Skip to main content

Ούτε τα «εύκολα» για την οριοθέτηση της ΑΟΖ δεν έχουν γίνει

Παρότι υπήρχε ένα κλίμα αισιοδοξίας ότι ο Λίβανος θα επικυρώσει στο Κοινοβούλιο τη συμφωνία, ανέστειλε τη διαδικασία μέχρι την επίλυση του Κυπριακού.

Με την Τουρκία και Αλβανία, υπάρχουν προβλήματα οριοθέτησης της ΑΟΖ, οι άλλες εκκρεμότητες ως πότε θα παραμένουν;

Κατ’ αρχάς, κι ενώ προ καιρού υπήρξε ένα κλίμα αισιοδοξίας ότι ο Λίβανος θα επικυρώσει στο Κοινοβούλιο τη συμφωνία που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις Λιβάνου και Κύπρου ως προς την οριοθέτηση των ΑΟΖ των δύο χωρών, αναστέλλει πάλι τη διαδικασία επικύρωσης. Μέχρι την επίλυση του Κυπριακού, όπως αναφέρει ο τουρκικός Τύπος, επικαλούμενος τουρκικές διπλωματικές πηγές.

Μάλλον, όμως, η αναβολή οφείλεται στην καταγγελία του Λιβάνου ότι το Ισραήλ έχει καταλάβει και δικά του Οικόπεδα. Κρατά χρόνια αυτή η εκκρεμότητα, χωρίς να επιλυθεί το πρόβλημα, παρά τις καλές σχέσεις Κύπρου-Λιβάνου.

Σύμφωνα με την αγγλόγλωσση τουρκική εφημερίδα "Today’s Zaman", διπλωματικές πηγές, που δεν κατονομάζονται, ανέφεραν στην εφημερίδα ότι ο Λίβανος θα μπορούσε να προβεί σε ενέργειες για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στις παράκτιες περιοχές του, ακόμη και χωρίς τη συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ. Άρα, αυτή δεν χρειάζεται.

Παραλλήλως, ο Λίβανος επιθυμεί να συνεχίσει τις επαφές με την Τουρκία και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, αναφορικά με την οριοθέτηση της ΑΟΖ, και ναι μεν το θέμα δεν αφορά άμεσα την Τουρκία, επεμβαίνει όμως μέσω του ψευδοκράτους. Όπως προστίθεται, η Τουρκία παρακολουθεί το θέμα στενά, με στόχο την προστασία των Τουρκοκυπρίων, που, όπως υποστηρίζει, έχουν ίσα δικαιώματα με τους Ελληνοκύπριους στο σύνολο των ενεργειακών αποθεμάτων στις παράκτιες περιοχές του νησιού. 

Αλλά, δεν είναι καλύτερα τα πράγματα και με την Αίγυπτο. Θυμίζουμε, ότι ενώ επρόκειτο να υπογραφεί η συμφωνία καθορισμού των ορίων των ΑΟΖ Ελλάδας και Αιγύπτου επί καθεστώτος Μπουμάρακ, μετά από πιέσεις των Τούρκων οι Αιγύπτιοι ανέβαλαν τις συζητήσεις. Ο τότε ΥΠΕΞ του Γιώργου Παπανδρέου, Λαμπρινίδης (για τον οποίο κανείς δεν μας εξήγησε ποια ήταν τα προσόντα του για να αναλάβει το ΥΠΕΞ) μας είχε διαβεβαιώσει -μετά από επίσκεψή του στην Αίγυπτο- ότι όλα βαίνουν καλώς.

Φαίνεται ότι του τα είπαν στα αιγυπτιακά και δεν αντιλήφθηκε ότι αλλιώς έχουν τα πράγματα. Επειδή από την Αίγυπτο έρχονταν πληροφορίες ότι το Κάιρο επιδιώκει συμφωνία οριοθέτησης με Κύπρο και Τουρκία, αποκλείοντας από τις συζητήσεις την Ελλάδα. Τότε, και με την ολιγόχρονη διακυβέρνηση της χώρας από τους Μουσουλμάνους Αδελφούς, οι Αιγύπτιοι, ελάμβαναν σοβαρά υπόψη τις αιτιάσεις της Τουρκίας περί Καστελόριζου (ότι δεν διαθέτει ΑΟΖ, άρα αυτοί βγαίνουν βαθιά στη Μεσόγειο και ενώνονται με την Αίγυπτο).

Τώρα όμως με πρόεδρο τον αλ Σίσι -και την θριαμβευτική επανεκλογή του με κομμουνιστικά ποσοστά- δεν λύθηκε ακόμη το πρόβλημα που έχουμε τώρα με τους ίδιους τους Αιγυπτίους, όπου ερίζουμε για ένα τμήμα Οικοπέδου στα όριά μας. Κι αφού αυτήν την εκκρεμότητα δεν μπορέσαμε να την εξαλείψουμε, με τον αλ Σίσι να μη θέλει να ακούσει ούτε το όνομα του Ερντογάν, και φιλικά διακείμενο προς εμάς, πώς θα επιλύσουμε τα δύσκολα;

Αλλά, και ως προς τη Λιβύη, παρ’ όλο που η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή ακολούθησε τους ισχυρούς και συνέβαλε σημαντικά στην πτώση του Καντάφι, όχι μόνον δεν έλαβε ανταμοιβή, αλλά ζώντος του Γιώργου Παπανδρέου στον κόσμο του της… πράσινης ανάπτυξης, επενέβη ο Νταβούτογλου και πέτυχε να πείσει τους Λίβυους, ότι μεγάλο μέρος της περιοχής νοτίως της Κρήτης, ανήκει στη Λιβυκή ΑΟΖ και όχι στην Ελλάδα. Άλλο που δεν ήθελαν και οι Λίβυοι φυσικά, που πάντα διεκδικούσαν την περιοχή, όχι όμως σε απαιτητικό σημείο.

Τέλος, ούτε με την Ιταλία υπογράψαμε συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ, παρόλο που από το 1997 έχουν καθοριστεί τα μεταξύ μας όρια. Και τούτο, επειδή η Ιταλία αυθαιρέτως, λεηλατεί με τους ψαράδες της το Ιόνιο, φθάνοντας μέχρι λίγο πριν από τα Ιόνια νησιά, αποφεύγει να υπογράψει την συμφωνία. Ούτε με τους Ιταλούς δηλαδή μπορούμε να συμφωνήσουμε.

Μετά από όλα αυτά, σηκώνεις τα χέρια ψηλά.