Η ΑΕΛ προηγήθηκε με άψογο γκολ του Κουζέν και αν δεν της έλειπε το ένστικτο του δολοφόνου θα έφευγε με κάτι καλύτερο από την Αθήνα. Ο Σισέ το γκολ των «πράσινων» στο 22’, δοκάρι στο 94’ ο Γκαρσία, απο
Νέο προβληματισμό που κανείς δεν ξέρει που μπορεί να οδηγήσει, αναμένεται να φέρει η νέα κάκιστη εμφάνιση του Παναθηναϊκού και η ισοπαλία 1-1 με την Λάρισα στο ΟΑΚΑ. Πιο «ομάδα» οι «βυσσινί» που προηγήθηκαν με άψογο γκολ του Κουζέν και αν δεν τους έλειπε το ένστικτο του δολοφόνου θα έφευγαν με κάτι ακόμα καλύτερο από την Αθήνα. Ο Σισέ το γκολ των «πράσινων» στο 22’, δοκάρι στο 94’ ο Γκαρσία αποδοκιμάστηκαν έντονα οι «πράσινοι».
Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο ματς γνωρίζοντας πως ενδεχόμενη επιτυχία του θα τον έβαζε, έστω και προσωρινά στην πλώρη της βαθμολογίας, μετά τα όσα συνέβησαν στο Παγκρήτιο με το ματς Εργοτέλη-Ολυμπιακού. Ωστόσο, πριν προλάβει καλά-καλά να σκεφτεί το πώς θα εξαπολύσει την επίθεση του, η Λάρισα είχε ήδη προηγηθεί στο σκορ. Στο 7’, ο Κουζέν πρόλαβε τον Καντέ στην σέντρα του Βενετίδη και με άψογη προβολή νίκησε τον Τζόρβα, στέλνοντας την μπάλα πρώτα στο αριστερό δοκάρι και ύστερα στα δίχτυα του.
Το γκολ της Λάρισας δεν λειτούργησε ακριβώς σαν σοκ για τον Παναθηναϊκό αλλά μια αμηχανία στις κινήσεις την έφερε. Σε όλο το πρώτο ημίχρονο, οι «βυσσινί» εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός πως οι γραμμές των γηπεδούχων δεν ήταν τόσο κοντά και με τον Σίμιτς από δεξιά να δίνει σημαντική βοήθεια στον Κουζέν, έδειχναν επικίνδυνοι. Αφού χάθηκε μια πρώτη ευκαιρία στο 20’ με ένα «τσαφ» του Γκοβού (συνέχισε τις κακές εμφανίσεις και αντικαταστάθηκε στο 46’ από τον Πετρόπουλο) το 1-1 ήρθε δίχως κάτι να προειδοποιεί για αυτό. Το 8ο φετινό γκολ του Σισέ ήρθε στο 22’ και ήταν το ίδιο όμορφο με το τέρμα που έβαλε μπροστά στο σκορ τους Θεσσαλούς. Ο Γάλλος κεραυνοβόλησε μέσα από την περιοχή τον Αμπάρη, με την μπάλα στρωμένη ύστερα από απομάκρυνση του Κολοβέτσιου σε σέντρα του Βύντρα και το «τριφύλλι» μπόρεσε να φέρει γρήγορα το ματς σε ισορροπία.
Μέχρι εκεί όμως. Το παιχνίδι δεν είχε σημαντικές φάσεις ως το τέλος του ημιχρόνου, με τον Παναθηναϊκό να έχει περισσότερη ώρα την μπάλα στην κατοχή του και την ΑΕΛ να είναι έτοιμη να τιμωρήσει τα κενά του, κάνοντας καλή κυκλοφορία της μπάλας και ουσιαστικά ελέγχοντας εκείνη τον ρυθμό. Οι γνωστές παθογένειες των «πράσινων» έκαναν ξανά την εμφάνιση τους και εμπόδισαν τον κόσμο τους να δώσει εκείνος ότι τέλος πάντων τους έλειπε. Ο Χριστοδουλόπουλος μπήκε κάπως στο ματς μετά το 30’, ο Γκοβού ήταν ωσεί παρών, ο Σισέ αναζητούσε τις γνωστές μακρινές μπαλιές από πίσω και ο Σπυρόπουλος ήταν με διαφορά ο πιο κεφάτος από όλους. Κάποια σουτ βγήκαν από τους Κατσουράνη και Καραγκούνη αλλά ο Αμπάρης δεν ανησυχούσε ιδιαίτερα.
