Skip to main content

Όλα θα κριθούν τον Ιούνιο - Συντάξεις και... εκλογές

Φαίνεται ότι η βασική προτεραιότητα στο μυαλό του πρωθυπουργού είναι μία: πώς θα παγώσει τη μείωση των συντάξεων από 1/1/2019.

Αν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τον πρωθυπουργό, με σχετική ασφάλεια μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι η βασική προτεραιότητα στο μυαλό του είναι μια: πώς θα παγώσει τη μείωση των συντάξεων από 1/1/2019. Για έναν απλό λόγο. Αν το πετύχει, τότε θα ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για την υλοποίηση της δεύτερης βασικής του προτεραιότητας, που δεν είναι άλλη από την προκήρυξη των εκλογών κάποια στιγμή την άνοιξη του 2019 ή το αργότερο στις αρχές φθινοπώρου του ίδιου έτους.

Σε διαφορετική περίπτωση, ο κ. Τσίπρας αντιλαμβάνεται ότι τα περιθώρια που έχει για να εξαντλήσει την τετραετία του είναι από περιορισμένα έως ανύπαρκτα. Γιατί, με κομμένες τις συντάξεις, αν αποφασίσει να πάρει το ρίσκο και να παρατείνει τη διάρκεια του κυβερνητικού του βίου, υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο στις κάλπες να δει τα ποσοστά του συρρικνούμενα σε βαθμό εξαφανίσεως. Κι άρα, να χάσει έτσι την ευκαιρία να παραμείνει βασικός παίκτης στο πολιτικό σκηνικό, ανοίγοντας παράλληλα την πόρτα της αυτοδυναμίας στη ΝΔ. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται βεβαίως, για τον ίδιο τον νυν πρωθυπουργό, καθώς και μια ομάδα στενών συνεργατών του, που πολεμούν λυσσαλέα τον πρόεδρό της.

Η τελική επιλογή του κ. Τσίπρα αποδεικνύεται στρατηγική, από πολλές πλευρές. Ωστόσο, όπως είναι σε θέση να γνωρίζουν όσοι έχουν πρόσβαση στα εκτός Ελλάδας κέντρα αποφάσεων, θα ληφθεί άμεσα. Εκεί γύρω στα τέλη Ιουνίου. Αν η Γερμανία – διότι περί αυτής πρόκειται – κόψει ακόμα και τη δυνατότητα των μονομερών κινήσεων από την Αθήνα (σσ γιατί μπορεί να το κάνει, όπως έχει διδάξει η πρόσφατη εμπειρία), τότε η παρούσα κυβέρνηση απλώς θα κληθεί να αποφασίσει πότε θα στήσει κάλπες το προσεχές φθινόπωρο. Αν όμως το Βερολίνο αφήσει κάποιο, μικρό έστω, παράθυρο ανοικτό, τότε η προσφυγή σε κάλπες θα αργήσει περίπου έναν χρόνο.

Βεβαίως, στο Μέγαρο Μαξίμου, είναι πολύ πιθανό να κάνουν μαθήματα επαναστατικής γυμναστικής, πιστεύοντας ότι μπορούν να πάνε ενάντια στη βούληση του Βερολίνου, από τη στιγμή που η χώρα θα είναι εκτός μνημονίων και θα έχει ένα επαρκές αποθεματικό στη διάθεση της. Όμως, σε αυτή την περίπτωση, οι κυβερνώντες θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη το ενδεχόμενο η χώρα να βρεθεί απροστάτευτη στο έλεος των αγορών. Με κλεισμένες τις στρόφιγγες του χρήματος, την οικονομία σε μετατραυματική περίοδο και τους δανειστές στα κάγκελα, τα πάντα μπορεί να τιναχθούν στον αέρα. Και μαζί και η κυβέρνηση...