η Μουσουλμανική Αδελφότητα της Αιγύπτου, γράφει η debka. (Γνωστού όντος ότι η έδρα της ηγεσίας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας βρίσκεται στην Τουρκία, με τον Ερντογάν να την υποστηρίζει). Με όλες αυτές οι εξελίξεις η περιπέτεια του ισραηλινού φυσικού αερίου βρίσκεται στον αέρα.
Είναι ενδιαφέρον, ότι ενώ χρειάζονται επιπλέον 6 δισ. δολάρια για την αξιοποίηση του "Λεβιάθαν". Οι επενδυτές όμως τηρούν αποστάσεις όσο το Ισραήλ δεν καταφέρνει να κερδίσει κάποιο σημαντικό συμβόλαιο πώλησης. Αν και τα συναλλαγματικά αποθέματα του Ισραήλ εκτιμώνται στα 90 δισ. δολάρια η κυβέρνηση Νετανιάχου δεν θέλει να χρησιμοποιήσει χρήματα από αυτή την πηγή για επενδύσεις στο «Λεβιάθαν», χωρίς να έχει εγγυήσεις ότι θα πάρει τα χρήματα της πίσω.