Αυτό το μοτίβο διατηρήθηκε τουλάχιστον μέχρι το πρώτο 25λεπτο της επανάληψης. Ο Παναθηναϊκός ανέλαβε ξεκάθαρα την πρωτοβουλία, η ΑΕΛ έμενε σταδιακά από δυνάμεις και οπισθοχωρούσε, ωστόσο φάσεις δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα και ο ρυθμός ήταν κάκιστος. Στην πραγματικότητα, οι «πράσινοι» δεν βρήκαν τρόπους να αναπτύξουν το παιχνίδι τους και ταλαιπώρησαν αφάνταστα την μπάλα. Η είσοδος του Πετρόπουλου και η μετατροπή του συστήματος σε ένα προφανές 4-4-2 δεν έδωσε λύσεις, αντίθετα έμπλεξε περισσότερο τα πράγματα. Ότι γινόταν, ερχόταν από σέντρες των Σπυρόπουλου και Βύντρα και μακρινές μπαλιές του Κατσουράνη (από ένα σημείο και έπειτα παράτησε την θέση του στόπερ και έπαιζε σταθερά πάνω από την μεσαία γραμμή) για τον Σισέ, αλλά το αμυντικό δίδυμο των Τολ και Κολοβέτσιου τα κατάφερνε άψογα και ο Αμπάρης δεν είχε δουλειά.
Αυτό που έλειψε από τους φιλοξενούμενους, ήταν το καθαρό μυαλό στην τελική πάσα ώστε να κάνουν ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στον Παναθηναϊκό. Μετά το 70’, το ματς βρήκε λίγο περισσότερο ενδιαφέρον και προέκυψαν κάποιες φάσεις.Ένα σουτ του Σισέ από τα τριάντα μέτρα ανησύχησε τον τερματοφύλακα της ΑΕΛ μετά από ώρα αλλά την μεγάλη ευκαιρία την έχασε στο 76’ ο Μακίνουα, όταν είδε την μπάλα να στρώνεται στο σημείο του πέναλτι από απομάκρυνση του Καντέ, αλλά σημάδεψε πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.
Με την πίεση του χρόνου και του αποτελέσματος, ο Παναθηναϊκός ρίσκαρε στο τελευταίο κομμάτι του ματς, εξακολουθώντας όμως να παίζει ανορθόδοξα. Κοντά στο γκολ έφτασε ο Πετρόπουλος στο 82’ αλλά του το αρνήθηκε ο Αμπάρης με ωραία επέμβαση ενώ ένα λεπτό μετά ακυρώθηκε γκολ του Σισέ ως οφσάιντ, σε μια δύσκολη φάση για τον επόπτη που μάλλον πρέπει να πήρε την σωστή απόφαση. Οι «πράσινοι» μπορούσαν να «κλέψουν» το ματς στο 94’ όταν η κεφαλιά του Γκαρσία στην σέντρα του Κατσουράνη σταμάτησε στο δεξί δοκάρι, ωστόσο ο κόσμος τους είχε ήδη αρχίσει να αποχωρεί και όσοι έμειναν μέχρι τέλους δεν το σκέφτηκαν δύο φορές πριν αποδοκιμάσουν μαζικά αυτό που είδαν.
