Σκέφτηκα να ξεφύγουμε λίγο από τα ελληνοτουρκικά και ελληνοαλβανικά, επειδή κινδυνεύουμε από κατάθλιψη με τα όσα συμβαίνουν, αλλά δυστυχώς δεν θα την αποφύγουμε, επειδή υπάρχει κάποιο θέμα που πρέπει να αναδειχθεί και χάνει την επικαιρότητά του, λόγω του ότι άλλα, πλέον επείγοντα, το υπερκέρασαν. Πρόκειται για την αποτυχία της τριεθνούς συνάντησης Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, η οποία πέρασε απαρατήρητη.
Προσέξτε, μια παράγραφο του ανακοινωθέντος, η οποία δείχνει ξεκάθαρα πόσο αναίσχυντα κοροϊδεύουν τους λαούς: «Οι Αρχηγοί Κρατών και Κυβερνήσεων (σημ.: των τριών αναφερομένων ανωτέρω) εξέφρασαν την επιθυμία τους να ενισχύσουν τη συνεργασία τους μέσα από μια σειρά συμφωνιών σχετικά με την εκμετάλλευση και τη μεταφορά του φυσικού αερίου, όπου η ανακάλυψη των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, θα χρησιμεύσει ως καταλύτης για την περιφερειακή σταθερότητα και ευημερία. Τόνισαν ότι αυτή η συνεργασία βασίζεται στις καθιερωμένες αρχές του διεθνούς δικαίου, ιδίως τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) και επανέλαβαν τη βούλησή τους να συνεχίσουν τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση των κοινών θαλάσσιων συνόρων τους».
Όποιος δεν παρακολουθεί τα πράγματα επισταμένως, μπορεί να παραπλανηθεί από τις τελευταίες λέξεις, και να θεωρήσει ότι καλό συμβαίνει. Όμως, ο Θεόδωρος Καρυώτης, στην ιστοσελίδα του Μιχ. Ιγνατίου, όπου αρθρογραφεί συχνά, αποκαλεί την Τριμερή Διάσκεψη "αναπάντεχη ισπανική υποχώρηση". Μάλιστα δε, προσθέτει, ότι περιμέναμε όλοι με ανυπομονησία την τέταρτη Τριμερή Διάσκεψη ανάμεσα στην Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Κύπρο και αισθανθήκαμε μεγάλη απογοήτευση και ντροπή για τα αποτελέσματά της.
Και γιατί το λέει αυτό ο Θεόδωρος Καρυώτης, ο πλέον ειδικός επί του θέματος, και αυτός στον οποίο ανέθεσε ο Τάσσος Παπαδόπουλος -και έφερε σε πέρας- την οριοθέτηση της κυπριακής ΑΟΖ; Επειδή στην τέταρτη αυτή συνάντηση της Ελλάδας της Κύπρου και της Αιγύπτου, υπέγραψαν άλλη μια Διακήρυξη και επανέλαβαν τα ίδια ακριβώς πράγματα, όπως και στις τρεις προηγούμενες φορές!
Συνεχίζουν πάντως να μας κοροϊδεύουν, όταν αναφέρονται στις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση των κοινών θαλάσσιων συνόρων τους. Αυτές οι διαπραγματεύσεις δεν είναι τίποτε άλλο από συναντήσεις των εμπειρογνωμόνων τους, που πρέπει να αποφασίσουν για τις γεωγραφικές συντεταγμένες των ΑΟΖ τους. Είναι κοινό μυστικό ότι αυτές οι γεωγραφικές συντεταγμένες έχουν ήδη καθοριστεί αλλά, εάν το παραδεχτούν, θα πρέπει τότε να υπογραφεί η οριοθέτηση των ΑΟΖ, κάτι που φοβούνται να κάνουν γιατί τρέμουν την αντίδραση της Τουρκίας.
Έτσι συνεχίζουν το παραμύθι, κοροϊδεύοντας τους τρεις λαούς τους, για δυο χρόνια τώρα, από τον Νοέμβριο του 2014 που είχαν την πρώτη συνάντηση στο Κάιρο μέχρι την τέταρτη πάλι στο Κάιρο τον Οκτώβρη του 2016. Ο Καρυώτης μάλιστα, σε ένα παλαιότερο άρθρο του, έβαλε τίτλο "Το καταραμένο φοβικό σύνδρομο".
Κι αυτή η ιστορία κρατά από το 1973, όπου το Αιγαίο ελεγχόταν και κυριαρχούνταν, από στρατιωτική, οικονομική και πολιτιστική άποψη, από την Ελλάδα. Η Τουρκία ουδέποτε μέχρι τότε διαμαρτυρήθηκε γι' αυτήν την κατάσταση και ποτέ δεν αμφισβήτησε το ισχύον νομικό καθεστώς. Αυτή η κατάσταση άλλαξε δραματικά το 1973, όταν ανακαλύφθηκαν κοιτάσματα πετρελαίου έξω από τη νήσο Θάσο από την αμερικανική εταιρεία Oceanic Exploration.
Αυτή ήταν η κατάρα μας, θα έλεγε κάποιος. Ενώ από το 1971 το καλοκαίρι, ήταν γνωστά τα αποτελέσματα των ερευνών, δεν ανακοινώθηκαν και πολύ ορθώς. Επειδή όταν έχεις πλούτο, πρέπει να μπορείς και να τον προστατεύσεις. Αυτό -και άλλα- δεν άρεσε στους ισχυρούς, και ανετράπη η κυβέρνηση Μαρκεζίνη που είχε προκηρύξει εκλογές για την άνοιξη του 1974, με αποτέλεσμα να ανέλθει στην εξουσία ο άνους Ιωαννίδης, αγγέλλοντας ως πρώτο επίτευγμα την ανακάλυψη κοιτασμάτων στην Θάσο.
Η Τουρκία αμέσως αντέδρασε και την 1η Νοεμβρίου 1973 παραχώρησε στην τουρκική εταιρεία πετρελαίων TRAO δικαιώματα εξερεύνησης υδρογονανθράκων στο ανατολικό Αιγαίο. Η περιοχή στην οποία η Τουρκία έδωσε δικαιώματα εξερεύνησης ξεκάθαρα επικάλυπτε της περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας των νησιών Λήμνου, Σαμοθράκης, Αγίου Ευστρατίου, Λέσβου και Χίου. Έτσι ξεκίνησε το καταραμένο φοβικό σύνδρομο που κατατρέχει όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις για 43 χρόνια τώρα.
Δυστυχώς, δεν λένε στον λαό την αλήθεια. Που στο κάτω-κάτω έχει και ανέφελη διάσταση, το γεγονός ότι για να είναι συμφέρουσα η εκμετάλλευση των ελληνικών κοιτασμάτων, πρέπει το πετρέλαιο να σταθεροποιηθεί πάνω από 65 δολάρια το βαρέλι. Αυτό μου το είχε επιβεβαιώσει Άραβας πρεσβευτής σε ανύποπτο χρόνο.