Του Γιάννη Παπαγεωργίου*
Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς γιατί οι Έλληνες ενώ τα τελευταία έτη δεν αντιδρούν έντονα στις επαχθείς οικονομικές πολιτικές, που έφερε η ανανεωμένη κρίση από τις λανθασμένες κινήσεις των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προέβησαν σε μία μαζική κινητοποίηση και έδωσαν ένα δυναμικό «παρών» στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων.
Είτε διαφωνεί είτε συμφωνεί κάποιος επί της αρχής στο θέμα των συλλαλητηρίων πρέπει να υπογραμμίσουμε πως αποτελούν μία γνήσια λαική έκφραση και πως φυσικά τα κόμματα (εξουσίας) πρέπει να λαμβάνουν υπόψιν την βούληση του λαού, όταν αυτή εκφράζεται με τόσο ξεκάθαρο και έντονο τρόπο γύρω από ένα συγκεκριμένο ζήτημα.
Είναι, πλέον, ξεκάθαρο πως η εθνική υπερηφάνεια είναι το έσχατο καταφύγιο των Ελλήνων. Οι πολίτες της χώρας δέχτηκαν άλλοτε πιο έντονα και άλλοτε πιο παθητικά τις επιθετικές φορολογικές κρατικής πολιτικές και τις άδικες περικοπές στα εισοδήματά τους. Άντεξαν την οικονομική κρίση, άλλοι περισσότεροι και άλλοι λιγότερο. Καταπονημένοι και κουρασμένοι, λοιπόν, βρήκαν ένα αποκούμπι έκφρασης των σκέψεων τους και της απελπισίας τους στο μείζον εθνικό θέμα της Μακεδονίας. Κάνει λάθος όποιος υποτιμά την έκφραση αυτή του ελληνικού λαού. Δεν ανέχεται να μειώνεται η εθνική του υπερηφάνεια και να αλλοιώνεται η εθνική του συνείδηση. Είναι φανερό πως μπορεί να μην βγήκε στους δρόμους για την οικονομική κρίση σε τέτοιους αριθμούς αλλά δεν δίστασε να το πράξει για ένα θέμα, που αφορά την Πατρίδα του.
Έτσι, λοιπόν, πολύ σωστά έπραξε η Νέα Δημοκρατία, δια της ηγεσίας της και αφουγκράστηκε το λαικό αίσθημα. Είναι παράλογη η στάση της κυβέρνησης, η οποία διαπραγματεύεται ερήμην όλων των κομμάτων και φαίνεται να αγνοεί φανερά τη βούληση του ελληνικού λαού. Δεν είναι αυτό κατάφωρα άδικο; Εάν προσπαθήσει κάποιος να πραγματοποιήσει μία ψυχολογική ερμηνεία των συλλαλητηρίων τότε θα κατανοήσει πως είναι το τελευταίο μέρος για να νιώσει ο Έλληνας περήφανος. Ο Έλληνας που έχασε λόγω της κρίσης πολλές φορές την υπερηφάνεια του και είδε δήθεν εταίρους να τον εμπαίζουν και να τον εγκαλούν σε πλείστες περιπτώσεις.
Αντί λοιπόν να καταδικάζουμε συλλήβδην πολίτες και να τους κάνουμε ‘’δώρο’ ‘στην Ακροδεξιά -ναι υπήρχαν ακραία και γραφικά στοιχεία στο συλλαλητήριο αλλά κατά μειονότητα!- ας προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε τα κίνητρά τους και τους φόβους τους. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να τοποθετήσουμε το ζήτημα στην σωστή του βάση και να βρούμε εκείνες τις απαραίτητες εθνικά ωφέλιμες λύσεις.
*Είναι Οικονομολόγου MSc HR Management και Πολιτικού Στελέχους της Νέας Δημοκρατίας