Παναθηναϊκός: Τζόρβας, Καντέ, Κατσουράνης, Βύντρα, Σπυρόπουλος, Μαρίνος, Ζιλμπέρτο, Καραγκούνης, Γκοβού (46’ Πετρόπουλος), Χριστοδουλόπουλος (74’ Λουίς Γκαρσία), Σισέ.
Λάρισα: Αμπάρης, Βενετίδης, Τολ, Σίμιτς (59’ Μακίνουα), Κουζέν, Μετίν, Ρομέου, Κολοβέτσιος, Κανόμπιο (84’ Πόρι), Ιγκλέσιας (53’ Ινγκλέσιας), Κατσαρός.
Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο ματς γνωρίζοντας πως ενδεχόμενη επιτυχία του θα τον έβαζε, έστω και προσωρινά στην πλώρη της βαθμολογίας, μετά τα όσα συνέβησαν στο Παγκρήτιο με το ματς Εργοτέλη-Ολυμπιακού. Ωστόσο, πριν προλάβει καλά-καλά να σκεφτεί το πώς θα εξαπολύσει την επίθεση του, η Λάρισα είχε ήδη προηγηθεί στο σκορ. Στο 7’, ο Κουζέν πρόλαβε τον Καντέ στην σέντρα του Βενετίδη και με άψογη προβολή νίκησε τον Τζόρβα, στέλνοντας την μπάλα πρώτα στο αριστερό δοκάρι και ύστερα στα δίχτυα του.
Το γκολ της Λάρισας δεν λειτούργησε ακριβώς σαν σοκ για τον Παναθηναϊκό αλλά μια αμηχανία στις κινήσεις την έφερε. Σε όλο το πρώτο ημίχρονο, οι «βυσσινί» εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός πως οι γραμμές των γηπεδούχων δεν ήταν τόσο κοντά και με τον Σίμιτς από δεξιά να δίνει σημαντική βοήθεια στον Κουζέν, έδειχναν επικίνδυνοι. Αφού χάθηκε μια πρώτη ευκαιρία στο 20’ με ένα «τσαφ» του Γκοβού (συνέχισε τις κακές εμφανίσεις και αντικαταστάθηκε στο 46’ από τον Πετρόπουλο) το 1-1 ήρθε δίχως κάτι να προειδοποιεί για αυτό. Το 8ο φετινό γκολ του Σισέ ήρθε στο 22’ και ήταν το ίδιο όμορφο με το τέρμα που έβαλε μπροστά στο σκορ τους Θεσσαλούς. Ο Γάλλος κεραυνοβόλησε μέσα από την περιοχή τον Αμπάρη, με την μπάλα στρωμένη ύστερα από απομάκρυνση του Κολοβέτσιου σε σέντρα του Βύντρα και το «τριφύλλι» μπόρεσε να φέρει γρήγορα το ματς σε ισορροπία.
Μέχρι εκεί όμως. Το παιχνίδι δεν είχε σημαντικές φάσεις ως το τέλος του ημιχρόνου, με τον Παναθηναϊκό να έχει περισσότερη ώρα την μπάλα στην κατοχή του και την ΑΕΛ να είναι έτοιμη να τιμωρήσει τα κενά του, κάνοντας καλή κυκλοφορία της μπάλας και ουσιαστικά ελέγχοντας εκείνη τον ρυθμό. Οι γνωστές παθογένειες των «πράσινων» έκαναν ξανά την εμφάνιση τους και εμπόδισαν τον κόσμο τους να δώσει εκείνος ότι τέλος πάντων τους έλειπε. Ο Χριστοδουλόπουλος μπήκε κάπως στο ματς μετά το 30’, ο Γκοβού ήταν ωσεί παρών, ο Σισέ αναζητούσε τις γνωστές μακρινές μπαλιές από πίσω και ο Σπυρόπουλος ήταν με διαφορά ο πιο κεφάτος από όλους. Κάποια σουτ βγήκαν από τους Κατσουράνη και Καραγκούνη αλλά ο Αμπάρης δεν ανησυχούσε ιδιαίτερα.
