Skip to main content

Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει... ράβδος

Ποια είναι η πρακτική που εφαρμόζουν οι τράπεζες με τους οφειλέτες τους, όταν εξελίσσονται σε κακοπληρωτές; Eίτε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης έχει κάποιος μια διαφορά, είτε μια ολόκληρη χώρα βρίσκεται
Ποια είναι η πρακτική που εφαρμόζουν οι τράπεζες με τους οφειλέτες τους, όταν εξελίσσονται σε κακοπληρωτές; Πρώτα τους προειδοποιούν, μετά τους πιέζουν και κατόπιν τους απειλούν ότι, αν δεν τακτοποιήσουν την υποχρέωσή τους, τότε θα αναλάβουν έργο τα γνωστά «αρμόδια εισπρακτικά γραφεία».

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών, όταν καθίστανται ληξιπρόθεσμες. Σε πιο ακραίες μορφές του σεναρίου, όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ...ράβδος, γεγονός κατακριτέο, εννοείται, και καταδικαστέο.

Προς τι η παραπάνω εισαγωγή; Όλη αυτή η διαδικασία θυμίζει έντονα το σκηνικό που έχει στηθεί τις τελευταίες μέρες με την Ελλάδα, το υπέρογκο έλλειμμά της, το εκτός ορίων δημόσιο χρέος της και τους Κοινοτικούς των Βρυξελλών, που ζητούν πιεστικά να μειωθούν. Αλλιώς, απειλούν είτε με την ένταξη της χώρας σε ειδικό fund χρηματοδότησης υπό πολύ αυστηρούς και σκληρούς όρους και προϋποθέσεις, είτε με επιβολή προστίμων, με περικοπή κοινοτικών κονδυλιών και βεβαίως με πολύ αυστηρή επιτήρηση.

Δηλαδή, κατά το μάλλον ή ήττον, έχουμε να κάνουμε με βίους παράλληλους, που αποδεικνύουν πως είτε στην οδό Ερμού, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, έχει κάποιος μια διαφορά, είτε μια ολόκληρη χώρα βρίσκεται υπόλογη για δύο – τρία μεγέθη απέναντι στην ΕΚΤ, η λύση της διαφοράς δεν απέχει και πολύ ως προς τον... τρόπο.