Το κλείσιμο της παιδιατρικής κλινικής του Μαμάτσειου νοσοκομείου Κοζάνης κινητοποίησε τους 3 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στο Νομό Κοζάνης και στη συνάντηση που είχαν με την υπουργό Υγείας απέσπασαν τη δέσμευσή της για επαναλειτουργία της με την απόσπαση γιατρών από άλλα νοσοκομεία.
Πέρα απ’ αυτή την εξέλιξη, όμως, τα χρονίζοντα προβλήματα του νοσοκομείου παραμένουν και απειλούν να το απαξιώσουν αν δεν λυθούν άμεσα.
Στις δηλώσεις του ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Πάρις Κουκουλόπουλος χαρακτήρισε το κλείσιμο της παιδιατρικής ως «την κορυφή του παγόβουνου», εξηγώντας πως η κατάσταση και σε άλλα βασικά τμήματά του μόνο ρόδινη δεν είναι.
Ο άλλος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ του Νομού Γιάννης Βλατής επισήμανε, μεταξύ άλλων, πως οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, έχουν υπερβεί εδώ και πολύ καιρό τα ανθρώπινα όριά τους, εξαιτίας των πολλών ελλείψεων.
Και οι τρεις βουλευτές μαζί, συν τον Αλέκο Αθανασιάδη, έθεσαν τα ζητήματα αυτά στην υπουργό Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου στη συνάντηση που είχαν την περασμένη Τετάρτη και απέσπασαν δεσμεύσεις.
Τέλος, ο νομάρχης Κοζάνης Γιώργος Δακής ζήτησε να κτισθεί νέο κτίριο για το νοσοκομείο, καθώς, το σημερινό έχει προ πολλού ξεπερασθεί και αδυνατεί να ανταποκριθεί στις σημερινές ανάγκες.
Με όλα τα παραπάνω δεν θα διαφωνήσει κανείς, αλλά για το νοσοκομείο Κοζάνης θα πρέπει να ειπωθούν και ορισμένες αλήθειες.
Οι αλήθειες και οι… επιθυμίες
Κατ’ αρχήν το κλείσιμο της παιδιατρικής, το κλείσιμο του διαβητολογικού κέντρου και η υπολειτουργία της μαιευτικής - γυναικολογικής και της καρδιολογικής κλινικής, δεν είναι κάτι που έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη.
Τα τελευταία 20 χρόνια το Μαμάτσειο κάνει βήματα προς τα πίσω και παρά τις κατά καιρούς διακηρύξεις, εξαγγελίες και ανακοινώσεις, δεν έγινε τίποτα το ουσιαστικό για τη στήριξη, τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμισή του.
Η προσθήκη νέας πτέρυγας, η προμήθεια κάποιων ιατρικών μηχανημάτων και ξενοδοχειακού εξοπλισμού, απλώς απάλυναν κάπως την κατάσταση, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν έβαζαν το νοσοκομείο σε άλλη τροχιά, έτσι ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί με επιτυχία στις πολλές απαιτήσεις και στα διαρκώς αυξανόμενα αιτήματα των πολιτών για νοσηλεία.
Είναι αλήθεια πως για μεγάλα χρονικά διαστήματα το νοσοκομείο στηρίχτηκε και λειτούργησε χάρη στην αυταπάρνηση ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, το οποίο φυσικά δε διαθέτει υπεράνθρωπες ικανότητες, ούτε έχει απεριόριστα όρια.
Είναι επίσης αλήθεια ότι οι συνθήκες που επικρατούν σ’ αυτό επηρεάζουν αρνητικά όχι μόνο τους ασθενείς αλλά και το ίδιο το προσωπικό που πολλές φορές αισθάνεται να ασφυκτιά.
Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία πεντέμισι χρόνια έγιναν βήματα προς τα πίσω, καθώς η προηγούμενη κυβέρνηση και οι εντεταλμένοι της για το σκοπό αυτό δεν έδειξαν και τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για τη δημόσια υγεία.
Δεν παρέλαβαν όμως καμιά ρόδινη κατάσταση, καθώς όπως σημειώνουμε πιο πάνω, το Μαμάτσειο κάνει βήματα προς τα πίσω τα τελευταία είκοσι χρόνια!
Έτσι φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση, στην πρωτεύουσα της Δυτικής Μακεδονίας, να αναζητούμε γιατρούς προς απόσπαση σε άλλα νοσοκομεία για να λύσουμε το πρόβλημα προσωρινά.
Δεν μπορεί όμως η κατάσταση αυτή να συνεχιστεί επ’ αόριστον. Ο επανασχεδιασμός του χάρτη της υγείας στη Δυτική Μακεδονία, κάτι που επισήμανε και ο Πάρις Κουκουλόπουλος στις δηλώσεις του, είναι αδήριτη ανάγκη πλέον, όπως είναι ανάγκη να βρεθεί άμεσα ο χώρος και τα κονδύλια για τη δημιουργία ενός σύγχρονου νοσοκομείου.
Μαμάτσειο - Μποδοσάκειο χωρίς αλληλεγγύη;
Ένα επίσης πολύ σοβαρό ζήτημα που απασχολεί το νομό αλλά και επηρεάζει και την υπόλοιπη Δυτική Μακεδονία είναι και το θέμα του τρόπου λειτουργίας των δύο μεγάλων νοσοκομείων, του Μαμάτσειου της Κοζάνης και του Μποδοσάκειου της Πτολεμαΐδας.
Μια κόντρα που χρονολογείται πολλά χρόνια πριν έχει επηρεάσει τα δύο αυτά νοσηλευτικά ιδρύματα, τα οποία επί της ουσίας μπορούν να λειτουργούν συμπληρωματικά και το ένα να υποστηρίζει το άλλο.
Με τις σημερινές υπάρχουσες συνθήκες και τα Γρεβενά να έχουν αποκτήσει σχετικά πρόσφατα το δικό τους μεγάλο νοσοκομείο, το αίτημα για δημιουργία ενός περιφερειακού νοσοκομείου στην Κοζάνη φαντάζει ουτοπία.
Δεν είναι όμως ουτοπία η δημιουργία ενός νέου σύγχρονου νομαρχιακού νοσοκομείου στην Κοζάνη, ούτε φυσικά και η ενίσχυση του Μποδοσάκειου, προκειμένου τα δύο αυτά ιδρύματα να λειτουργήσουν από κοινού, καλύπτοντας όλο το φάσμα της παροχής υγειονομικής φροντίδας.
Είναι γεγονός πως σήμερα, χάρη στη στελέχωση και την αποτελεσματικότητά τους, κλινικές όπως η ορθοπεδική και η ΩΡΛ του Μποδοσάκειου συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών του Νομού που αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα.
Αν στο Μαμάτσειο οργανωθεί, για παράδειγμα, αναλόγως η καρδιολογική, η οποιαδήποτε άλλη κλινική, είναι σίγουρο πως σ’ αυτή θα προστρέχει το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών του Νομού.
Απο το να απαξιώνουμε πότε το ένα και πότε το άλλο νοσοκομείο, δεν είναι προτιμότερο να καθίσουν όλοι οι αρμόδιοι σ’ ένα τραπέζι και να δουν πώς θα τα ενισχύσουν και θα τα αξιοποιήσουν από κοινού;
Γιατί καλές είναι οι αποσπάσεις γιατρών, αλλά λύνουν το πρόβλημα περιστασιακά. Με την υγεία όλων όμως κανείς δεν μπορεί να παίζει και είναι ώρα να αντιμετωπίσουν αυτό το θέμα όλοι, πολύ σοβαρά.
Πηγή: efkozani