Αυτό το μοτίβο διατηρήθηκε τουλάχιστον μέχρι το πρώτο 25λεπτο της επανάληψης. Ο Παναθηναϊκός ανέλαβε ξεκάθαρα την πρωτοβουλία, η ΑΕΛ έμενε σταδιακά από δυνάμεις και οπισθοχωρούσε, ωστόσο φάσεις δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα και ο ρυθμός ήταν κάκιστος. Στην πραγματικότητα, οι «πράσινοι» δεν βρήκαν τρόπους να αναπτύξουν το παιχνίδι τους και ταλαιπώρησαν αφάνταστα την μπάλα. Η είσοδος του Πετρόπουλου και η μετατροπή του συστήματος σε ένα προφανές 4-4-2 δεν έδωσε λύσεις, αντίθετα έμπλεξε περισσότερο τα πράγματα. Ότι γινόταν, ερχόταν από σέντρες των Σπυρόπουλου και Βύντρα και μακρινές μπαλιές του Κατσουράνη (από ένα σημείο και έπειτα παράτησε την θέση του στόπερ και έπαιζε σταθερά πάνω από την μεσαία γραμμή) για τον Σισέ, αλλά το αμυντικό δίδυμο των Τολ και Κολοβέτσιου τα κατάφερνε άψογα και ο Αμπάρης δεν είχε δουλειά.
Αυτό που έλειψε από τους φιλοξενούμενους, ήταν το καθαρό μυαλό στην τελική πάσα ώστε να κάνουν ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στον Παναθηναϊκό. Μετά το 70’, το ματς βρήκε λίγο περισσότερο ενδιαφέρον και προέκυψαν κάποιες φάσεις.Ένα σουτ του Σισέ από τα τριάντα μέτρα ανησύχησε τον τερματοφύλακα της ΑΕΛ μετά από ώρα αλλά την μεγάλη ευκαιρία την έχασε στο 76’ ο Μακίνουα, όταν είδε την μπάλα να στρώνεται στο σημείο του πέναλτι από απομάκρυνση του Καντέ, αλλά σημάδεψε πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.
Με την πίεση του χρόνου και του αποτελέσματος, ο Παναθηναϊκός ρίσκαρε στο τελευταίο κομμάτι του ματς, εξακολουθώντας όμως να παίζει ανορθόδοξα. Κοντά στο γκολ έφτασε ο Πετρόπουλος στο 82’ αλλά του το αρνήθηκε ο Αμπάρης με ωραία επέμβαση ενώ ένα λεπτό μετά ακυρώθηκε γκολ του Σισέ ως οφσάιντ, σε μια δύσκολη φάση για τον επόπτη που μάλλον πρέπει να πήρε την σωστή απόφαση. Οι «πράσινοι» μπορούσαν να «κλέψουν» το ματς στο 94’ όταν η κεφαλιά του Γκαρσία στην σέντρα του Κατσουράνη σταμάτησε στο δεξί δοκάρι, ωστόσο ο κόσμος τους είχε ήδη αρχίσει να αποχωρεί και όσοι έμειναν μέχρι τέλους δεν το σκέφτηκαν δύο φορές πριν αποδοκιμάσουν μαζικά αυτό που είδαν.
Παναθηναϊκός: Τζόρβας, Καντέ, Κατσουράνης, Βύντρα, Σπυρόπουλος, Μαρίνος, Ζιλμπέρτο, Καραγκούνης, Γκοβού (46’ Πετρόπουλος), Χριστοδουλόπουλος (74’ Λουίς Γκαρσία), Σισέ.
Λάρισα: Αμπάρης, Βενετίδης, Τολ, Σίμιτς (59’ Μακίνουα), Κουζέν, Μετίν, Ρομέου, Κολοβέτσιος, Κανόμπιο (84’ Πόρι), Ιγκλέσιας (53’ Ινγκλέσιας), Κατσαρός.