Skip to main content

Παρασκευόπουλος: Άστοχη η σύνδεση της ληστείας στη Νεάπολη με τον νόμο

Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης, η εκμετάλλευση του θέματος της απόλυσης κρατουμένων είναι «επικίνδυνη» και «ανεύθυνη»

«Ανεύθυνη και επικίνδυνη» για την ασφάλεια και τη δημοκρατία χαρακτήρισε ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος, την «εκμετάλλευση» του θέματος της απόλυσης κρατουμένων για μικροκομματικούς σκοπούς», διαψεύδοντας ουσιαστικά πως ο νέος νόμος «χάρισε» την ελευθερία στον δολοφόνο του 27χρονου κοσμηματοπώλη στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης.

Με σημερινή δήλωσή του, ο επικεφαλής υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στο ψηφοδέλτιο της Α' Θεσσαλονίκης υπογραμμίζει ότι δεν δέχεται τη σύνδεση του εγκλήματος στο κοσμηματοπωλείο της Θεσσαλονίκης με το γεγονός ότι ο δράστης είχε αποφυλακιστεί, κάνοντας χρήση του νόμου για την αποσυμφόρηση των φυλακών.

Κατά τον ίδιο, ο συγκεκριμένος κρατούμενος υιοθέτησε παλαιότερους τύπους ρυθμίσεων για την αποφυλάκισή του. Μάλιστα, στην ανακοίνωσή του επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι «οι κρατούμενοι κάποια στιγμή απολύονται» χαρακτηρίζοντας «αδικαιολόγητη και επιζήμια για τους θεσμούς» την απόδοση ευθύνης στο νομοθέτη, τον δικαστή ή τον υπεύθυνο εκτέλεσης της ποινής.

Αναλυτικά η δήλωση του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης:

«Η συνεχιζόμενη εκμετάλλευση του θέματος της απόλυσης κρατουμένων για μικροκομματικούς σκοπούς είναι ανεύθυνη και επικίνδυνη τόσο για την ασφάλεια όσο και για τη δημοκρατία. Η σύνδεση για παράδειγμα της αιματηρής ληστείας που τελέστηκε στη Θεσσαλονίκη με το νόμο 4322/2015 είναι άστοχη. Ο νόμος 4322/2015 καινοτόμησε ως προς την αποφυλάκιση τριών κατηγοριών κρατουμένων: φιλοξενούμενων αλλοδαπών, αναπήρων και ανηλίκων. Αντίθετα, ως προς την απόλυση κατόπιν έκτισης μέρους της ποινής (1/3, 2/5 κλπ.), απλώς υιοθέτησε παλαιότερους τύπους ρυθμίσεων οι οποίες είχαν θεσπιστεί αλλεπάλληλα από κυβερνήσεις μετά το 2005. Επομένως η αιματηρή ληστεία ούτως ή άλλως δεν έχει σχέση με τις καινοτομίες του νέου νομοθετήματος.

Χρειάζεται να υπενθυμίσω ότι οι κρατούμενοι κάποια στιγμή απολύονται. Η απόδοση ευθύνης στο νομοθέτη, στο δικαστή ή στον υπεύθυνο εκτέλεσης της ποινής, για την υποτροπή που κάποτε δυστυχώς ακολουθεί, είναι αδικαιολόγητη και επιζήμια για τους θεσμούς».